شفا آنلاین>اجتماعی>ماندانا حجاریان، بانوی ایرانی رکورد دار اهدای خون است. او که در نخستین اهدای خون در سن 15 سالگی از هر تزریقی ترس داشت تاکنون 169 بار با اهدای خون زندگی ها بخشیده است.
به گزارش شفا آنلاین،حجاریان که سال ها گل لبخند را با اهدای خونش به لبان
بیماران بخشیده است با اطمینان و اعتماد به نفس می گوید: تا زنده ام، خون
می دهم.خانم حجاریان، متولد 28 تیر 1339 است . هر چند 169 بار خون ، اهدا کرده است اما هنوز هم از سوزن اهدای خون می ترسد. او
از نخستین خاطره اش از اهدای خون می گوید:اولین بار کلاس اول دبیرستان
بودم خانم سرایدار دبیرستان ما به دلیل زایمان نیاز مبرم به خون داشت با
اصرار پدرم به بهداری رفتم،درست سوم مهر ماه بود و من هم روزه بودم ،آن روز
خیلی از سوزن می ترسیدم، هرچند هنوز هم ازسوزن می ترسم اما با تشویق پدر،
خون اهدا کردم و برای اولین بار حس بسیار خوبی از نوعدوستی و کمک به همنوع
به من دست داد.حجاریان، پدرش را نخستین مشوق اهدای خون معرفی می کند و
می افزاید: پدر، سابقه متعدد اهدای خون را داشت و امیدوارم اجر و ثواب این
حرکت خیر خواهانه به روح پدرم برسد. او به دلیل اینکه در شرکت نفت کار می
کرد، سفرهای خارجی زیاد کاری هم داشت و در پی این سفرها بود که پدر با
فرهنگ اهدای خون آشنا شد و بعد هم خانواده را به این عمل انسانی تشویق
کرد.** اهدای خون حس زیبای معنوی و آرامش خاصی دارد حجاریان با
گرامیداشت روز جهانی اهدای خون ( 25 خرداد برابر با 14 ژوئن )خاطر نشان می
کند: از همان بار اول و چه اکنون که 169 بار است، خون ، اهدا می کنم حس
زیبا و آرامش خاصی را احساس می کنم که هیچگاه این حس نه تکراری و نه به یک
عادت تبدیل می شود.این حس وصف ناشدنی، حسی است که همیشه تازه است و انسان
را شاداب می کند.به گفته این بانوی ایرانی، خون درگذشته به صورت خون
کامل به بیماران تزریق می شد اما اکنون خون، غربالگری می شود و هر واحد خون
اهدایی به سه تا چهار بیمار زندگی می بخشد .** خانم ها از اهدای خون نترسند این
بانوی نقاش، روزنامه نگار و کوهنورد که در آتش نشانی و امداد گری هم دستی
بر آتش دارد به سایر بانوان تاکید می کند که از اهدای خون نترسند .حجاریان
معتقد است: من به عنوان بانویی که سابقه اهدای مستمر خون را دارد به خانم
ها اطمینان می دهم اهدای خون هیچ مشکلی برای آنان ایجاد نمی کند و نباید
هیچ ترسی نه خود و نه خانواده شان برای اهدا داشته باشند.وی در ادامه
اظهار می دارد: فرهنگ اهدای خون در خانم ها جا نیفتاده است؛ در جایی که
خانم ها در تمام عرصه ها در جامعه به خوبی نقش خود را ایفا می کنند؛ در
جایی که زن خلبان داریم ،چرا خانم ها در امر خیر خواهانه اهدای خون به خوبی
ظاهر نمی شوند.وی تاکید می کند: در وجود ما ایرانیان خیر خواهی و کمک
به همنوع و بخشش به خاطر تربیت دینی نهادینه شده است ،بخشش را نوعی عبادت
می دانیم؛ پس چه بهتر که این عبادت با اهدای خون و بخشیدن حیات به یک
نیازمند باشد .حجاریان خطاب به بانوان ایرانی می گوید: خون اهدایی شما
می تواند نجات بخش و زندگی بخش یک بیمار ،تالاسمی ،همو فیلی ،مصدومان
تصافات رانندگی و همچنین مادران باردار باشد و تنها خون است که می تواند
جایگزین خون باشد .وی به خانم ها توصیه می کند که با برخورداری از
تغذیه سالم حاوی موادی که سر شار از آهن هستند، فقر آهن شایع در بین خانم
ها را کنترل یا درمان کنند و با مدیریت تغذیه سالم ،استراحت کافی و رعایت
بهداشت علاوه بر حفظ سلامت خود می توانند با اطمینان و بدون هیچ نگرانی خون
اهدا کنند دراین امر خدا پسندانه شریک باشند .این در
حالی است که به گفته نیما هامون، معاون اهدای سازمان انتقال خون، سهم خانم
ها در اهدای خون در کشور کم و زیر 10 در صد است؛ در صورتیکه خانم ها نیمی
از جامعه را تشکیل می دهند و در صورت حضور گسترده دراین امر خدا پسندانه می
توانند در زمینه تامین خون مورد نیاز بیماران بسیار موثر و مهم باشند .**خانواده من پرچمدار اهدای خون هستند این
بانوی ایرانی که مادر سه فرزند است ، می گوید: فرزندانم نیزاز اهدا
کنندگان مستمر خون هستند و از 15 سالگی، خون اهدا کرده اند و همسرم نیز بیش
از یکصد بار خون اهدا کرده است و به نوعی خانوادگی پرچمدار اهدای خون
هستیم و هیچگاه این پرچم را به زمین نخواهیم گذاشت .وی در عین حال به
این نکته هم اشاره می کند که هدف و قصد من و خانوده ام از اهدای مکرر خون
کسب رکورد نیست، بلکه هدف ما در ابتدا مشارکت در این امر خیر خواهانه است و
گسترش فرهنگ اهدای خون و این عمل یک نوع بخشش است در اصل بخشیدن زندگی و
نشاندن گل لبخند و شادی به هموطنان و نیازمندان به خون است.براساس
گزارش سازمان انتقال خون ایران ، سالانه 2 میلیون و یکصد تن از هموطنان خون
، اهدا می کنند که کمتر از 10 درصد این شمار را بانوان تشکیل می دهند.