داروساز حق مشاوره خود را بگیرد!

  همچنین براساس متاآنالیزهای موجود تخمین‌زده می‌شود که 40 درصد بیماران نسبت به درمان، پذیرش کافی ندارند. به این معنی که تقریبا نیمی از بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی، روند درمانی خود را به درستی کامل نکرده و توصیه های کادر درمان را رعایت نمی‌کنند.

استفاده از روش ناکارآمد آموزشی توسط پزشک، داروساز یا پرستار از دلایل اصلی عدم پذیرش درمان به شمار می‌رود. طبق نتایج به‌دست آمده از کشورهای مختلف دنیا، ثابت شده است که هراندازه آموزش به بیمار وجود داشته باشد، بازهم اشتباهات دارویی صورت می‌گیرد. سازمان غذا و داروی کشورمان مقرراتی را برای کارخانه ها و شرکت های داروسازی دارد که باید یک سری اقداماتی را در جهت کاهش عوارض دارویی انجام دهند.

       چنانچه به پزشک، پرستار و سایر کادر درمانی، آموزش‌های مناسب داده شود، تا 75 درصد عوارض دارویی کاسته می‌شود. درنتیجه بخش بزرگی از هزینه‌های سلامت کاهش پیدا می‌کند. طبق بررسی‌هایی که در دنیا صورت گرفته است، بین 5 تا 40 درصد بیمارانی که در بیمارستان بستری می‌شوند، به دلیل عوارض دارویی وارد بیمارستان می‌شوند.

در ایران نیز مطالعه ای بین سه بیمارستان دانشگاه علوم‌پزشکی تهران صورت گرفت که نشان داد، بین 8 تا 10 درصد از بیمارانی که وارد این سه بیمارستان می‌شوند، به سبب عوارض دارویی بوده است. دربسیاری از مواقع متوجه نبودند که عوارض دارویی منجر به بیماری فعلی بیمار شده و علائمی را ایجاد کرده است. این نکته باید حین آموزش به دانشجویان پرستاری، پزشکی و داروسازی تاکید شود. عارضه دارویی با آموزش به بیمار و تعدیل دوز کنترل می‌شود.

       دادن مشاوره دارویی به بیمار در داروخانه، از وظایف داروساز است. اما در کتاب ارزش‌گذاری نسبی به این موضوع توجه نشده و هزینه و تعرفه‌ای دیده نشده است. بنابراین وزارت بهداشت باید تجدیدنظر کند و قسمت‌هایی که داروساز می‌تواند مشاوره خوبی بدهد، حق مشاوره خود را دریافت کند.

       از طرف دیگر، افزایش همکاری بین حرفه‌ای، منجر به بهبود ارائه خدمات سلامت، کاهش هزینه‌های درمانی و بهبود روند استفاده از داروها در بیمار خواهد شد. درواقع همکاری بین حرفه ای روح و قلب مراقبت از بیمار محسوب می‌شود.

خیرالله غلامی دبیر علمی کنگره