به گزارش شفا آنلاین، به ظاهرش می‌خورد که در حال رفتن به میهمانی یا جشن عروسی باشد، اما نه؛ دارد پیاده روی می‌کند. آن هم کجا؟! سربالایی منتهی به یکی از کوه‌های شمال تهران. تصور اینکه آن همه راه را می‌خواهد با کفش‌های پاشنه 10 سانت طی کند، پای آدم را درد می‌آورد.
مشابه این صحنه را جاهای دیگر هم می‌شود دید، مثلاً لب ساحل. موج‌ها دم به دم شن‌ها را می‌شویند و رد خود را روی ساحل جا می‌گذارند. آن‌وقت مثلاً خانمی را می‌بینید که خیلی شیک و سانتی مانتال در حالی که مجلسی‌ترین لباس‌هایش را تن کرده، هر بار که موج‌ها قصد ساحل می‌کنند، با نگرانی و جوری که کفش‌ها و پاچه شلوار خدای ناکرده قطره‌ای آب نخورند، خودش را کنار می‌کشد و تا حد ممکن از محل خطر فاصله می‌گیرد. گاهی هم برمی‌گردد و پشت لباسش را نگاه می‌کند که آب، دانه‌های ماسه را به آن نپاشیده باشد.
برعکسش هم البته پیش می‌آید. برای بستن یک قرارداد مهم کاری، رفته دفتر یک شرکت بزرگ و معتبر. یک کارمند می‌آید استقبالش. شلوار جین گشاد پایش کرده و تی‌شرت رنگی. کفش‌های کتانی‌اش هم از آن سوپر اسپورت‌هاست. نگاهی به ظاهرش می‌اندازید و پیش خودتان فکر می‌کنید احتمالاً آدم چندان مهمی نیست. روی همین حساب هم خیلی سرسری با او سلام و علیکی می‌کنید و اهمیت خاصی نمی‌دهید. بعد متوجه می‌شوید که طرف، مدیر شرکت است که سر قرار مهم کاری حاضر شده، گرچه ظاهرش بیشتر نشان می‌دهد که در حال رفتن برای پیاده روی یا باشگاه ورزشی باشد.
خیلی از ما شاید چندان به نحوه پوشش‌مان در موقعیت‌ها و مناسبت‌های مختلف فکر نکنیم. گاهی به اصطلاح هرچه دم دست‌مان می‌آید می‌پوشیم، بدون اینکه فکر کنیم اصلاً تناسبی با مکانی که می‌خواهیم در آن ظاهر شویم دارد یا نه؟! گاهی در موقعیت‌هایی که باید لباس راحت بپوشیم، انگار برای رفتن به میهمانی حاضر شده‌ایم و گاهی دیگر، با وجود اینکه باید تیپ رسمی بزنیم، خیلی سرسری و اسپورت می‌پوشیم.
«ظاهر و شکل لباس پوشیدن‌مان، نخستین پیامی است که به دیگران می‌دهیم.» این را محمد صادق‌زاده، روان شناس می‌گوید. او اعتقاد دارد که نحوه لباس پوشیدن ما روی روابط‌مان تأثیر گذار است، همچنین می‌تواند تأثیر روانشناختی بر خود شما بگذارد.
نحوه لباس پوشیدن‌مان نه تنها ما را به دیگران می‌شناساند، بلکه باعث ایجاد احساس خوب یا بد در خودمان می‌شود. نوع لباس همچنین نقش مهمی در کار، روابط و حتی در عزت نفس ما دارد. بنابراین قبل از اینکه انتخاب کنید چه نوع لباسی را می‌خواهید برای بیرون رفتن بپوشید، به این مسأله فکر کنید که تمایل دارید دیگران شما را چگونه ببینند و شخصیت‌تان را تفسیر کنند. لباس‌های شما بسیار بیشتر از آنچه فکر می‌کنید با دیگران حرف می‌زند.
به عنوان مثال اگر اغلب اوقات لباس‌های نامرتب و چروک بپوشید، این پیغام
را به دیگران می‌دهید که شما نسبت به خود، کار و روابط تان بی‌اهمیت هستید و
نباید به شما اعتماد کنند. افرادی هم که معمولاً لباس‌های غیرمعمول و با
طرح‌های نامتعارف و رنگ‌های تند می‌پوشند، میل دارند خودشان را از دیگران
مجزا بدانند و اتفاقاً این پیام را بخوبی منتقل می‌کنند و همین هم باعث
می‌شود افراد را کمتر به خود جذب کنند.
افرادی که همیشه در بیرون از منزل، چه در محل کار و چه وقت تفریح و فراغت،
لباس رسمی می‌پوشند، به مرور زمان در نظر دیگران فردی تک‌بعدی و فاقد
خلاقیت به نظر می‌آیند. البته بیشتر افراد از ترکیب لباس‌ها استفاده
می‌کنند و لباس‌های رسمی و اسپورت را به طور متناوب و متناسب با موقعیت
می‌پوشند و افراد کمتری هستند که اغلب از یک نوع پوشش استفاده می‌کنند.»
این روانشناس ادامه می‌دهد: «اصول درست لباس پوشیدن این است که علاوه بر
اینکه پوشش شما باید با اندام و سن و سال‌تان تناسب داشته باشد، باید با
فضایی هم که قرار است در آن حضور پیدا کنید متناسب باشد.
به عنوان مثال، پوشیدن کت و شلوار برای آقایان یا لباس مجلسی و کفش
پاشنه‌دار برای خانم‌ها در یک برنامه تفریحی و حتی یک میهمانی خودمانی،
ممکن است فرد را معذب کند و موقعیت سختی را برای او ایجاد کند یا برعکس،
پوشیدن لباس اسپورت و به اصطلاح دم دستی در یک میهمانی رسمی یا قرار کاری،
ممکن است اعتبار شما را زیر سؤال ببرد.
رنگ لباس شما هم در دیگران و خودتان تأثیرگذار است. افرادی که غالباً از لباس‌های تیره استفاده می‌کنند ممکن است در نظر دیگران عبوس جلوه کنند. از طرفی در مورد افرادی هم که همیشه لباس‌های رنگی می‌پوشند، این احتمال وجود دارد که از طرف دیگران خیلی جدی گرفته نشوند.»
شما از کدام دسته افراد هستید؟! از آن دسته‌ای که می‌دانید در موقعیت‌های مختلف چه پوششی داشته باشند یا اینکه اولین لباسی را که به ذهن‌تان می‌رسد برای پوشیدن انتخاب می‌کنید؟! این بار قبل از خارج شدن از منزل یک بار دیگر خود را در آینه ببینید.ایران
