کم کاری تیروئید وضعیتی است که در آن غده تیروئید (یک غده کوچک پروانهای شکل) که وظیفه تنظیم متابولیسم را بر عهده دارد، به اندازه کافی هورمونهای تیروئید مورد نیاز بدن را تولید نمیکند. این بیماری "تیروئید کم کار” نامیده میشود و میتواند منجر به بسیاری از مشکلات سلامتی شود. کم کاری تیروئید، میتواند به دلایل متعددی مانند کمبود ید برای مدت زمان طولانی، قرار گرفتن در معرض پرتودرمانی یا داروهای خاص برای بهبود بیماریهای دیگر ایجاد شود. طبق پژهشهای صورت گرفته ۸۰ درصد افراد مبتلا به این بیماری زنان هستند.
برای برخی از افراد، کم کاری تیروئید میتواند بر مشکلات مفصلی و ماهیچهای بیفزاید. به طور خاص، کم کاری تیروئید ممکن است منجر به موارد زیر شود:
به ندرت، کم کاری تیروئید میتواند منجر به آسیب جدی مفصل یا عضلات شود. با این حال، شرایط خاصی وجود دارد که میتواند شروع یک آسیب جدی باشد:
کم کاری تیروئید معمولا با درد مفاصل و ضعف عضلانی همراه است. با این حال، روشهای خاصی برای مدیریت این درد و هدایت به سمت یک شیوه زندگی تقریبا عادی وجود دارد:
میوپاتی پرکاری تیروئید یک بیماری عضلانی ناشی از تولید بیش از حد هورمون های تیروئید از غده تیروئید است. ارثی نیست.
این بیماری معمولاً شامل ضعف و تحلیل عضلات اطراف شانه ها و گاهی اوقات باسن است. همچنین ممکن است در عضلات صورت و گلو و در عضلات تنفسی ضعف وجود داشته باشد. موارد تهدید کننده زندگی می تواند باعث رابدومیولیز (تجزیه حاد عضلات) شود.
برخی از افراد مبتلا به میوپاتی پرکاری تیروئید دچار بیماری گریوز می شوند، آسیب به ماهیچه هایی که حرکت چشم و پلک ها را کنترل می کنند، که می تواند منجر به از دست دادن بینایی شود. برخی دیگر دچار فلج دوره ای تیروتوکسیک می شوند که شامل حملات موقت اما عمیق ضعف عضلانی همراه با پتاسیم پایین سرم است.
تولید بیش از حد هورمون های تیروئید، معروف به تیروکسین، توسط غده تیروئید باعث میوپاتی پرکاری تیروئید می شود. یکی از علل شایع این اختلال، خودایمنی است، وضعیتی که در آن سیستم ایمنی علیه بخشی از بدن – در این مورد، غده تیروئید – می چرخد. اگرچه میوپاتی پرکاری تیروئید ارثی نیست، به نظر می رسد که یک استعداد ژنتیکی برای بیماری های خودایمنی وجود دارد.
میانگین شروع میوپاتی پرکاری تیروئید در دهه ۴۰ است. این بیماری معمولاً با بازگرداندن سطح طبیعی تیروکسین از طریق دارو یا جراحی قابل کاهش است.
میوپاتی هیپوتیروئیدی یک بیماری عضلانی است که در اثر کمبود تولید هورمون از غده تیروئید ایجاد می شود. ارثی نیست.
شایع ترین علائم شامل ضعف در اطراف باسن و گاهی اوقات شانه ها و کند شدن رفلکس ها است. برخی از افراد نیز سفتی عضلانی و گرفتگی عضلات دردناک را تجربه می کنند. موارد تهدید کننده زندگی می تواند باعث رابدومیولیز (تجزیه حاد عضلانی) شود. گاهی اوقات این بیماری باعث بزرگ شدن عضلات همراه با ضعف عضلانی می شود.
تولید کم هورمون های تیروئید، معروف به تیروکسین، توسط غده تیروئید باعث میوپاتی کم کاری تیروئید می شود. یکی از علل شایع این اختلال، خودایمنی است، وضعیتی که در آن سیستم ایمنی علیه بخشی از بدن – در این مورد، غده تیروئید – می چرخد. اگرچه میوپاتی هیپوتیروئیدی ارثی نیست، به نظر می رسد یک استعداد ژنتیکی برای بیماری های خود ایمنی وجود دارد.
این بیماری در دوران کودکی یا بزرگسالی شروع می شود. تقریباً می توان با بازگرداندن سطح طبیعی تیروکسین از طریق دارو، آن را به طور کامل کاهش داد.