» عمومی
شفا آنلاین>اجتماعی> ماجرا چیز عجیبی نیست؛ یکی از همان موضوعاتی که در بطن جامعه وجود دارد و بخش عمده‌ای از تحلیلگران سلامت و حتی مسئولان به واسطه خط قرمزهای فراوان، به سادگی از آن می‌گذرند.
به گزارش شفا آنلاین به نقل از سپید،موضوعی که نه فقط یک انسان، بلکه آینده کل جامعه را تحت تاثیر
خود و ترکش‌هایش قرار می‌دهد؛ کودک آزاری یا سوءرفتار با کودکان. موضوعی
که به همت یک تشکل دانشجویی و تحت عنوان «انجمن مقابله با سوء رفتار با
کودکان» در مرکز پژوهش‌های علمی دانشجویان جدی‌تر گرفته شد و با همراهی و
نظارت ملیحه کدیور از اساتید دانشگاه علوم پزشکی تهران، حرکت خود را ادامه
داد. هرچند در ابتدا هدف‌شان فعالیتی در راستای مسائل اجتماعی و کمک به افزایش کیفیت زندگی کودکان کار بود، اما پس از آشنایی با ملیحه کدیور به واسطه فعالیت‌هایش در تدکس دانشگاه علوم پزشکی تهران، جامعه هدف‌شان گسترده‌تر شد.
تشکیل انجمن و اهداف آن
یسنا رستم‌آبادی، دانشجوی سال سوم پزشکی و یکی از اعضای هسته اصلی این انجمن در خصوص اهداف کلی انجمن گفت: «هدف کلی، گسترش فرهنگ پیشگیری از سوءرفتار با کودکان در جامعه و کمک به ایجاد نظام سازمان یافته‌ای برای شناسایی کودکان مورد سوءرفتار قرار گرفته، درمان عوارض ناشی از آن و پیگیری آنها برای اطمینان از تکرار نشدن سوءرفتار است. همچنین کمک به تبیین قوانینی برای اعمال مجازات‌هایی برای افرادی که کودکان را مورد سوءرفتار قرار می‌دهند.» سوءرفتار با کودکان شامل هر شکلی از سوءرفتار فیزیکی، عاطفی، جنسی و بی‌توجهی یا غفلت است.
آمار سوءرفتار با کودکان در ایران
طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت در سال 1999، حدود 40 میلیون کودک زیر 4سال در سراسر جهان مورد کودک‌آزاری قرار گرفته‌اند. آماری که فقط مختص کودکانی است که به دلیل میزان بالای جراحت وارده، نیازمند مراجعه به مراکز درمانی بوده‌اند. آمارهایی از این دست، فقط بخشی از آمار واقعی این معضل اجتماعی را نشان می‌دهد. کودکانی که مورد آزار جسمانی و روانی قرار می‌گیرند، به دلیل احساس شرمندگی و تحقیر، تلاش می‌کنند آثار آن را از دید دیگران مخفی کنند. یسنا رستم‌آبادی درباره وجود آمار دقیق از این موضوع در ایران گفت: «به دلیل نبود ساز و کار و نظام ثبتی که بتواند موارد این چنینی را ثبت کند، آمار دقیقی از این کودکان وجود ندارد.»
کارهای انجام شده توسط انجمن
ملیحه کدیور که از مراحل ابتدایی تشکیل این انجمن در کنار دانشجویان بود، در خصوص اقدامات انجمن گفت: «به‌دلیل وجود خط قرمزها، دانشجویان سعی کردند به سمت مباحث آموزشی بروند. انواع سوءرفتار با کودکان، رساندن پیام محبت به آنها، آموزش فرزندپروری به برخی والدین و حضور در مهدکودک‌ها و آموزش به مربیان از جمله این موارد بود. در کنار این موارد، به اورژانس 123 هم توجه شد و اطلاع‌رسانی در خصوص آن در مراکز درمانی و مهدکودک‌ها انجام شد.» این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران به فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» ساخته پوران درخشنده هم اشاره کرد: «به مربیان مهدکودک‌ها آموزش داده شد که انواع کودک‌آزاری چیست و چه کارهایی برای برقراری ارتباط بهتر با کودکان باید انجام شود. چرا که بسیاری از مربیان مهدکودک و پدرها و مادرها نمی‌توانند ارتباط موثری با کودک برقرار کنند و در نتیجه کودک دچار مشکل می‌شود. موضوعی که پوران درخشنده آن را به درستی به نقد کشیده بود.»
کدیور که ریاست بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان مرکز طبی کودکان را نیز برعهده دارد، در خصوص فعالیت‌های دیگری که در کنار این انجمن در حال پیگیری است، افزود: «کارهایی مثل فرایند مدیریت کودکی که در معرض کودک‌آزاری قرار گرفته و اینکه محیط امنی برای او به وجود بیاید. شخصی که یک کودک را آزار داده هم نیاز به پیگیری دارد که به کمک گروه‌های مددکاری، پزشکی قانونی و گروه‌هایی که در حیطه اخلاق کار می‌کنند، انجام می‌شود. یک انجمن علمی پیشگیری از سوءرفتار با کودکان هم در حال تشکیل است که این فرایند را در ابعاد آموزشی، پیشگیری و حمایتی دنبال خواهد کرد. همچنین فعالیت‌های پژوهشی و اجرایی به کمک وزارت بهداشت، اداره ارتقای سلامت کودکان، اداره سلامت روان و پیشگیری از اعتیاد، بهزیستی و یونیسف در حال انجام است.»
فرفره‌های دوست داشتنی
نماد «انجمن مقابله با سوء رفتار با کودکان» یک فرفره آبی است. نمادی که یسنا رستم‌آبادی، آن را این‌طور تشریح کرد: «رنگ آبی تیره، رنگ جهانی جنبش‌ها و انجمن‌های مقابله با سوءرفتار با کودکان است. به احترام بانویی آمریکایی که در سال 1989، در سوگ نوه 3 ساله‌اش، روبانی آبی رنگ به آنتن ماشین خود بست. نوه او به دلیل سوءرفتار پدر و مادرش فوت کرده بود. این رنگ یادآور کبودی ناشی از سوءرفتار نیز هست. فرفره نیز نمادی از کودکی و بازی دوران بچگی است.»
نظرشما
آخرین اخبار