» عمومی
شفا آنلاین>اجتماعی>با توجه به اینکه بسیاری از عوامل بر مهارت شناختی افراد تاثیر گذار است و نمودار رشد را با افت رو به رو می کند اما افزایش سن نیز فاکتور مهمی است که ناخودآگاه نمودار منحنی مهارت شناختی سالمندان رو تغییر می دهد.
به گزارش شفا آنلاین،تنهایی
در خانه،دور از اجتماع بودن برای سالمندان،آنها را با سیر نزولی مهارت های
شناختی رو به رو می کند.در حالیکه ارتباط با دیگران به خصوص همسالان در
دوره سالمندی بر مهارت های انسانی آنها می افزاید.افزایش مهارت های انسانی
در سالمندی رشد ابعاد وجودی شان را بالا می برد و پویایی شان را حفظ می
کند.
دکتر ابراهیم اندرخورا جامعه شناس و مدرس
دانشگاه با اشاره به مشکلاتی که سالمندان در
این دوران با آن رو به رو هستند گفت:با توجه به اینکه بسیاری از عوامل بر
مهارت شناختی افراد تاثیر گذار است و نمودار رشد را با افت رو به رو می کند
اما افزایش سن نیز فاکتور مهمی است که ناخودآگاه نمودار منحنی مهارت
شناختی سالمندان رو تغییر می دهد.
این جامعه شناس
در ادامه بیان کرد:کناره گیری از جامعه و گروه دوستان یکی از خصوصیات منفی
است که با کهولت سن در افراد ظاهر می شود.منزوی بودن نه تنها مشکلات
جسمانی برای فرد به همراه دارد بلکه فرد سالمند را با مشکلات فکری ،ذهنی و
روانی متعددی رو به رو می کند و تمرکز برای برخی کارها کاهش پیدا می کند.
اندرخورا
مدرس دانشگاه با اشاره به برخی الگوهای رفتاری که در دوره سالمندی کاهش
پیدا می کند افزود:شناخت تفاوت ها،یادگیری مفاهیم،جزئیات،توجه،یادآوری و
توانایی حل معما مهم ترین الگوهای رفتاری هستند که تحت عنوان مهارت های
شناختی بیان می شوند و این موارد مهم در دوران سالمندی با مشکلاتی رو به رو
می شود و فرد سالمند تغییراتی در الگوهای خود می دهد.
وی
ادامه داد:دوری کردن و کناره گیری از همسالان و اطرافیان در دوران کهولت
الگوهای رفتاری افراد را تغییر می دهد و عملکرد ذهنی شان را با مشکلاتی
مواجه می کند که همین مسائل فرد سالمند را مستعد ابتلا به آلزایمر می
کند.تحقیقات نشان می دهد،سالمندانی که در مناطق کوچک زندگی می کنند و با
افراد کمتری در ارتباط اجتماعی هستند زودتر به آلزایمر مبتلا می
شوند.بنابراین می توان این طور برداشت کرد که فضا،مساحت و محل زندگی
حتی شهری که فرد سالمند در آن سکونت دارد نیز مهم تلقی می شود و فرد سالمند
را از ابتلا به برخی بیماری های دوران سالمندی دور می کند.
دکتر
اندرخورا با اشاره به میزان فعالیت که یکی دیگر از فاکتورهای موثر در
توانایی فکری انسان در دوران کهولت است گفت:بر اساس مطالعات صورت
گرفته خانه ماندن و تنها بودن نه تنها تحرک فیزیکی را کاهش می دهد بلکه
سلول های مغز و فعالیت آنها را نیز کاهش داده و کارآیی ذهنی و عملکرد مغز
را با اختلالاتی رو به رو می کند.از این رو مشارکت های گروهی و ارتباط با
همسالان و پرداختن به امور گروهی پویایی ذهن را در دوران سالمندی حفظ می
کند.آستان
نظرشما
آخرین اخبار