این تحقیق که در مجله نیچر منتشر شده، نشان داد که در اکثر موارد، تنها حدود 0.3 درصد پستانداران در اثر مبارزه با همنوعان خود مرده‌اند، اما این میزان در نخستی‌ها دارای افزایش شش برابری بوده است.
انسان‌های اولیه با وجود شواهد خشونت در دوران پارینه سنگی، احتمالا از میزان مرگ‌ومیر مشابهی برخوردار بوده‌اند. برای مثال در قرون وسطی، انسان یک قاتل کامل بوده و خشونت‌های بین انسان عامل 12 درصد مرگ‌ومیرهای ثبت شده بوده است.
امروزه نیز انسان‌ها یکدیگر را با نرخ 1.33 درصد در سراسر جهان از بین می‌برند و در بخش‌های کمتر خشن، نرخ آدمکشی 0.01 درصد است.
به نظر می‌رسد که انسان‌های عصر معاصر کمتر تهاجمی هستند که این ناشی از متمدن‌تر بودن آن‌هاست. محققان دریافتند که سطح خشونت مرگبار برگشت‌پذیر است و می‌تواند در اثر برخی عوامل زیست‌محیطی، اجتماعی و فرهنگی، افزایش یا کاهش یابد.
