کد خبر: ۳۴۶۸۶۳
تاریخ انتشار: ۰۹:۰۰ - ۲۳ تير ۱۴۰۳ - 2024July 13
چالش‌ها و زخم‌های کهنه در نظام بهداشت و درمان کشور و عدم بهبودی آن‌ها با وجود زحمات بهرام عین الهی ، شانس او را برای تصدی مجدد وزارت بهداشت و درمان به شدت کاهش می‌دهد.
شفاآنلاین:سلامت>شاید حدود یک ماه دیگر وزیر جدید بهداشت و درمان برای گرفتن رای اعتماد به مجلس معرفی خواهد شد و به باور کارشناسان هر چند که بهرام عین اللهی، وزیر فعلی عملکرد مناسبی در حوزه واکسن و بهبود شرایط فضای درمانی و تخت‌های بیمارستانی در دولت سیزدهم داشت، اما چالش‌ها و زخم‌های کهنه در نظام بهداشت و درمان کشور و عدم بهبودی آن‌ها با وجود زحمات وی، شانس عین اللهی را برای تصدی مجدد وزارت بهداشت و درمان به شدت کاهش می‌دهد. 
به گزارش شفا آنلاین:اعتراضات پزشکان و پرستاران به وضعیت شغلی و معیشتی، اجرای ناقص قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، کمبود و گرانی دارو‌های تولید داخل، کمبود دارو‌های بیماران خاص با وجود تحریم‌ها، موافقت بدون شرط با مصوبه افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی و دندانپزشکی، فقیرتر شدن مردم به واسطه سیاست‌های اقتصادی در نظام سلامت و گرانی خدمات درمانی بیش از تورم و… از جمله ایراداتی است که به وزارت بهداشت وارد می‌شود. هرچند که این مشکلات فقط مختص دوران وزارت عین اللهی در دولت سیزدهم نبود و برخی از آن‌ها مثراث دولت‌های قبل بود، اما به باور کارشناسان وزارت بهداشت در مهار آن‌ها چندان توفیقی به دست نیاورد و نتوانست برای مهار آن‌ها توفیق چندانی به دست آورد.

پزشکیان، پزشک ناجی نظام سلامت می‌شود؟
در این شرایط یک جراح قلب که خود سابقه وزیر بهداشت را داشته، قرار است سکان هدایت کشور را برعهده بگیرد و بی‌شک باید انتظار داشت که نقطعه عطف دولت مسعود پرشکیان، وزارت بهداشت و درمان باشد. در این میان شاید ذکر این نکته الزامی باشد که بهرام عین اللهی فرد بی‌تجربه نبود و در رشته تخصصی پزشکی خود یک فرد حرفه‌ای به حساب می‌آمد، اما مدیریت بر وزارتخانه عریض و طویلی مانند بهداشت و درمان نیاز به فاکتور‌های دیگر نیز دارد. در این رابطه دکتر ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران در گفت وگو با «آرمان امروز» و در پاسخ به این سؤال که اولویت‌های وزیر جدید و اورژانسی برای نظام سلامت کشور چه موضوعات می‌تواند باشد؟ می‌گوید: از دید من دو نیاز اصلی امروز کشور ما و موضوع اورژانسی که وزیر جدید باید به آن ورود کند، ابتدا توجه به مناطق حاشیه نشین، مرزنشین‌ها و مناطق محروم است و دوم وضعیت معیشتی کادر درمانی و پزشکان که سال‌ها ایران را با چالش و بی‌میلی و در نهایت مهاجرت پزشکیان مواجه کرده است. وزیر جدید وزارت بهداشت و درمان، قطعاً با نیاز انبوهی از مطالبات مردم در مناطق دورأفتاده و حاشیه نشین برای دارو، درمان، امکانات پزشکی و بیمارستان مواجه خواهد بود. مثلاً کپرنشین‌ها یا مناطق حاشیه نشین در اطراف کلانشهر‌ها چه نوع امکانات پزشکی و بهداشتی دارند؟ به این دلیل است که اشراف، تجربه، تحرک و نشاط از ویژگی‌های مهم فردی است که به عنوان وزیر بهداشت انتخاب و منصوب می‌شود. وزیر بهداشت باید ضمن آشنایی به فعالیت سایر وزارتخانه‌ها، توان تعامل با سایر بخش‌ها را داشته باشد تا از این طریق، متغیر‌های اجتماعی سلامت را پیگیری کند.

چالش مهاجرت پزشکان
وی در رابطه با چالش مذکور که وضعیت معیشتی پزشکان است، می‌افزاید: در کشور‌های اروپایی، آمریکا، کانادا و حتی دانمارک و ترکیه، دانشجویان تمایلی به شغل پزشکی ندارد، چون رشته تحصیلی به حساب می‌آید که پس از ۲۰ سال به درآمد می‌رسد، آن‌ها رشته‌های تحصیلی را انتخاب می‌کنند که در کمترین زمان به پول برسد. به این دلیل است که تعداد پزشکان در آن کشور‌ها بسیار کمتر از ایران است و سعی می‌کنند که پزشکان و پرستاران ایرانی و کشور‌های نظیر ایران را جذب کنند. پزشکی که در ایران ۲۰ سال تحصیل کرده، بسیاری از سرانه‌های هزینه‌ای او را دولت پرداخت کرده و… به دلیل عدم حمایت و درآمد کافی به راحتی جذب آن کشور‌ها می‌شود و ما باید کار کنیم که میل مهاجرت را در میان پزشکان با درآمد مناسب کمتر کنیم.

وعده قطع رابطه مالی بیمار و پزشک
اما یکی از اقدامات مسعود پزشکیان در دوران وزارت بهداشت و درمان، قطع رابطه مالی بیمار و پزشک به وسیله بیمه بود. در این رابطه خسرونیا با اشاره به اینکه من با آقای دکتر پزشکیان، در زمان وزارت بهداشت‌ایشان و زنده یاد محمدحسن طریقت منفرد، وزیر بهداشت وقت دولت احمدی نژاد، دو مناظره تلویزیونی در این رابطه داشتم و آنجا نیز معتقد بودم که این موضوع بسیار اتفاق خوبی است، اما زمانی رابطه مالی پزشک و بیمار قطع می‌شود که ما نظام بیمه‌گر مناسب و استانداردی داشته باشیم. وی در پایان گفته‌هایش افزود: تا زمانی که سازمان‌های بیمه‌گر را تقویت نکنیم و آن‌ها نتوانند در کمترین زمان هزینه‌های دارو و درمان پزشکان و آزمایشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و… را پرداخت کنند، نمی‌توان‌امیدوار بود که ما این موضوع را به سرانجام برسانیم و در حد یک طرح خوب اما روی کاغذ یا بر زبان باقی می‌ماند. در حال حاضر ۶ تا ۸ ماه طول می‌کشد که این هزینه‌ها از سوی سازمان‌های بیمه پرداخت شود، چطور می‌توان این رابطه مالی را قطع کرد. بنابراین باید یک بودجه هنگفتی را در اختیار سازمان‌های بیمه‌گر گذاشت تا بتواند طلب نظام درمانی را به خوبی پرداخت کنند. البته این موضوع چون بار مالی سنگینی دارد، نمی‌تواند یک وزارتخانه در این امر دخیل باشد. مجلس، دولت، سازمان برنامه بودجه و سایر نهاد‌ها باید کمک کنند. مجلس باید قوانینی را تصویب کند که بودجه مناسبی در اختیار سازمان‌های بیمه‌گر قرار بگیرد./آرمان امروز

نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: