» عمومی
این بیماری توانایی تفکر ، احساس ادراک و رفتار فرد را دچار اختلال می کند و علایم بسیار متفاوت و گوناگونی دارد اما از علایم قابل توجه آن شامل توهم و هذیان است
شفا آنلاین>اجتماعی>اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی یکی از ناتوان کننده ترین اختلال های روانی است. این بیماری توانایی تفکر ، احساس ادراک و رفتار فرد را دچار اختلال می کند و علایم بسیار متفاوت و گوناگونی دارد اما از علایم قابل توجه آن شامل توهم و هذیان است.
به گزارش شفا آنلاین،اختلال در سیستم عصبی مرکزی و تغیرات بیوشیمایی مغز از علل عمده این اختلال است اما هنوز علت این تغییرات مشخص نیست ؛ البته عوامل ژنتیکی، عفونت ها ، حوادث زایمان و استرس(Stress) ها ی محیطی نیز در بروز و تشدید اختلال نقش عمده ای دارد. شیوع اختلال ۱درصد در جمعیت کلی در دنیاو بروز آن در زن و مرد برابر است.
یکی از مسائل مهم در ارتباط با این بیماری ناشناخته بودن آن و سردرگمی خانواده های بیماران است. از سوالات مهم این خانواده ها درمان پذیری آن و چگونگی کنار آمدن با این بیماری است. آمار ها حاکی از این است که تنها 30 درصد از این بیماران بهبود می یابند و اغلب آنها نیاز به درمانهای طولانی مدت و تا پایان عمر دارند و در طول دوره بیماری نیاز به بستری های مکرر پیدا می کنند.
با توجه به شدت اختلال و درمانده شدن خانواده، اغلب آنها تمایل دارند که بیماران خود را در بیمارستانهای روانپزشکی یا مراکز شبانه روزی نگهداری نمایند. مسأله مهم این است که این بیماران در طول دوره بستری با توجه به مصرف منظم داروها و سایر مداخلات درمانی ثبات نسبی را به دست می آورند اما پس از ترخیص و بازگشت به خانواده، اختلال بیمار به دلیل قطع داروها و استرس های ناشی از محیط خانوادگی عود می نماید و بخش زیادی از این مسأله به خصوص در استان ما به عدم آگاهی درست خانواده ها از این بیماری بر می گردد. لذا در برنامه های درمانی ، مداخلات خانوادگی نقش مهمی در بهبود این بیماران و کاهش دوره های عود می شود.
اما سوال مهم دیگر شیوه های درمان این اختلال می باشد. خط اول درمان این اختلال درمان دارویی می باشد و اغلب این بیماران مجبور هستند تا پایان عمر دارو مصرف نمایند اما با توجه به اینکه بیماران اسکیزوفرن در طول بیماری خود دچار پسرفت های رفتاری و شناختی می شوند داروها قادر به بهبود کلیه علایم آن نبوده لذا ارایه خدمات توانبخشی(Rehabilitation) از اقدامات مهمی است که باید در مورد این بیماران مورد توجه قرار گیرد.
هدف از توانبخشی بیماران پرورش مهارت های زندگی ، افزایش توان زندگی مستقل این بیماران در جامعه می باشد .از جمله فعالیت های عمده توانبخشی می توان به آموزش های گروهی ، آموزش خانواده ها برای شناخت ماهیت بیماری، شناخت علایم عود و آمادگی برای اقدامات مناسب، سازگاری با بیمار ، موسیقی درمانی ، کار درمانی، آموزش مهارت های حرفه ای و استقلال مالی و.. می باشد. بخشی از این خدمات در حال حاضر توسط مراکز روزانه سازمان بهزیستی(Welfare) ارائه می شود هر چند که همچنان در ابتدای راه می باشیم و با کمبود نیروی متخصص در این زمینه مواجه هستیم.
کلام آخر اینکه به منظور کاهش هزینه های مالی و عاطفی این اختلال برای خانواده ها و جامعه و همچنین افزایش توان خانواده ها برای نگهداری آنان در منزل به جای رها نمودن آنها در مراکز شبانه روزی، آشنایی با ماهیت اختلال و اقدامات به موقع و زودهنگام برای درمان این اختلال و پیشگیری از عود های مکرر از راه حل موثری می باشد.
به گزارش شفا آنلاین،اختلال در سیستم عصبی مرکزی و تغیرات بیوشیمایی مغز از علل عمده این اختلال است اما هنوز علت این تغییرات مشخص نیست ؛ البته عوامل ژنتیکی، عفونت ها ، حوادث زایمان و استرس(Stress) ها ی محیطی نیز در بروز و تشدید اختلال نقش عمده ای دارد. شیوع اختلال ۱درصد در جمعیت کلی در دنیاو بروز آن در زن و مرد برابر است.
یکی از مسائل مهم در ارتباط با این بیماری ناشناخته بودن آن و سردرگمی خانواده های بیماران است. از سوالات مهم این خانواده ها درمان پذیری آن و چگونگی کنار آمدن با این بیماری است. آمار ها حاکی از این است که تنها 30 درصد از این بیماران بهبود می یابند و اغلب آنها نیاز به درمانهای طولانی مدت و تا پایان عمر دارند و در طول دوره بیماری نیاز به بستری های مکرر پیدا می کنند.
با توجه به شدت اختلال و درمانده شدن خانواده، اغلب آنها تمایل دارند که بیماران خود را در بیمارستانهای روانپزشکی یا مراکز شبانه روزی نگهداری نمایند. مسأله مهم این است که این بیماران در طول دوره بستری با توجه به مصرف منظم داروها و سایر مداخلات درمانی ثبات نسبی را به دست می آورند اما پس از ترخیص و بازگشت به خانواده، اختلال بیمار به دلیل قطع داروها و استرس های ناشی از محیط خانوادگی عود می نماید و بخش زیادی از این مسأله به خصوص در استان ما به عدم آگاهی درست خانواده ها از این بیماری بر می گردد. لذا در برنامه های درمانی ، مداخلات خانوادگی نقش مهمی در بهبود این بیماران و کاهش دوره های عود می شود.
اما سوال مهم دیگر شیوه های درمان این اختلال می باشد. خط اول درمان این اختلال درمان دارویی می باشد و اغلب این بیماران مجبور هستند تا پایان عمر دارو مصرف نمایند اما با توجه به اینکه بیماران اسکیزوفرن در طول بیماری خود دچار پسرفت های رفتاری و شناختی می شوند داروها قادر به بهبود کلیه علایم آن نبوده لذا ارایه خدمات توانبخشی(Rehabilitation) از اقدامات مهمی است که باید در مورد این بیماران مورد توجه قرار گیرد.
هدف از توانبخشی بیماران پرورش مهارت های زندگی ، افزایش توان زندگی مستقل این بیماران در جامعه می باشد .از جمله فعالیت های عمده توانبخشی می توان به آموزش های گروهی ، آموزش خانواده ها برای شناخت ماهیت بیماری، شناخت علایم عود و آمادگی برای اقدامات مناسب، سازگاری با بیمار ، موسیقی درمانی ، کار درمانی، آموزش مهارت های حرفه ای و استقلال مالی و.. می باشد. بخشی از این خدمات در حال حاضر توسط مراکز روزانه سازمان بهزیستی(Welfare) ارائه می شود هر چند که همچنان در ابتدای راه می باشیم و با کمبود نیروی متخصص در این زمینه مواجه هستیم.
کلام آخر اینکه به منظور کاهش هزینه های مالی و عاطفی این اختلال برای خانواده ها و جامعه و همچنین افزایش توان خانواده ها برای نگهداری آنان در منزل به جای رها نمودن آنها در مراکز شبانه روزی، آشنایی با ماهیت اختلال و اقدامات به موقع و زودهنگام برای درمان این اختلال و پیشگیری از عود های مکرر از راه حل موثری می باشد.
نظرشما
آخرین اخبار