برای این پژوهش، معلمان 700 کودک را با استفاده از یک مقیاس پنج مرحلهای برای ارزیابی میزان تعامل اجتماعی آنها با دیگران، با هشت معیار رتبهبندی کردند.
به کودکان برای اظهاراتی مانند «برای دیگران مفید است»، «مواد اشتراکی» و « حل مشکلات با همسالان با خود» نمرهدهی شد.
زمانی که این کودکان بزرگتر شده و بین اواخر نوجوانی تا 25 سالگی قرار گرفتند، محققان عملکرد آنها را در پنج حوزه تحصیل و شغل، کمکهای عمومی، فعالیت مجرمانه، استعمال مواد مخدر و سلامت روحی ارزیابی کردند.
آنها دریافتند کودکانی که درجه بالایی از شایستگی اجتماعی را در کودکستان نشان داده بودند، بیشتر احتمال داشت در این پنج گروه موفق عمل کرده باشند.
برای هر یک نمره کاهش در نمره کودک، وی از 67 درصد شانس بالاتر دستگیر شدن و 82 درصد احتمال بیشتر قرار گرفتن در فهرست اجارهنشینی در سن 25 سالگی برخوردار میشد.
در این پژوهش، تاثیرات فقر، نژاد، داشتن والدین نوجوان، تنش خانوادگی و وجود جرم و جنایت در محله و همچنین سطوح پرخاشگری و خواندن کودکان در کودکستان در نظر گرفته شد.
شواهد حاصل از مطالعات متعدد مداخلهای نشان داد که مهارتهای یادگیری اجتماعی و احساسی میتواند در طول کودکی و نوجوانی ارتقا پیدا کند.
پرفسور دامون جونز، مولف این پژوهش از دانشگاه پنسیلوانیا اظهار کرد: این تحقیق به تنهایی نمیتواند ثابت کند که شایستگی بالای اجتماعی میتواند به نتایج بهتر در آینده منجر شود. اما با ترکیب آن با سایر تحقیقات، واضح شده که کمک به کودکان برای پرورش این مهارتها، شانس موفقیت آنها را در مدرسه، کار و زندگی افزایش خواهد داد.
این پژوهش در مجله Public Health منتشر خواهد شد.