به گزارش شفا آنلاین،وقتی همراه پدر و مادر از بیمارستان خارج شد تصور نمی‌کرد در چند قدمی برآورده شدن آرزویش است. خودروی لوکس مقابل پای او توقف کرد و چند مرد قوی هیکل که نقش بادیگارد را داشتند از او خواستند سوار ماشین شده تا او را به آرزویش برسانند.
دختر کوچولو که تصور می‌کرد در رؤیا بسر می‌برد در لحظاتی که با فرشته‌های مهربان همراه شده بود بیماری‌اش را فراموش کرد و در میان نگاه مردمی که به او خیره شده بودند به خرید رفت و در کنسرت موسیقی یکی از خوانندگان کشور شب به یاد ماندنی را سپری کرد. مهدیس آرزو داشت که دیده شود و تشنه نگاه‌هایی بود که از سر ترحم نباشد بلکه او را به خاطر خودش دوست داشته باشند.
برآورده شدن آرزوی مهدیس کوچولو نخستین قدم جدی چند دختر و پسر جوانی بود که با تشکیل گروهی برای برآورده کردن آرزوی کودکان بیمار هم قسم شده‌اند. یک گروه مردم نهاد خلاق و جوان که قرار است به برآورده شدن آرزوهای بچه‌های مبتلا به بیماری‌های صعب العلاج کمک کند.
«وروجک» نامی است که آنها برای حفظ هویت کودکانی که منتظر برآورده شدن آرزوهایشان هستند، استفاده می‌کنند و نام گروه هم از همین گرفته شده است. فرشته‌های آرزو هم مردمانی هستند که می‌خواهند آرزوی این کودکان را برآورده کنند.
گروه وروجکا این روزها برای برآورده کردن آرزوی کودکی که می‌خواهد پلیس باشد و با سارقان بجگند تلاش می‌کنند. ثبت بهترین لحظات زندگی یک کودک او را در ادامه مبارزه با بیماری یاری می‌کند و اعضای گروه وروجکا با همکاری و تلاش پزشکان بیمارستان‌ها و همچنین یک تیم برنامه‌نویسی سایت وروجک‌ها را راه‌اندازی کرده‌اند تا پلی باشند میان فرشته‌های مهربان و کودکان بیماری که هر شب خواب آرزوهایشان را می‌بینند. ماجرای مهدیس و برآورده شدن آرزوی او تجربه شیرینی بود که اعضای این گروه را به ادامه راه دلگرم کرده است.
محمدرضا بغدادی جوان 25 ساله‌ای که فارغ‌التحصیل رشته مهندسی برق است درباره ایده راه‌اندازی گروه وروجکا می‌گوید: بهمن ماه سال گذشته در دانشگاه شریف برنامه استارتاپ برگزار شد و این ایده کلید خورد. باید ایده‌ای را طراحی و در 72 ساعت آن را اجرا می‌کردیم. همراه با یک تیم ایده وروجکا را در قالب سایت طراحی و آن را راه‌اندازی کردیم و سایت وروجک‌ها بعد از چند ماه تحقیق و مشاوره با روانشناسان، پزشکان، خیریه‌ها و... فعالیت خود را آغاز کرد.
مؤسسه‌‌ای غیرانتفاعی در امریکا وجود دارد که آرزوهای کودکانی را که از بیماری‌های لاعلاج رنج می‌برند، برآورده می‌کند. بچه‌ها در سن 3 تا 17 سال می‌توانند آرزو کنند و بعد از بررسی و مهیا شدن شرایط لازم، به آرزویشان می‌رسند. آرزوهای بچه‌ها ممکن است هر چیزی باشد: یک روز بادکنکی در پارک، پلیس شدن و مبارزه با سارقان یا حتی سفر به دیزنی‌لند.
کریستوفر 7 ساله سرطان خون داشت. او همیشه دلش می‌خواست پلیس شود. تامی استین، افسر پلیس، امکان این تجربه را برای کریستوفر فراهم کرد و او یک روز را در یک دفتر پلیس گذراند، سوار هلیکوپتر پلیس شد و یک لباس پلیس مخصوص خود دریافت کرد. کریستوفر خیلی زود از دنیا رفت، اما انگیزه‌ای شد برای تأسیس بزرگ‌ترین سازمان غیرانتفاعی محقق کردن آرزوها یعنی Make a Wish.
بغدادی با بیان اینکه برای عملیاتی شدن این ایده در ایران چند برنامه نویس
و همچنین پزشکان بیمارستان‌ها و استادان دانشگاه، روانشناسان و کارشناسان
ما را همراهی کردند گفت: متأسفانه مبحث خیریه‌ها با 100 سال گذشته تفاوتی
نکرده است و بسیاری همچنان وقتی نام خیریه و انجام کارهای خیر را می‌شنوند
تصور می‌کنند باید با دادن پول در کارهای خیر مشارکت کنند درحالی که همه
چیز پول نیست. با بررسی‌ها و جلسات مختلف کارشناسی که برگزار کردیم به این
نتیجه رسیدیم که شادی حق طبیعی همه کودکان است و وروجک‌ها واسطه‌ای است
برای شاد شدن کودکان مبتلا به بیماری‌های سخت.
تصمیم گرفتیم از طریق این
سایت و با کمک فرشته‌های مهربان که همان مردم نوعدوست و خیر هستند آرزوهای
کودکانی را که به بیماری‌های سخت مبتلا هستند برآورده کنیم.
مشکل اولیه‌ای که با آن مواجه بودیم این بود که بچه‌ها تعریف درستی از آرزو ندارند و افراد خیری که به دیدن این کودکان بیمار می‌روند با دادن گوشی تلفن همراه، اسباب بازی و حتی تبلت تصور می‌کنند آرزوی یک کودک بیمار را برآورده کرده‌اند. مطالعات گسترده‌ای در این زمینه انجام دادیم و با روانشناسان، پزشکان و روانپزشکان مشورت کردیم تا به این نتیجه برسیم که آرزو چیست و چه آرزوهایی را می‌توان برآورده کرد.
مرحله بعدی کار ما جذب آرزوی کودکانی بود که به بیماری‌هــــــای صعب
العلاج مبتلا بودند. بسیاری از خانواده این بیماران از قشر متوسطی بودند که
بیماری فرزند آنها باعث شده بود تا به زیر خط فقر نیز کشیده شوند. روش جذب
آرزوهای این کودکان بسیار مهم و حساس است زیرا برخی از خانواده‌ها اگر از
این موضوع مطلع شوند نیازهای خودشان را به عنوان آرزوی کودک مطرح می‌کنند.
به همین دلیل سعی کنیم بدون تبلیغات و به اصطلاح چراغ خاموش جلو برویم.
مدیر سایت وروجکا از حضور اعضای این گروه در بیمارستان‌ها و جذب آرزوهای
کودکان بیمار گفت و ادامه داد: البته این کار نیز با سختی‌هایی همراه بود
اما ایمان داشتیم برآورده شدن آرزوی کودکان بیمار در ادامه درمان آنها مؤثر
است. هدف ما نشاندن لبخند بر لبان این کودکان است و شادی حق همه کودکان
است. در واقع، وروجکا وسیله‌ای برای جذب حمایت مردم است و خود به تنهایی
آرزویی را برآورد نمی‌کند. اعضای این گروه فقط آرزوهای این کودکان را
جمع‌آوری می‌کنند و در سایت voroojaka. org به نمایش می‌گذارند تا هر کس
می‌تواند، آرزویی را برآورده کند پیشقدم شود. به طور مثال به جای اینکه از
مردم بخواهیم پول بدهند تا با خرید تلسکوپ آرزوی کودکی را برای دیدن
ستاره‌ها برآورده کنیم از مردم می‌خواهیم اگر کسی تلسکوپی دارد آن را برای
یک روز به کودکی هدیه کند.
وی ادامه داد: معمولاً آرزوی بچه‌ها در بین یکی از این چهار گروه قرار
می‌گیرد؛ گروهی دوست دارند یک شغل را تجربه کنند، مثلاً خلبان باشند یا
پزشک یا پلیس وبعضی بچه‌ها دوست دارند از نزدیک چهره‌های مشهور را ببینند،
مثلاً یک فوتبالیست یا یک هنرپیشه. تعدادی هم آرزوی دیدن مکانی را دارند،
مثلاً آرزو دارند دریا را ببینند یا به مشهد سفر کنند. گروه آخر هم
بچه‌هایی هستند که آرزویشان، حل شدن مشکل دیگران است، مثلاً می‌گویند پدرم
کار پیدا کند.
ما این کار را با 3 نفر شروع کردیم و امروز افراد زیادی با ما همکاری می‌کنند که میانگین سنی همه آنها 27 سال است. تا به امروز آرزوی 7 کودک را برآورده کردیم که آرزوی مهدیس کوچولو رسانه‌ای شد و بازتاب بسیار خوبی هم در جامعه داشت. تلاش ما این است که در ادامه راه هر هفته آرزوی یک کودک را برآورده کنیم. البته گاهی اوقات نیز تلاش ما در آخرین لحظه بی‌نتیجه مانده است. چندی قبل برای برآورده کردن آرزوی سه کودک بیمار تلاش کردیم اما قبل از اجرا متأسفانه آنها فوت کردند.
محمدرضا بغدادی با بیان اینکه بر فعالیت هایشان هیچگاه نام خیریه
نمی‌گذارند گفت: متأسفانه وقتی نام خیریه به میان آورده می‌شود یک نوع
احساس ترحم به وجود می‌آید در حالی که کار ما یک نوع فعالیت شاد است و به
همین دلیل نام وروجکا را برای آن انتخاب کردیم و به دنبال آن نیستیم که از
شخصیت یک کودک سوء‌استفاده شود. نمی‌خواهیم با نشان دادن چهره کودک بیمار
حس ترحم دیگران را برانگیزیم و به همین دلیل بود که در ماجرای مهدیس او
نقاب رنگی به صورت داشت.
وی افزود: این کار را به شکل پایلوت در تهران آغاز کردیم و در آینده نزدیک پس از بررسی و رفع ایرادات در کل کشور بخصوص مناطق محروم به اجرا در خواهیم آورد. در این مدت که فعالیت‌مان را آغاز کرده‌ایم به این نتیجه رسیده‌ایم که بسیاری از آرزوهای کودکان دارایی معمول ما است. به طور مثال کودک بیماری دوست دارد عکاسی کند یا سوار بر پاراگلایدر شود. تلاش می‌کنیم که در 8 ماه آینده آرزوهای مشترک کودکان را جمع‌آوری و همزمان آنها را برآورده کنیم.
مدیر گروه وروجکا با تأکید بر اینکه وروجکا با هدف کسب یک حس خوب راه‌اندازی شده گفت: برنامه آینده ما برآورده کردن آرزوی انسان هاست، به دنبال کارآفرینی برای خانواده کودکان بیمارخواهیم بود و در این زمینه نیز با کارشناسان گروه‌های مختلف مشورت می‌کنیم.
بغدادی درباره برآورده کردن آرزوی مهدیس کوچولو گفت: این دختر 9 ساله مدتها است که با یک بیماری سخت دست و پنجه نرم می‌کند. مهدیس به ما گفته بود آرزو دارد یک چهره معروف شود و همه به او احترام بگذارند. برای برآورده کردن آرزوی او دست به کار شدیم و سرانجام گروه کانسپت (بادیگاردها) برای این کار اعلام آمادگی کردند.
پس از مشورت با پزشک معالج مهدیس و مادر او سرانجام روز جمعه وقتی او از بیمارستان مرخص شد دو نفر از اعضای بادیگارد با خودروی بنز به استقبال او رفتند و مهدیس را سوار بر خودرو کردند. از اینجا کار شروع شد و همراه با اعضای بادیگارد به یک مرکز خرید که قبلاً هماهنگ کرده بودیم رفت. صحنه‌های بسیار جالبی بود. «مهدیس» هرچه دوست داشت خرید کرد و مدیران این مرکز خرید نیز با سخاوتمندی تمام هیچ پولی دریافت نکردند و تمام پرسنل مرکز خرید نیز با این دختر به صورتی برخورد کردند که واقعاً با یک شخصیت مهم مواجه هستند.
بسیاری از مردم تصور می‌کردند مهدیس فرزند یکی از وزیران یا سفیران کشورهای اروپایی است. پس از آن مهدیس همراه با گروه بادیگارد به کنسرت حمید حامی رفت و بشدت مورد تشویق مردم قرار گرفت و حامی نیز لحظاتی برای اجرای کنسرت اورا به روی سن دعوت کرد. لحظات بسیار شادی برای مهدیس رقم خورد و برق خوشحالی در چشمانش موج می‌زد.
وی در پایان گفت: کسانی که امکانات و روابط دارند و دوست دارند به وروجکا
کمک کنند، می‌توانند از طریق سایت voroojaka. org با ما تماس بگیرند. همه
می‌توانند یک فرشته آرزو باشند. یک دست صدا ندارد، کمک کنیم تا بچه‌ها را
خوشحال کنیم و جامعه‌ای شاد‌تر داشته باشیم.ایران
