به گزرش شفا آنلاین،هر چند که این امر تا اندازه‌ای تخیلی به نظر می‌رسد، اما گروهی از محققان در دانشگاه استونی بروک به تحقق آن نزدیک شده‌اند.
مکانیسم‌هایی که در مغز ما مسئول کنترل حافظه هستند به خوبی شناخته شده نیستند، اما بیشتر متخصصان بر این باورند که آمیگدال ناحیه‌ای است که در کنترل خاطرات حسی نقش اساسی ایفا می‌کند. نورون‌های کولینرژیک که در پایه مغز قرار گرفته‌اند، استیل کولین را به آمیگدال منتقل می‌کنند و همین نورون‌ها هستند که در مراحل اولیه زوال عقل دچار تغییر می‌شوند.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که افزایش کولینرژیک در ناحیه آمیگدال شدت خاطرات حسی را افزایش می‌دهد. محققان بر این باورند که با دستکاری این سازوکار می‌توانند خاطرات خوب بیمارانی که از دیوانگی رنج می‌برند را افزایش داده یا خاطرات تروماتیکی که باعث می‌شوند افراد از اختلالات بعد از حادثه رنج ببرند را کاهش دهند.
محققان می‌گویند خاطراتی که از تجربیات حسی تغذیه می‌شوند به شدت قوی هستند چه این تجربیات مثبت باشند یا منفی و هدف این تحقیق این است مکانیسمی که باعث تقویت این خاطرات می‌شود را شناسایی کند.
برای بررسی سازوکار حافظه، محققان از یک مدل مبتنی بر ترس در موش‌ها استفاده کردند. آن‌ها ار روش تحقیقاتی به نام اپتوژنتیک استفاده کردند. در این روش از نور برای کنترل سلول‌های خاصی در بافت‌های زنده استفاده می‌شود تا نورون‌ها کولینرژیک خاصی را در طول آزمایش تحریک کنند.
آن‌ها دریافتند که با افزایش رهاسازی استیل کولین در آمیگدال در طول شکل‌گیری یک خاطره حادثه‌ای، حافظه تقویت می‌شود و زمان ماندگاری چنین خاطره‌ای نسبت به حوادث معمولی دو برابر بیشتر است. همچنین کاهش پیام‌رسانی با استیل کولین در آمیگدال در طول یک تجربه معمولی بازیابی آن خاطره را کاهش می‌دهد.
دومین یافته این بود که با دستکاری نواحی استیل کولین در مغز محققان توانستند موش‌هایی ایجاد کنند که از هیچ چیز نمی‌ترسیدند و هیچ خاطره مبتنی بر ترس نداشتند.
محققان به دنبال این هستند که راه جدیدی برای افزایش خاطرات خوب یا کاهش خاطرات بد در مغز پیدا کنند که به درمان‌های دارویی نیاز نداشته باشد. آن‌ها بر این باورند که ادامه تحقیق بر روی استیل کولین می‌تواند به آن‌ها کمک کند که راهی برای افزایش یا دستکاری حافظه پیدا کنند بدون این که نیازی به مصرف دارو وجود داشته باشد
