شفا آنلاین>سلامت>بدرفتاری و سوءاستفاده نقش مهمی در سلامت، کیفیت زندگی و حتی طول عمر افراد مسن دارد اما بر اساس یک بازبینی جدید، شواهد کمی درباره راههای متوقف کردن آن وجود دارد.
به گزارش
شفا آنلاین، بدرفتاری
با سالمندان میتواند شامل آسیبهای جسمی،
آزار روانی همچون دادوفریاد
کشیدن یا تهدید کردن، استفاده غیرقانونی از منابع مالی، سوءاستفاده جنسی،
بیتوجهی عمدی یا غیرعمدی و همچنین استفاده از مهارکنندههای فیزیکی یا
شیمیایی باشد.
پژوهشگران میگویند، شواهدی وجود دارند که منافع مداخلات
برای کمک به مراقبان درازمدت سالمندان را نشان میدهد، بهطوریکه آنان
میتواند بدون نیاز به مهارکنندههای جسمی کار مراقبتی خود را انجام دهند؛
بااینحال بسیاری از این پرسشها در بررسیهایی که فعلا در دسترس است، پاسخ
داده نشده باقیمانده است.
لیات
آیالون، نویسنده اصلی این تحقیق، از مرکز مددکاری اجتماعی لوئیس و گابی
میگوید: «میزان فراوانی این مسئله در کشورهای مختلف، متفاوت است اما برخی
از نظرخواهیها نشان میدهند که از هر چهار نفر یک نفر بزرگسال در معرض
بدرفتاری قرار دارد. شکی وجود ندارد که تلاشها در این زمینه در حال افزایش
است اما در واقعیت ما اطلاعات کمی درباره تاثیرات احتمالی این تلاشها
داریم.»
کبودی،
ظاهر آشفته یا منزوی شدن ممکن است بسیاری از این نشانهها شبیه علائم
بیماریهای معمول در سالمندانی است که ربط چندانی با بدرفتاری ندارند و
بنابراین ممکن است شناسایی آزار سالمندان مشکل باشد.
آیالون
میگوید: «بهطورمعمول، پنهانکاری با بدرفتاری همراه است، زیرا در دل
خانواده اتفاق میافتد که این خود چالش دیگری برای شناسایی این موارد است.»
این پژوهشگران چند هزار بررسی را که به سوءرفتار با سالمندان پرداخته
بودند، جستجو کردند اما فقط 24 بررسی را یافتند که با معیارهای علمی تطبیق
داشته باشند و در فاصله سالهای 2000 تا 2014 به زبان انگلیسی منتشر شده
بودند.
دو
مورد از این بررسیها برای کمک به متخصصان طراحی شده بود تا سوء رفتار
نسبت به سالمندان را شناسایی یا متوقف کنند. سه مورد دیگر با هدف مداخله در
وضعیت بزرگسالانی که در معرض بدرفتاری قرار داشتند و 19 مورد دیگر درباره
مراقبتکنندگان از افراد دچار بدرفتاری طراحی شده بودند. در آخرین رده فقط
یک بررسی به طور خاص با مراقبتکنندگان خانگی میپرداخت، درحالیکه بقیه
بررسیها به مراقبان مزدبگیر پرداخته بودند. گزارش این پژوهشگران که در
ژورنال Age and Ageing منتشر شده است، نشان میدهد مداخلاتی که کاهش
استفاده از مهارکنندهها را هدف قرار داده بودند، به مراقبان کمک کرده
بودند تا به میزان کمتری از وسایل مهارکننده استفاده کنند. اما این
نویسندگان متوجه شدند که بیشتر مطالعات انجامشده درباره مهارکنندههای
جسمی به ارزیابی کیفیت مداخله نمیپردازند و توصیف دقیقی درباره نوع افراد
مراقبی که هدف آنها هستند، نمیدهند.
میهارو
ناکانیشی، از موسسه علوم پزشکی متروپولیتن توکیو که نقشی در این پژوهش
نداشت، میگوید: «مراقبت از سالمندان در ژاپن اغلب وظیفه افراد خانواده
است، حتی بعد از آنکه نظام بیمهای مراقبت بلندمدت عمومی در سراسر کشور به
اجرا درآمد. این کار در برخی موارد به معنای انزوای اجتماعی اعضای
خانوادهای است که از این افراد سالمند نگهداری میکنند.»
به
گفته او، آزار سالمندان از سوی مراقبان خانوادگی به لحاظ فنی در زمره
خشونت خانگی قرار دارد، بنابراین شاید مداخلات متفاوتی نسبت مداخلات برای
جلوگیری از آزار سالمندان به وسیله مراقبان حرفهای ضرورت داشته باشد.
آیالون
میگوید: «عواملی ازجمله سطح بالای وابستگی متقابل، وابستگی مالی، فرسودگی
شغلی و سوءاستفاده از الکل در میان مراقبان میتواند احتمال بدرفتاری نسبت
به سالمندان را افزایش دهد.»
او
در ادامه میگوید: «نقصان شناختی و نیز مشکلات رفتاری مربوط به زوال عقل
در سالمندان یکی دیگر از عوامل آسیبپذیری است که سالمندان را بیشتر در
معرض بدرفتاری قرار میدهد. در بسیاری موارد، بدرفتاری بیش از آن که در
نتیجه خشونت باشد، نتیجه ناتوانی فرد مراقب در انجام درست وظیفه مراقبت
است.»
آیالون
میافزاید: «مهار جسمی شاید در برخی موارد ضروری باشد بهخصوص در مواردی
که میتواند از افتادن فرد جلوگیری کند، اما احتمال استفاده بیشازحد آن
نیز وجود دارد. با توجه به پژوهش فعلی، یکی از معدود اقداماتی که واقعا
میتواند در حال حاضر از آزار سالمندان پیشگیری کند.» بدرفتاری با سالمندان
عبارت است از انجام یا عدم انجام عملی که منجر به آسیب جسمی، روانشناختی،
اجتماعی یا مالی سالمند شده و منجر به کاهش کیفیت زندگی وی شود.
پدیده
بدرفتاری با سالمند پدیدهای جدید در دوران سالمندی است که مورد
بدرفتاریهای خانواده قرار میگیرند و در جوامع امروزی به یک مشکل عمده
بهداشت عمومی تبدیل شده ومیزان بروز آن رو به افزایش بوده و نیازمند شناخت
دلایل و برنامهریزی برای پیشگیری وکاهش آن است.Reuters