قوانین کشورها در قبال مواد مخدر

 

به گزارش شفا آنلاین:در این میان کشورها سعی کرده اند با وضع قوانین و تغییر رویکردها در قبال مواد مخدر، تا حدودی این مشکل را به کنترل خود درآورند. در این مسیر برخی راهکارهای سخت گیرانه را دنبال کرده و بعضی دیگر نیز با قوانین به مراتب بازتر با این مسئله برخورد کرده اند. در ادامه راهکار چند کشور در قبال مسئله مواد مخدر به طور خلاصه بررسی شده است.

پرتغال

نقطه عطف تلاش های پرتغال برای مقابله با مواد مخدر به حدود اوایل قرن جاری باز می گردد که تصمیم گرفته شد تمام انواع مختلف مواد مخدر از حالت غیرقانونی خارج شود. بنا به گزارش های تحلیلی از سوی وزارت کشور پرتغال، از سال 2001 که داشتن مواد مخدر نه یک جرم بلکه یک بیماری در نظر گرفته شد، پیشرفت درخور توجهی در سلامت و بهداشت استفاده کنندگان از مواد مخدر در این کشور به وجود آمده است.

 

 

در سال 2001، مقامات پرتغال اعلام کردند دیگر استفاده از مواد مخدر جرم محسوب نمی شود و سیاست های جدیدی را نیز در زمینه ممانعت، درمان و کاهش خطرات این مواد مخدر، به دادگاه ارجاع داده نمی شود. این افراد به «کمیسیون بررسی شرایط معتادان» فرستاده می شوند.

این کمیسیون روش درمان یا جریمه مختصری برای فرد در نظر می گیرد. این فرد در حالی این کمیسیون را ترک می کند که در بیشتر موارد هیچ مجازاتی برای او در نظر گرفته نمی شد. آنگونه که گزارش های رسمی می گوید این سیاست ها نتایج مثبت و ملموسی داشته و موجب شده تعداد مبتلایان به ایدز و مرگ های ناشی از استفاده زیاد از مواد مخدر کاهش پیدا کند.

ژاپن

در میان کشورهای پیشرفته جهان، ژاپن شدیدترین و سخت گیرانه ترین قوانین مربوط به مواد مخدر را دارد. «قانون امور دارویی» این کشور، تولید و فروش 68 نوع مواد مخدر مختلف را ممنوع کرده و سیاست تحمل صفر در قبال این مسئله دارد. مجازات های جزایی در این کشور در قبال مواد مخدر بسیار شدیدتر از انگلیس است و در نتیجه تعداد کمتری از این افراد به دنبال درمان می روند.

این قوانین به قدری سرسختانه است که مسکُن ها و داروهای ساده ای مانند قرص های سرماخوردگی یا آنفلوانزا ممنوع است و در اختیار داشتن میزان اندکی از این مواد نیز مجازات هایی از جمله حبس های طولانی مدت به همراه دارد. گزارش های متعدد نشان می دهد سطح استفاده از مواد مخدر در ژاپن پایین است، با این حال نمی توان به درستی مشخص کرد این مسئله به دلیل مجازات های سنگین است یا فرهنگ ژاپنی ها که مخالفت شدیدی با استفاده از مواد مخدر دارند.

چین

در اختیار داشتن مواد مخدر برای استفاده شخصی در چین می تواند مجازاتی سخت به دنبال داشته باشد که جریمه پولی یا بازداشت بیش از 15 روز می تواند از جمله این مجازات ها باشد. از سوی دیگر، رویکرد دولت چین در قبال افرادی که اعتیاد بیشتر و شدیدتری به مواد مخدر دارند این است که سه سال آنها را به مراکز ترک اعتیاد بفرستد و در ادامه نیز مجبور هستند به مدت سه سال در مراکز خدمات اجتماعی فعالیت کنند.

 

براساس قوانین موجود در چین، قاچاق، انتقال یا تولید هزار گرم و بیشتر از آن از تریاک یا 50 گرم و بیشتر از آن از هرویین مجازات اعدام خواهدداشت؛ این درحالی است که استان ها و مناطق مختلف چین نیز راهکارهای مخصوص به خود را در قبال این مسئله دارند، برای مثال، در سال 2013 استان گوانگ دونگ در جنوب، عملیات ویژه ای را با عنوان «صاعقه علیه مواد مخدر» آغاز کرد.

براساس اعلام منابع خبری، در این مدت بیش از 97 هزار نفر از این معتادان دستگیر شده و حدود 47 هزار نفر نیز به ترک اعتیاد فرستاده شده اند. از اکتبر سال گذشته نیز عملیاتی با عنوان «ممنوعیت مواد مخدر در صدها شهر» آغاز شد که بنا به اعلام خبرگزاری شینهوا در این مدت حدود 60 هزار نفر دستگیر و 11 تن مواد مخدر کشف شده است.

نکته در خور توجه درباره چین این است که اگرچه هرویین در بسیاری از مناطق این کشور غیرقانونی است؛ اما مواد مخدر صنعتی در شهرهای پیشرفته این کشور استفاده روزافزونی دارد؛ براساس گزارش ماهنامه بین المللی «علوم برای محیط زیست»، استفاده از ماده مخدر شیشه در چهار شهر مهم پکن، شانگهای، گوانگ ژو و شن جین به طور گسترده ای فراگیر شده است؛ برهمین اساس تحلیلگران این سوال را مطرح می کنند که آیا دستگیری های گسترده از سوی پلیس چین عملا توانسته مانع از افزایش استفاده از مواد مخدر شود یا خیر.

سوئد

سوئد را باید در میان کشورهای غربی اروپا، سرسخت ترین کشور در زمینه مقابله با مواد مخدر دانست؛ استفاده و در اختیار داشتن این مواد، غیرقانونی است و میزان بسیار اندکی از آن نیز می تواند شش ماه زندان در پی داشته باشد؛ البته این مدت حبس در بیشتر موارد به جرائم نقدی تبدیل می شود.