روزهـایی که جهـان نارنجـی می‌شـود

به گزارش شفا آنلاین، با وجود آگاهی‌رسانی مدام درباره این مشکل در سراسر جهان، تا وقتی که دولت‌ها تغییرات مهمی در سیاست‌های خود ایجاد نکنند و منابع مالی حمایتی را افزایش ندهند، حل مشکل در حد حرف باقی خواهد ماند.

       این سری مطالعات که با عنوان «خشونت علیه زنان و دختران» چاپ شده است، این نوع خشونت را یک مشکل بهداشت عمومی در سطح جهان می‌داند که مشکلات بالینی را به همراه می‌آورد.

آمارها غم‌انگیزند
       در سراسر جهان، 140-100 میلیون زن از قطع اندام تناسلی رنج می‌برند و 3 میلیون دختر آفریقایی هر سال در خطر قطع اندام تناسلی هستند. 7 درصد از زنان از سوی شرکای زندگی خود مورد آزار قرار دارند و حدود 700 میلیون دختر پیش از رسیدن به 18 سالگی ازدواج کرده‌اند و ازدواج 250 میلیون از این زنان پیش از رسیدن به 15 سالگی بوده است. زنانی که پیش از 18 سالگی ازدواج کرده‌اند، احتمالا نمی‌توانند تحصیلات خود را به پایان برسانند و بیشتر خشونت خانگی و مشکلات زایمان را تجربه می‌کنند.

       بنا بر برآوردهای سازمان جهانی بهداشت، 30 درصد زنان جهان نوعی خشونت را از سوی شریک زندگی خود تجربه کرده‌اند. کارشناسان عقیده دارند، این مشکلات را تنها با عمل سیاسی و افزایش منابع مالی می‌توان حل کرد، چراکه با وجود افزایش توجه به موضوع خشونت علیه زنان، صرف اطلاع‌رسانی نمی‌تواند گره‌ای از کار باز کند.

به معجزه دل نبندیم
       شارلوت واتس، مدیر مالی مرکز سلامت و خشونت جنسی در دانشگاه لندن و از همکاران تحقیق می‌گوید: «برای حل مشکل خشونت علیه زنان نمی‌توان به معجزه دل بست. شواهد به ما نشان می‌دهند، تغییر در دیدگاه‌ها و رفتارها ممکن است و می‌تواند در کمتر از عمر یک نسل دستاوردهایی را به بار آورد.»

       یکی از کاستی‌های تحقیقات درباره خشونت علیه زنان که محققان لنست به آن پرداخته‌اند، این است که تحقیقات در این ‌باره بیشتر در کشورهای ثروتمند انجام گرفته است و دیگر اینکه این تحقیقات بیشتر به پاسخ‌ها توجه داشته است تا راه‌های پیشگیری. براساس این گزارش، سرچشمه اصلی در خشونت‌های جنسیتی در کشورهای کم‌درآمد یا با درآمد متوسط، نابرابری جنسیتی است و تقریبا ناممکن است که بتوان بدون اصلاح وضعیت فعلی یعنی حاشیه‌نشینی زنان در امور سیاسی، اقتصادی و آموزشی، روزی این خشونت را پایان داد.

       پژوهشگران همچنین عقیده دارند، کارکنان بخش درمان که غالبا اولین افرادی هستند که قربانی به آنها مراجعه می‌کند و به وجود خشونت پی می‌برند، موقعیتی استثنایی برای کمک به قربانیان دارند.

کارکنان درمانی موقعیتی ممتاز دارند
       کارکنان بخش درمانی تقریبا همواره اولین افرادی هستند که با زنان یا دختران خشونت‌دیده برخورد می‌کنند اما واقعیت آن است که بنا بر نظر سازمان جهانی بهداشت، درمانگران این فرصت ممتاز برای همگرایی معنادار برنامه‌های ضدخشونت با ابتکار عمل بهداشت عمومی درباره ایدز، بهداشت نوجوانان، بهداشت مادران و بهداشت روانی را از دست می‌دهند.

       مطالعات برای مهار خشونت علیه زنان، 5 پیشنهاد به ‌هم پیوسته دارد: «نویسندگان دولت‌ها را فرا می‌خوانند تا با اختصاص منابع حمایت از قربانیان خشونت جنسیتی را از اولویت‌های خود قرار دهند، ساختارها و سیاست‌هایی را که سبب نابرابری جنسیتی می‌شوند تغییر دهند، برای بازماندگان این خشونت‌ها حمایت‌های لازم را پیش‌بینی کنند، بخش‌های آموزشی و درمانی را برای پیشگیری و پاسخ به این خشونت‌ها تقویت کنند و در آخر برای تحقیق درباره خشونت‌های جنسیتی سرمایه‌گذاری‌های بیشتری انجام دهند. به بیان دیگر، پول، آموزش و عمل سیاسی کلید حمایت از آسیب‌پذیرترین بخش زنان در جهان هستند. انواع اطلاع‌رسانی‌ها و شبکه‌های اجتماعی و استفاده از نفوذ کلام چهره‌های مشهور، البته که اثر مثبت خود را دارند اما تنها با تکیه بر اطلاع‌رسانی نمی‌توان از عهده حل چنین مشکل ریشه‌داری برآمد.»

       دکتر کتی زیمرمن از دانشکده طب حاره‌ای لندن، می‌گوید: «ما به یافته‌های امیدبخشی رسیده‌ایم که راه را برای غلبه بر خشونت جنسیتی نشانمان می‌دهند. ما باید با تمام توان و سرعتمان این شواهد را به عمل نزدیک کنیم تا زنان و دختران بتوانند زندگی عاری از خشونت را داشته باشند.»
این مطالعه در «روز جهانی امحای خشونت علیه زنان» منتشر خواهد شد.

نظرات سازمان ملل متحد
       براساس اعلام سازمان ملل متحد، خشونت علیه زنان نقض حقوق بشر است. خشونت علیه زنان نتیجه ادامه نابرابری بین زن و مرد در قانون و در عرصه عمل است.

       خشونت علیه زنان در بسیاری از زمینه‌ها مانند کاهش فقر، مبارزه با ایدز و تثبیت صلح و امنیت اثر می‌گذارد و سرعت رسیدن به دستاوردها را در این زمینه‌ها کاهش دهد.

       خشونت علیه زنان و دختران اجتناب‌پذیر است و پیشگیری از این امر هم ممکن است و هم ضروری.

       خشونت علیه زنان مشکلی جهانی است. هزینه‌ها و نتایج خشونت علیه زنان تا نسل‌ها باقی می‌مانند.

       فاصله 16 روزه بین 25 نوامبر (روز جهانی محو خشونت علیه زنان) و 10 دسامبر (روز جهانی حقوق بشر) فرصتی است برای کمپین‌های زنان تا اقدامات خود را برای پایان‌دادن به خشونت‌ها علیه زنان افزایش دهند.

       در این روز ساختمان امپایراستیت در نیویورک، اهرام ثلاثه مصر، کاخ صلح در لاهه و بناهای مهم دیگر در سراسر جهان با نور نارنجی نورافشانی می‌شوند.