ویبرومتری، کمک به غربالگری نوروپاتی محیطی دیابت

       
شفا آنلاین:نوروپاتی در کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع 1 شایع است و غربالگری برای این عارضه اهمیت زیادی دارد.

به گزارش شفا آنلاین:محققان در این مطالعه حد آستانه درک ارتعاش (VPTs) را با استفاده از ابزار VibroSense Meter، محصولی از Malmo از سوئد، در کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع 1 آزمایش کرده و این حدهای آستانه را با اعدادی که از افراد سالم به دست آورده بودند، مقایسه کردند.
در این مطالعه کودکان 8 تا 18 سال (میانگین سنی 13 سال) که حداقل یک منحنی ایجاد کرده و می‌توانستند به صورت دیداری مورد ارزیابی قرار گیرند، وارد شدند. میانگین دوره ابتلا به دیابت نوع 1 در 34 دختر و 39 پسر نزدیک به 6 سال گزارش شد.
محققان در این مطالعه بررسی کردند که آیا احساس ارتعاش در دست و پای راست می‌تواند نوروپاتی سنسوری را در کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 تشخیص دهد. همچنین ارتباط میان DPN و سن، جنس، طول دوره بیماری و مقادیر HbA1c را سنجیدند.
مقادیر Z بالای 2 به عنوان پاتولوژیک در نظر گرفته می‌شوند و شرکت کنندگان نیاز داشتند تا حداقل 3 فرکانس پاتولوژیک در هر مکان خاص برای آن منطقه که پاتولوژیکال در نظر گرفته می‌شد، به دست آورند.
در مجموع، 19 درصد شرکت کنندگان مبتلا دارای یک یا بیشتر منطقه پاتولوژیک بودند و 1/4 درصد آنها نیز دارای مقادیر پاتولوژیک در همه مکان‌های آزمایش شده بودند.
بیمارانی که حس مختل شده ارتعاش را نشان می‌دادند، در مقایسه با افرادی که نتایج تست طبیعی داشتند، در زمان تشخیص بیماری سن بالاتری داشتند، اما تفاوتی در اختلال‌‌ها بر مبنای جنس، سن، وضعیت HbA1c یا طول مدت بیماری دیده نشد. بیمارانی که با تزریق‌های متعدد روزانه انسولین درمان شده بودند، در مقایسه با دریافت کنندگان اینفیوژن مداوم انسولین زیرپوستی، بیشتر احتمال داشت که به اختلال حس ارتعاش مبتلا باشند.
وجود نوروپاتی محیطی میان بیماران دیابتیک کودک، مساله‌ای است شناخته شده، اما در کلینیک‌های دیابت در این مورد خیلی صحبت نمی‌شود. اما به نظر می‌رسد باید در این مورد بیشتر دقت شود و غربالگری‌ها برای آن زودتر آغاز شود. علاوه براین، این واقعیت که محققان دریافته‌اند نوروپاتی محیطی در میان بیماران درمان شده با پمپ‌های انسولین در مقایسه با تزریق‌های متعدد روزانه شیوع بیشتری دارد، خود مساله جالبی است. یافته فوق، این سوال را مطرح می‌کند که تغییر گلوکز چگونه می‌تواند نقش مهمی در پیشرفت عوارض دیابت داشته باشد.
امروزه روش‌های استاندارد طلایی نشان داده‌اند که نوروپاتی محیطی دیابتیک در حدود 20 تا 50 درصد (بسته به مطالعات مختلف) کودکان مبتلا به دیابت وجود دارد، اما روش‌هایی که اغلب برای غربالگری استفاده می‌شود (monofilament، tuning fork و biothesiometer) حساسیت لازم را برای تشخیص این صدمه عصبی ندارند. اما روش استاندارد طلایی در حال حاضر، الکتروفیزیولوژی است.
نتایج به دست آمده از این مطالعه مشخص نکرد که آیا استفاده از پمپ‌های انسولینی که انسولین زیرپوستی مداوم تحویل بیمار می‌دهند، عاملی است برای مقابله با پیشرفت نوروپاتی محیطی دیابتیک یا فقط یک عامل مخدوش کننده است.سپید
 Medscape