به گزارش شفا آنلاین:بر اساس دادههای مرکز سلامتی فدرال آمریکا تخمین زده میشود که 3/8 میلیون نفر از بزرگسالهای آمریکایی که تقریبا برابر با 4/3 درصد جمعیت آمریکا است از فشار روانی خطرناک<Stress dangerous> رنج میبرند.
محققان
این تحقیق جدید میگویند که تخمینهای پیشین نشان میداد که تنها 3 درصد
از بزرگسالهای آمریکایی یا کمتر از فشار روانی خطرناک رنج
میبرند.بهعبارتدیگر،میتوان اینگونه گفت که باگذشت زمان بر تعداد
بزرگسالهای آمریکایی مبتلابه فشار روانی خطرناک افزوده شده است.
محقق
ارشد این تحقیق خانم جودیث ویسمان است که مدیر تحقیقاتی بخش طب مرکز پزشکی
Langue دانشگاه دولتی نیویورک در شهر نیویورک است.او میگوید:« بیماری
روانی در حال افزایش است.خودکشی در حال افزایش است. و دسترسی به خدمات
مراقبتی برای بیمار روانی در حال بدتر شدن است.»
خانم
ویسمان اظهار میکند که این افزایش بیماری روانی و خودکشی احتمالا از
تاثیرات طولانیمدت رکود بزرگی است که از اواخر سال 2007 شروع شد و همراه
خود استرس و فشار روحی را به بار آورد و به بسیاری از آمریکاییها آسیب
رساند.بسیاری از این افراد که تحت تاثیر رکود بزرگ قرار گرفتند قادر نبودند
که از کمکهای موردنیاز برای درمان خود استفاده کنند،چون یا توانایی
پرداخت هزینه درمان خود را نداشتند یا بیماری آنها در حدی بود که مانع از
آن میشد که به دنبال درمانی برای بیماری خود باشند.
خانم
ویسمان میگوید که همین عدم استفاده از کمکهای بسیار باعث شده است که
اکنون صدها هزار آمریکایی با فشار روحی خطرناک زندگی کنند و این فشار روحی
خطرناک یک عبارت کلی است که حالاتی همچون ناامیدی و دلواپسی و همچنین
عارضههای قابلتشخیصی همچون افسردگی و اضطراب را دربرمی گیرد.
او
میگوید:« این رکود ظاهرا وضعیت بیماران روانی را تا حدی خراب کرده بود که
دیگر امیدی به بهبود آن ها نبود.این یک کشف ناراحتکننده است،چون بیماری
روانی میتواند توانایی و کارایی فرد را بهشدت تحت تاثیر قرار دهد و زندگی
فرد را خراب کند.»
این
تحقیق را مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا و بر اساس دادههای سلامت
ملی انجام داده است و هرساله بیش از 3500 خانواده آمریکایی در این تحقیق
شرکت کردهاند.
محققان
این تحقیق دریافتند که در بین سالهای 2006 و 2014 دسترسی افراد مبتلابه
فشار روانی خطرناک در مقایسه با افراد بدون فشار روانی به خدمات مراقبت از
سلامتی بدتر شده است. محققان این تحقیق در طول 9 سال با بررسی گزارشهایی
که شرکتکنندههای تحقیق از علائم فشار روحی خود ارائه دادهاند به این
نتیجه رسیدند که در سال 2014 از هر 10 آمریکایی مبتلابه فشار روانی یک نفر
آنها تحت پوشش بیمه سلامتی نبود تا بتواند برای درمان خود به یک روانپزشک
یا یک مشاور سلامت روانی مراجعه کند.
نتایج
این تحقیق نشان داد که در سال 2014 افراد مبتلابه فشار روانی خطرناک به
دلیل عدم پوشش خدمات سلامت روانی نتوانستند از کمکهای لازم برای درمان
موردنیاز برای بیماری خود استفاده کنند.بر اساس نتایج این تحقیق در سال
2014 ،10 درصد از مردم مبتلابه فشار روانی خطرناک قادر به پرداخت هزینه
مراقبت روانی خود نبودند،درحالیکه در سال 2006 درصد افرادی که توانایی
پرداخت مراقبت روانی خود را نداشتند زیر 9 درصد بود.دکتر ویسمان میگوید که
بحران اقتصادی ناشی از رکود بزرگ رویای بسیاری از آمریکاییها را بر باد
داد و چنین چیزی ممکن است برای هر کشوری رخ دهد که دچار رکود بزرگ میشود.
خانم
ویسمان میگوید:«رکود بزرگ و بحران اقتصادی ناشی از آن باعث میشود که کسب
درآمد و حفظ زندگی برای مردم بهخصوص مردها سختتر شود.علاوه بر این،فقدان
شغل به معنای فقدان وحدت و فقدان حقوقبگیر و نانآور است.»
دکتر
هریش تریودی، مدیر اجرایی نظام سلامت Sheppard Pratو مدیر مرکز سلامت
روانی مریلند میگوید که سروصدای زیادی که در اینترنت و رسانههای اجتماعی
در مورد رکود بزرگ و بحران اقتصادی مطرح میشوند میتوانند بر خشم و اضطراب
مردم بیفزایند.
او
میگوید:«درگذشته،مردم وقتیکه به بیرون از خانه میرفتند با دوستان خود
ملاقات میکردند و در مورد چیزی صحبت میکردند و وقتیکه به خانهبرمی
گشتند به رخت خواب خود میرفتند و میخوابیدند.اما اکنون طوری شده است که
شما واقعا نمیتوانید چیزی را در ذهن خود خاموشکنید و الزاما زمان خاموشی
برای شارژ مجدد خود نداریم و پسازآنکه به خانه میآییم چیزهایی دیگری
همچون اینترنت و رسانههای جمعی ذهن ما را درگیر میکنند و بهنوعی در خانه
هم آرامش نداریم.»
آقای
ویسمان میگوید که شرکتهای بیمه باید برای خدمات سلامت روانی پول پرداخت
کنند،چون روزبهروز تعداد افراد مبتلابه بیماریهای روانی در حال افزایش
است.او میگوید:« ما باید دسترسی بیماران روانی به خدمات مراقبت از سلامتی
روانی را افزایش دهیم و در مراقبتهای اولیه مربوط به بیماریهای روانی از
روانپزشکهای آموزشدیده و افراد ارائهدهنده سلامت روانی نیز استفاده
کنیم.» در پایان باید بیان داشت که نتایج این تحقیق در شماره 17 آوریل 2017
ژورنال Psychiatric Services به چاپ رسیده است.
سپید
17 آوریل 2017 webmd