سلامت عضلانی ،یعنی نتایج بهتر درمان دیابت

 به گزارش شفا آنلاین،  حال، دو مطالعه اخیرا به چاپ رسیده که نشان داده‌اند فقدان سلول‌‌های بنیادی عضلانی در اوایل دیابت، یکی از دلایل محتمل تحلیل رفتن عضلات است که در مراحل پیشرفته بیماری اتفاق می‌افتد. از دست رفتن عضلات اسکلتی که بزرگترین اندام حساس به انسولین است روی توانایی تنظیم قند خون و پاسخ به انسولین در طول زمان اثر می‌گذارد. این مقاومت انسولینی که در افراد مبتلا به دیابت نوع یک اتفاق می‌افتد، یکی از دلایل اختلالات بعدی مانند نارسایی کلیوی و بیماری‌های قلبی عروقی است.

       در مطالعات موشی و انسانی، محققین دانشگاه مک مستر نشان داده‌اند که دیابت نوع یک، اثری منفی روی عضلات می‌گذارد و با بهبود سلامت عضلات، می‌توان سطح قند خون را کاهش داده و پاسخ به انسولین را بهبود بخشید. آنها کشف کرده‌اند که یک راه برای جلوگیری از تحلیل رفتن عضلات در دیابت، کاهش میوستاتین است که یک هورمون طبیعی است که رشد عضلات را سرکوب می‌کند. آنها دریافته‌اند که حتی بدون انسولین، سطح قند خون به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد و حساسیت عضلات به انسولین بیشتر می‌شود. اخیرا برخی از کمپانی‌های دارویی به دنبال طراحی داروهای مهار کننده جدیدی هستند که با کمترین عوارض جانبی، میوستاتین را مهار کنند. اگرچه بسیاری از محققین ورزش را یک راهکار درمانی مناسب می‌دانند، برای کسانی که قادر به انجام حرکات ورزشی نیستند استفاده از چنین داروهایی که می‌توانند مانع از تحلیل رفتن عضلات شده و به کاهش عوارض دیابت کمک کنند، می‌تواند بسیار سودمند باشد.