کیفیت مراقبت‌های سرپایی در یک دهه گذشته درآمریکا تغییر نکرده است

به گزارش شفا آنلاین،  دکتر دیوید لوین از بیمارستان بریگهام و زنان و دانشگاه هاروارد در بوستون، سرپرست این تحقیق، گفت: «درمجموع کیفیت مراقبت‌های سرپایی عمدتا ثابت باقی مانده است؛ در برخی از زمینه‌ها بهبود ایجاد شده است، اما در برخی از زمینه‌ها هم شاهد افت کیفیت هستیم.»

       لوین گفت: «پیام این تحقیق برای بیماران این است: این احتمال وجود دارد که شما مراقبت‌های توصیه‌شده‌ای را که باید دریافت کنید، دریافت نکنید و از طرف دیگر محتمل است که مراقبت‌های اضافی دریافت کنید که ممکن برای شما زیان‌بار باشد.»

       لوین و همکارانش داده‌های یک نظرخواهی از یک نمونه ملی از بیماران، متخصصان بالینی، بیمارستان‌ها، داروسازان و کارکنان بهداشتی را که در فاصله سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۳ گردآوری شده بود را تجزیه‌وتحلیل کردند. این بررسی که یافته‌های آن در ژورنال جامای پزشکی داخلی منتشر شده است، نشان داد که در طول این مدت، درصد بیمارانی که درمان‌های پزشکی توصیه‌شده را دریافت کرده‌اند از ۳۶ به ۴۲ درصد افزایش یافته است. برای مثال بیماران بیشتری داروهای لازم برای بیماری‌های مانند فشارخون بالا، کلسترول بالا،‌ آسم و نارسایی قلبی را دریافت کرده‌اند.

       در همین دوره زمانی میزان دریافت مشاوره‌های توصیه‌شده برای کاهش وزن، ورزش و ترک سیگار دریافت کرده بودند از ۴۳ به ۵۰ درصد رسیده بود و میزان انجام غربالگری‌های سرطان از ۷۳ درصد به ۷۵ درصد و پرهیز از غربالگری غیرضروری سرطان از ۴۷ درصد به ۵۱ درصد افزایش یافته بود. درصدی از بیماران که از شیوه برقراری ارتباط پزشکان راضی بودند، از ۵۵ به ۶۳ درصد رسیده بود.

       در مقابل درصد موارد پرهیز از مراقبت پزشکی غیرضروری برای مثال تجویز داروهای شبه‌افیونی برای سردرد یا انجام MRI برای کمردرد از ۹۲ درصد به ۸۹ درصد کاهش یافته بود. میزان کنار گذاشتن مصرف آنتی‌بیوتیک برای بیماری‌های مانند آنفلوآنزا یا برونشیت حاد نیز از ۵۵ درصد به ۴۴ درصد سقوط کرده بود.

       در طول یک دهه این بررسی، آمریکایی‌ها به‌طور میانگین سالمندتر، دچار ناخوشی‌های بیشتر شده بودند و سطح تحصیلاتشان بالاتر رفته بود. همچنین بزرگسالان آمریکایی با احتمال کمتری سیگار می‌کشیدند و با احتمال بیشتری با چند بیماری مزمن زندگی می‌کردند.

       به گفته این پژوهشگران یک محدودیت این بررسی این بود که ارزیابی‌های کیفیت در آن همه مراقبت‌های سرپایی را شامل نمی‌شد. همچنین ارزیابی کیفیت در این بررسی شامل میزان سادگی یا سختی دسترسی به مراقبت‌های معین در نظر نگرفته بود و بنابراین نمی‌توان گفت برای مثال مراقبت بیماری قلبی نسبت به درمان دیابت چگونه تغییر کرده است.

       درهرحال به گفته الیزابت مک‌گلین، نویسنده یک مقاله تفسیری همراه در همین شماره نشریه این یافته‌ها به شواهد فزاینده دیگر اضافه می‌شوند که نشان می‌دهند هنوز مراقبت‌های سرپایی در آمریکا جای بهبود دارند.