شفا آنلاین>اجتماعی>تحقیقات حاکی از آن است که افراد تنها و خودشیفته بیشتر از عکس های سلفی استفاده می کنند که موجب آسیب به آنها می شود.
به گزارش شفا آنلاین،این
روزها سلفی ها جز جدا نشدنی زندگی خانواده ها و جمع های دوستانه شده است
حتی در آلبوم های رسمی افراد هم عکس های سلفی پیدا می شوند. افراد هر جا که
می روند چه تنها باشند چه با دوستان خود باشند امکان ندارد که عکس سلفی
نگیرند و بیشتر این عکس ها را در فضای مجازی، شبکه های اجتماعی و ارتباط
جمعی از جمله اینستاگرام و فیسبوک یا به عنوان عکس پروفایل به کار می برند.
سلفی
همچون اعتیاد خطرناک نیست ولی می توان گفت نشانه ای از اعتماد به نفس
پایین است چون افراد سعی به گرفتن عکس از یک زاویه خاص می کنند تا چهره
آنها زیباتر بیفتد و از طرفی ویژگی های درونی افراد، آنها را به سمت سلفی
سوق می دهد که حالا این عکس را بگیرند و در فضای مجازی منتشر کنند که نشان
دهنده این است که این افراد نیازمند تایید، تمجید و «لایک» از طرف دیگران
می باشند.
واژه سلفی نخستین بار در سال 2002 و در
استرالیا به کار رفت اما در سال 2013 درصد استفاده از آن در سطح
جهان 70 برابر شد و به این ترتیب به عنوان واژه سال انتخاب شد.
بررسی
ها نشان می دهد در سال 2015 بیش از 267 میلیون تگ «سلفی» (selfie#) و 365
میلیون تگ «من» (me#) در اینستاگرام منتشر شده است. اکنون همه از این واژه
استفاده می کنند، خواه یک فرد معمولی باشید، یک بازیگر معروف یا یک
سیاستمدار سرشناس. این روزها همه سلفی می گیرند.
این روزها همه سلفی می گیرند شما چه طور؟!
دکتر
جعفر بای جامعه شناس و آسیب شناس گفت: در گذر زمان، در این عصر
ماشینی و دوره جدید با یک پدیده ای به نام سلفی مواجه هستیم که خود این
پدیدهو فلسفه ی آن نشان می دهد که در سلفی به جسم انسان توجه به خصوص شده
است.
ما در واقع دچار یکسری واکنش شده ایم که
توجه افراطی به روح و روان است که ما را واداشته است که توجه خاص و ویژه به
جسم و ظاهرداشته باشیم. ما شاهد هستیم، افراد هزینه های سنگینی در جهت
زیبایی انگاری و مسائل خاص آن می پردازند.
ریحانه
عزیزی روانشناس در همین راستا بیان کرد: در رواج این عکس های سلفی تبلیغات
بسیار موثر بوده است برای نمونه شرکت های وابسته به صنعت زیبایی، تبلیغاتی
را انجام می دهند که در آن زیبایی می تواند عامل بسیاری از موفقیت ها باشد
و می توان گفت یک فرهنگی در حال شکل گیری است که افراد از دیدن و به
اشتراک گذاشتن عکس های خود لذت می برند.
معمولاً عکس های سلفی به
نحوی گرفته می شود که از یک زاویه خاصی باشند که اگر عیبی در ظاهر و قیافه
ی فرد وجود دارد آن نقص پوشش داده شود و حالت زیبایی از آن فرد به نمایش
گذاشته شود برای همین می توان گفت شاید واقعی نباشند.
عقده گشایی با سلفی؟!
دکتر
جعفر بای در خصوص ارتباط عکس های سلفی و عقده های نهفته اظهار کرد: در
واقع سلفی گرفتن یک عقده حاصل از زمان گذشته است که در آن بیشتر به بعد
معنویت توجه می شده است.
ما نمی خواهیم
بگوییم هر فردی که سلفی می گیرد آدم عقده ای و مشکل داری است بلکه در حال
حاضردرعصر سلفی گرایی قرار داریم اما به دلیل افراط و تفریطی بودن ملت ما
این مسئله به یک مشکل روحی و روانی در کشور تبدیل شده است.
سلفی به چه بهایی
ریحانه
عزیزی در خصوص سلفی های خطرناک تصریح کرد: گاهی سلفی ها ممکن است خطرناک
هم باشند برای نمونه یکسری افراد برای گرفتن عکس سلفی بر روی رودخانه ای یخ
زده رفتند، موقع گرفتن عکس یخ ها شکسته شد، آن افراد در داخل رودخانه فرو
رفتند و چند نفر از آن افراد در اثر این سلفی گرفتن جان خود را از دست داده
اند یا خیلی افراد برای جلب توجه در فضای مجازی با حیوانات خطرناکی چون
کوسه، شیر و مار کبری عکس گرفته اند.
در واقع می
توان گفت گاهی بعضی از سلفی ها تلاشی برای گرفتن یک عکس خاص می باشند که در
موقعیت های عادی پیش نمی آید مانند اینکه اگر در جنگل یک خرس دیدم سریع با
خرس یک سلفی بگیرم که برای دیگران ثبت شود و بقیه ببینند که من چه قدر
شجاع هستم، ولی همین وقفه برای گرفتن عکس ممکن است امکان فرار را از او
بگیرد، در سلفی بیشتر تمرکز روی چهره است در نتیجه فرد ممکن است نتواند روی
محیط اطراف تمرکز داشته باشد چون مدام به این فکر می کند که زاویه بهتری
برای عکس تنظیم کند.
سلفی بازی در قاب خودشیفتگی
این
آسیب شناس و جامعه شناس افزود: افرادی که عکس های سلفی زیادی می گیرند
دچار خود شیفتگی می باشند.همچنین این دستی که در عکس های سلفی وجود
دارد و دیده نمی شود را می توان به یک دست پر تمانا تشبیه کرد چون اغلب
افرادی که سلفی می گیرند دوست دارند در فضای مجازی مورد توجه قرار
گیرند و نظر دوستان خود را با این عکس ها جلب کنند. بسیاری از این سلفی
گرفتن ها و اشتراک آنها در فضای مجازی نوعی تظاهر به دیده شدن است و تلاش
در این زمینه است.
دکتر قاسم شاهمرادی
روانشناس و دستیار روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص
افراد خودشیفته عنوان کرد: اختلالی به نام شخصیت نمایشی وجود دارد،افرادی
که دچار این موضوع هستند در فضای مجازی بیشتر از خود عکس های سلفی و اغراق
کننده می گیرند. البته توجه به این نکته حائز اهمیت است که افراد چه با
شخصیت نمایشی چه بدون داشتن این ویژگی اگر عکس های زیادی بگیرند دچار مشکل
می باشند.
عزیزی در همین خصوص ادامه داد: آدم های
که خودشیفتگی دارند تمایل دارند که عکس خوب و با ویرایش های فراوان از
خودشان به نمایش بگذارند ولی افرادی که مشکلات روانی در پس زمینه آنها وجود
ندارد عکس های ویرایش نشده می گذارند.
نقاب خوشبختی بر چهره افراد سلفی باز
دکتر
بای در خصوص خوشبختی تصنعی موجود در اغلب سلفی ها بیان کرد: دلباختگی شدید
در بسیاری از این عکس ها مشاهده می شود، افراد سعی درتظاهر به شادی و
خوشبختی تصنعی دارند در صورتی که ممکن است در واقعیت برعکس این موضوع را
شاهد باشیم.
وی افزود: باید به این افراد مفهوم
خوشبختی توضیح داده شود چون سلفی ها به نوعی فرار از دشواری هم محسوب می
شود، انسان ها از وضعیت موجود خود می خواهند خارج شوند و پناه به سلفی می
برند. در واقع این سلفی گرفتن ها یک محفل برای انسان هایی است که جلوه ای
از ویژگی های تصنعی خود را پر رنگ تر می خواهند کنند و نشان بدهند در یک
فضای شادی قرار گرفتند.
بی توجهی بیخ گوش سلفی بازها
عزیزی
روانشناس در خصوص مشکلات سلفی بازها اظهار داشت: افرادی که به صورت افراطی
عکس سلفی می گیرند احتمالاً مشکلاتی در دوران کودکی داشتند و با کمبود
توجه روبه رو بوده اند، برای مثال افرادی می باشند که از درهر شرایط زندگی
خود عکس سلفی می گیرند حتی وقتی در بیمارستان زیر سرم می باشند یا زمانی که
حالشان خوب نیست.
وی ادامه داد: در نوجوانان اگر
عکس سلفی خیلی زیاد شود نشان دهنده یک شاخص مهمی به نام عدم اعتماد به نفس
است یا درگیر شدن این افراد با یکسری مشکلات روانی دیگر است که این مشکل
را با گرفتن عکس سلفی نشان می دهند.
به علاوه این
عکس ها صرفاً برای ثبت لحظات نیستند خیلی وقت ها برای این است که یک عکس
سریع گرفته شود و در فضای مجازی گذاشته شود تا بقیه ببینند. البته می توان
گفت گرفتن سلفی به خودی خود مشکلی ندارد ولی افراط در آن که در اثر سلفی
های زیاد به وجود می آید، آسیب زا است. منظور ما افرادی می باشند که عکس
های مکرر از زاویه های مختلف می گیرند و آن را نگاه یا ویرایش می کنند.
نحوه برخورد با افراطی گرایان دنیای سلفی
دکتر
بای در خصوص نحوه برخورد با سلفی باز ها و درمان آنها تصریح کرد: برای این
افراد گفتار درمانی توصیه می شود، گفتار درمانی به این مفهوم که آنها را
با مسائل خودشان آشنا کنیم ، مورد تشویق قرار دهیم و ببینیم که از چه چیزی
رنج می برند، در جمع ها و مهمانی ها به آنها توجه کنیم واحساس مهم بودن را
به این دسته از افراد بدهیم.
دکتر قاسم شاهمرداری
در همین راستا بیان کرد: اختلال شخصیت احتیاج به روان درمانی دارد چون
دارو نمی تواند شخصیت افراد را تغییر دهد و درمان کند، افرادی که از این
مشکل رنج می برند به شرطی که پروسه درمان را تا آخر ادامه بدهند تا حدودی
بهترمی شوند.
به طور کلی هر فضا و هر چیزی آداب
خاص خود را دارد که نباید در استفاده از آن افراط یا تفریط صورت گیرد،
افراد باید آداب هر چیز را یاد بگیرند و مهم این است که به ما آموزش درست و
صحیح داده شود. عکس های سلفی نشان دهنده تنهایی و خلا محبت در افراد است
که با عکس های مکرر سعی به جلب توجه دیگران دارند پس چه بهترکه ما با
دانستن این موضوع به این افراد کمک کرده و آنها را درک کنیم چه بسا مشکل
آنان حل شود.