یک سال از آغاز تحول آموزش پزشکی میگذرد. دانشگاههای علوم پزشکی در هر منطقه ماموریتی به عهده گرفتند و هرکدام در زمینههای تعیین شده تا حدودی پیش رفتند.
شفا آنلاین:دانشگاه علوم پزشکی تبریز مطالعاتی را در زمینه حوادث جادهای و
ترافیک آغاز کرد تا در آینده رشتهای مرتبط با این حوزه در دانشگاه
راهاندازی کند.
به گزارش
شفا آنلاین:به نقل از سپید دانشگاههای علوم پزشکی منطقه یک نیز برای توسعه پزشک
خانواده، توسعه دانش و مطالعات سرطان، توسعه دانش گیاهان دارویی
برنامهریزی میکنند. در این میان معاون آموزشی وزارت بهداشت میگوید
دانشگاههای شهر تهران هنوز آن چنان که باید پیشرفت قابل ملاحظهای در این
زمینه نداشتند. پاسخ علیرضا پیوندی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به
این موضوع و چند سوال دیگر ما را در ادامه بخوانید:
معاون آموزشی وزارت بهداشت چندی پیش گفته بود مجموعه دانشگاههای علوم
پزشکی مستقر در تهران همانند دیگر استانها تحول آموزش پزشکی را تجربه
نکردند. این در حالی است که یک سال از زمان ماموریتگرا شدن دانشگاهها
میگذرد. فکر میکنید دلیل این موضوع چیست؟
ایجاد
تحول و تحرک در منطقه آمایشی 10 که شامل 7 دانشگاه پیشگام است و تجربه
زیادی در این زمینه دارند و از مجموعههای بزرگ دانشگاهی به شمار میروند،
کمی دشوارتر از دانشگاههای کوچکتر است. از سوی دیگر تحول در حوزه آموزشی
زمانبر است و در مدت کوتاه عملیاتی نمیشود. بااینحال کارگروهها
تشکیلشده و امیدواریم این موضوع به نتیجه برسد.
یکی از مهمترین مشکلات آموزشی امروز کسری بودجه است. در شرایط فعلی اغلب
دانشگاهها با این مشکل مواجه هستند. این در حالی است که طرح تحول آموزش
پزشکی هم آغازشده و یک سال از شروع آن میگذرد و هر دانشگاه با توجه به
ماموریت خود باید اقداماتی انجام دهد که نیاز به بودجهای مازاد بر نیازهای
عادی دانشگاهها دارد. رقم دقیق کسری بودجه در دانشگاه شما چقدر است؟
من
رقم دقیقی را در ذهن ندارم. واقعیتی که وجود دارد این است که ما در فصل
آموزشی هم مانند حوزه بهداشت و درمان دچار مشکلاتی هستیم. البته در حوزه
آموزشی چالش ما جدیتر است. کمبود بودجه سال جاری در حوزه آموزش به نحوی
است که برای پرداخت حقوق آبان و آذرماه باید از بند واو استفاده کنیم اما
از آن به بعد شرایط سختتر میشود و باید از منابع دیگری استفاده کنیم.
سپید:
افزایش بار مراجعه به بیمارستانهای دولتی در شرایط کنونی باعث شده
بیمارستانها همیشه با بالاترین توان خود خدمت ارائه کنند. از سوی دیگر
حوزه آموزش پزشکی بهخصوص در دورههای تخصصی و فوق تخصصی که نیاز به صبر و
بحث و تبادلنظر دارد و اغلب در همین مراکز رخ میدهد، هم دچار تغییرات و
محدودیتهای جدی شده است؛ بهنحویکه دستیاران به دلیل جایگاهشان بهراحتی
به اولین گروه ارائهدهنده خدمات درمانی تبدیل شدند و عملا آموزش به محاق
رفت. این در حالی است که دستیاران بابت ارائه این خدمات مزایایی بهمراتب
کمتر از اساتید خود دریافت میکنند. آیا قرار است شرایط تغییر بکند؟
این
موضوع از چند جنبه قابلبحث است. از یکسو دانشگاههای علوم پزشکی بزرگ
باید کمبودهای موجود را بهنوعی پوشش دهند. یکی از دلایل افزایش ظرفیت
دستیار هم همین است. وزارت بهداشت هم ساختار این افزایش ظرفیت را تامین
کرده است.
دستیاران
رشتههای مختلف تلاش بسیار زیادی میکنند. اما کاری که ما با کمک وزارت
بهداشت انجام دادیم این بود که قرار شد 2 درصد کارانهها را بهعنوان
کارانه کمکی به دستیاران پرداخت کنیم و میزان پرداختی را برای سال اول
کمتر از 400 هزار تومان، در سال دوم حدود 500 هزار تومان و در سال سوم 550
هزار و سال چهارم 600 هزار تومان تعیین کردیم. علاوه بر این مبلغی هم
بهعنوان کمکهزینه تحصیلی به دستیاران پرداخت میکنیم که بسیار ناچیز است.
اعتقادداریم که باید بیش از اینها به دستیاران رسیدگی کنیم اما منابعمان
محدود است.
قرار نیست برای کاهش بار درمان بر دستیاران، تعدادی متخصص جذب کنید تا بخشی از مراجعان از سوی این پزشکان ویزیت شود؟
در
بیمارستانهای آموزشی نمیتوان چنین کاری کرد. اگر افرادی غیر از حوزه
آموزش در این بخش وارد شوند روند آموزش دستیاران دچار مشکل میشود.
اما بخش مهمی از وقت دستیاران در بیمارستانهای دولتی به ارائه خدمات درمانی میگذرد.
بله.
دستیاران رشتههای مختلف هم خدمات درمانی ارائه میدهند و هم آموزش
میبینند. خط سیر آنها آموزش و درمان بهصورت همگام است. اینطور نیست که
فقط درمان باشد. بههرحال این روند از گذشته هم وجود داشته است. درمان
میتواند به افزایش تجربه و تبحر فرد نیز کمک کند. بعد از اجرای طرح تحول
سلامت و افزایش مراجعهکنندگان به بیمارستانهای دولتی، فشار کاری بر کادر
درمانی ازجمله پزشکان و پرستاران افزایش یافت. از سوی دیگر بدهی بیمهها و
عدم پرداخت مطالبات بیمارستانها این مشکلات را چند برابر کرد.عدم پرداخت
مطالبات بیمارستانها امروز زمینه نارضایتی هم پزشکان و هم مراجعهکنندگان
را افزایش خواهد داد.
شما راهحلی برای این موضوع پیشبینی کردهاید؟
شاید تجمیع بخشهای بیمارستانهای آموزشی بار سنگین آموزش را کم کند. اگر این اتفاقات بیفتد بهتر میتوانیم مشکلات را حل کنیم.