بی‌توجهی مزمن به یک حرفه تاریخی

شفا آنلاین:نظر به اهمیت این نامه در تشریح مشکلات صنفی و مسائل این گروه از همکاران جامعه پزشکی، مشروح این نامه به اطلاع خوانندگان می‌رسد:

جناب آقای رحمانی فضلی
وزیر محترم کشور
با سلام و احترام

  به استحضار می‌رساند جامعه نجیب و خدوم مامایی کشور یکی از قدیمی‌ترین و پراهمیت‌ترین رشته‌های گروه پزشکی بوده و خدمات مهم آنان به سلامت زنان و مادران و نوزادان کشور گره‌خورده است

. در حال حاضر به نظر می‌رسد که به دلیل متانت و متعهد بودن آنها در همراهی با نظام سلامت و حمایت بی‌شائبه از دولت محترم تدبیر و امید و همچنین پایبندی آنها به پیگیری مطالبات خود از مسیرهای قانونی و منطقی، نه‌تنها مانعی شده است بر سر راه پیشرفت حرفه‌ای، بلکه متاسفانه منجر به ایجاد وضعیتی شده که مامایی کشور شرایط بسیار دشواری را طی می‌کند و بیم آن می‌رود که تداوم این مشکلات، سلامت زنان و مادران باردار کشور را بیش از گذشته دستخوش عوارض جبران‌ناپذیری نماید، لذا علیرغم میل باطنی خود و تنها جهت پیشگیری از ایجاد ضرر و زیان‌های اجتماعی حاصل از این مشکلات، بنا به دلایل ذیل خواهان برگزاری دو نوبت تجمع آرام ابتدا در مقابل وزارت تعاون و رفاه اجتماعی و دیگری در مقابل وزارت بهداشت، برای پیگیری مطالبات خود می‌باشند.

       لازم به ذکر است که در سال گذشته بیش از 73 درصد زایمان‌های طبیعی( حدود 600 هزار) توسط ماماهای شاغل در زایشگاه‌های کشور انجام‌شده است و بیش از 11 میلیون ویزیت سرپایی نیز در بخش دولتی توسط ماماهای شاغل در درمانگاه‌های پره ناتال و زنان انجام‌شده است که متاسفانه تمامی منافع حاصل از این خدمات به افراد دیگری پرداخت‌شده است .

        در طرح پزشک خانواده روستایی و شهری و طرح مراقبت‌های اولیه حاشیه شهرها نیز این گروه با کم‌ترین حقوق و مزایا مشغول خدمت به زنان و خانواده‌های کشور می‌باشند. ولی این‌همه بی‌عدالتی تنها دلیل ما برای درخواست تجمع نیست، بلکه اعتراض ما این است که نظام سلامت و نظام بیمه‌ای کشور بنا به دلایل ذیل در حال محروم کردن زنان ، دختران و مادران باردار از خدمات مامایی هستند و این مشکلات به مانعی بزرگ بر سر راه دسترسی به سیاست‌های کلی نظام سلامت، سیاست‌های کلی خانواده و جمعیت، تبدیل‌شده است .

       همچنین سبب شده تا مداخلات غیرعلمی در بارداری و زایمان که کم‌ترین اثر آن، افزایش سزارین و رفتارهای پرخطر است سلامت جامعه را دستخوش چالش نماید. گرچه تبعاتی نظیر افزایش بیماری‌های غیرواگیر و پیری جمعیت نیز حاصل این بی‌توجهی مزمن به یک حرفه تاریخی است.

       متاسفانه سیاست‌گذاران و تصمیم سازان چشم بر این شرایط بسته‌اند و در اتاق‌های دربسته و بدون حضور ذی‌نفعان، برنامه‌های پر چالشی، نظیر طرح مراقبت‌های اولیه بهداشتی (حاشیه شهرها) و نحوه پرداخت تعرفه زایمان تدوین نمودند و باوجودآنکه بار اصلی اجرای این برنامه‌ها بر دوش ماماهای کشور است، ولی مسئولین امر، کمترین توجه و بیشترین جفا را به این حرفه روا داشتند.

        امروز اجرای شتاب‌زده طرح‌های وزارت بهداشت و وزارت رفاه نه‌تنها نفس مامایی کشور را به شماره انداخته است، بلکه سبب شده است تا سلامت دختران، زنان و مادران باردار نیز از متن در حاشیه قرار گیرد:
        پایلوت پوشش بیمه‌ای خدمات مامایی مصوب دولت در آذرماه 1394، بعد از گذشت یک سال از ضرب الاجل تعیین شده برای شروع در سه استان گلستان، اصفهان و اردبیل و علیرغم پیگیری‌های مداوم از جانب وزیر محترم بهداشت، همچنان این مصوبه در وزارت رفاه زمین‌گیر شده و اجرا نمی‌شود.

        سازمان‌های بیمه‌گر، از پرداخت هزینه تمامی نسخ دارویی و پاراکلینیک تجویزشده قانونی توسط ماماها سرباز می‌زنند و زنان بیمه‌شده متقاضی خدمات ارزان و پراهمیت مامایی، مجبور به پرداخت هزینه‌های دارو و پاراکلینیک خود از سبد خانوار و به‌صورت آزاد هستند، این در حالی است که برخلاف خرید راهبردی خدمات، تمامی هزینه‌های گران و بعضاً غیرضروری خدمات تخصصی بی کم‌وکاست توسط سازمان بیمه سلامت و تامین اجتماعی پرداخت می‌شود.

        تغییر عنوان غیرقانونی و غیرقابل‌توجیه و برخلاف ردیف اختصاصی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی ماماهای باسابقه و شاغل در مراکز جامع سلامت، پایگاه‌ها و پزشک خانواده به‌عنوان نامانوس «مراقب سلامت».

        واگذاری خدمات مربوط به سلامت زنان، سلامت باروری و مادران باردار به افراد فاقد صلاحیت حرفه‌ای و برخلاف ماده 26 قانون نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران به مراقب سلامت و بهورز ( طرح مراقبت‌های اولیه سلامت معروف به طرح حاشیه شهرها )، آن‌هم در عصری که در هر مرکز و پایگاه به‌اندازه نیاز ماما حضور دارد و رشته‌های پزشکی هرروز تخصصی‌تر می‌شوند.(بخشنامه شماره 308/11964 مورخ 1395/07/12 مدیریت شبکه وزارت بهداشت و ضمیمه است)

        شیوه بسیار تحکم‌آمیز و توام با تهدید و ارعاب کارکنان باسابقه که برخلاف اصول علمی توسط مدیریت معاونین بهداشتی دانشگاه‌های سراسر کشور در حال اجراست و منجر به تآکید بسیار بر کمیت و تولید آمار به‌جای ارایه خدمات باکیفیت توسط افراد صلاحیت‌دار شده است.

        تغییر عنوان ماماهای شاغل در واحدهای بهداشتی از ماما به مراقب سلامت و برخلاف احکام استخدامی، عدم رعایت طرح انطباق و حریم خصوصی زنان مراجعه‌کننده به پایگاه‌ها و مراکز جامع سلامت حذف واحد مامایی ، بهداشت مادر و کودک و سلامت باروری در مراکز جامع سلامت حذف اولویت سلامت مادران و نوزادان از برنامه‌های مراقبت‌های اولیه به بهانه پیشگیری از بیماری‌های واگیر آن‌هم در زمانی که ماده 16 سیاست‌های کلی خانواده بر سلامت باروری و فرزند آوری تاکید ویژه دارد و علل بسیاری از بیماری‌های غیر واگیر مربوط به کیفیت زندگی داخل رحمی و شیوه تولد است (جدول نیروی انسانی منجر به حذف خدمات مامایی از مراکز جامع سلامت ضمیمه است).

        قطع بدون دلیل پرداخت 15 درصدی تعرفه زایمان به ماماهای شاغل در بلوک‌های زایمانی که از زمان دولت هشتم پرداخت می‌شد و در آغاز طرح تحول به 30 درصد افزایش‌یافته بود ( از سال 1392).

        عدم اجرای مصوبه سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی مربوط به 4000ردیف استخدامی اختصاصی برای جذب ماما و اختصاص 2000 ردیف آن به سایر رشته‌ها (علیرغم نیاز شدید ماما در بلوک‌های زایمان).

        عدم جذب 650 ردیف اختصاصی ماما برای مراکز تسهیلات زایمانی روستایی که کمبود شدید ماما در آنها می‌تواند جان مادران و نوزادان را در معرض خطر قرار دهد.

       لذا از جنابعالی تقاضا داریم تا برابر قانون احزاب، جمعیت‌ها، انجمن‌های سیاسی و صنفی مصوب 6/7/1360 مجلس شورای اسلامی و آئین‌نامه اجرایی قانون مذکور مصوب 30/03/1361 ، نسبت به صدور مجوز مورد درخواست، دستور اقدام لازم صادر فرمایید. سپید