» عمومی
شفا آنلاین>اجتماعی> تک درنای سیبری پنجمین سال متوالی است که تنها وارد تالاب میانکاله در شمال کشور می شود، این در حالی است که حدود 35 سال پیش 12 درنا وارد این تالاب می شد.
به گزارش شفا آنلاین،حضور تک درنای سیبری در میانکاله خوشحالی دوستداران محیط
زیست و حیات وحش را به همراه دارد اما اینکه 5 سال است این درنا به تنهایی
از سیبری به ایران و تالاب میانکاله می آید به گفته اسماعیل کهرم پرنده
شناس و مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست، یک معما است.
کهرم در این باره گفت: حدود 35 سال پیش تعداد درناهایی که وارد میانکاله می شدند 12 تا بود که به مرور جمعیتشان کاهش یافت و اکنون 5 سال است که فقط یک درنای نر می آید.
وی افزود: درناها معمولا در 6 سالگی بالغ می شوند و زمانی که جفتی انتخاب می کنند تا آخر عمرشان با همان یک جفت به سر می برند اما اگر یکی از آنها تلف شد دیگری سراغ جفت جدید می رود اما این درنای نر5 سال است که تنها به ایران می آید.
کهرم ادامه داد: درناها تا دو سال فرزندانشان را به همراه دارند تا مهاجرت را بیاموزند، تخم گذاری آنها در سیبری است و برای زمستان گذرانی به جاهای گرمتر از جمله ایران می آیند، اینکه این درنا تنها می آید احتمال دارد که در سیبری هم تنها باشد.
وی تاکید کرد: علاقه زیادی داریم تا در مورد وضعیت این درنا در سیبری و مسیر مهاجرتش به ایران مطالعه و تحقیق کنیم اما به بنا به دلایلی این کار فعلا امکان پذیر نیست.
کهرم گفت: یک گروه 400 تایی از درنا ها در سیبری به سر می برند که برای زمستان گذرانی گروهی به هندوستان و گروهی به چین می روند و فقط این تک درنا به ایران می آید که برای خود معمایی شده است.
وی با بیان اینکه درنا به طور طبیعی 16 سال عمر می کند، اظهار کرد: تخریب زیستگاه ها و شکار دو عامل تهدید این پرنده در خطر انقراض است که برخورد کردن با سیم های برق در مسیر پرواز ، استفاده از آبهای آغشته به سموم شیمیایی و طعمه شدن برای حیواناتی مانند روباه نیز از دیگر عوامل تهدید است که اگر از تمام این موارد سالم عبور کنند، 16 سال عمر خواهند کرد.
همچنین علی تیموری مدیرکل حفاظت و مدیریت شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست گفت: این درنا هر سال آبان ماه وارد میانکاله می شود و تا بهمن ماه دوباره به سمت سیبری حرکت می کند.
از 12 سال پیش پروژه حفاظت از درنای سیبری در کشور آغاز شد و به مدت 7 سال فعالیت کرد که در زمان خود مشکلات خاص خودش را داشت و برخی معتقدند که این پروژه ناموفق بوده زیرا اکنون درنایی در کشور نداریم.
اما برخی از مسولان سازمان محیط زیست معتقدند هنوز خط پروازی درنای سیبری به تالاب فریدونکنار به صفر نرسیده است و سالانه یک درنا به این تالاب وارد می شود.
تیموری درباره احیای این پروژه و اینکه برنامه ای در این زمینه در دست دارند، گفت: پروژه حفاظت از درنای سیبری بستر را برای حضور درنا در میانکاله فراهم کرد و اکنون که هنوز یک درنا وارد این تالاب می شود نتیجه بستر سازی این پروژه است اما فعلا در این زمینه برنامه ای نداریم.
12 آبان که درنای سیبری وارد میانکاله شد میلاد بهرامی سرپرست روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران گفت: تنها بازمانده گله غربی درنای سیبری منطقه فریدونکنار مازندران وارد و موجب خوشحالی اهالی شهرستان، علاقه مندان به محیط زیست و حیات وحش شد.
وی افزود: تک درنای سیبری از زیستگاه زادآوری سیبری از مسیر روسیه، قزاقستان و آذربایجان به فریدونکنار مازندران مهاجرت و حدود چهار ماه از سال را با تغذیه در محدوده دامگاه های سنتی ' ازباران ' ، ' سرخ رود ' و ' فریدونکنار ' زمستان گذرانی می کند.
درنای سیبری از انواع گونه در معرض خطر درناها است و دارای سه جمعیت مستقل چین، هند و ایران است.
زیستگاه زادآوری درناهای سیبری در نواحی شرق سیبری، نواحی غرب سیبری است که برای زمستان گذرانی به چین و ایران و بعضا هند مهاجرت می کنند.
اداره کل حفاظت محیط زیست استان مازندران با کمک جوامع محلی و بومیان منطقه و باتوجه به اهمیت این پرنده به عنوان پرنده ای در خطرانقراض با انجام اقدامات مختلفی از این پرنده زیبا و با ارزش حفاظت می کند.
تالاب پنج هزار و 400هکتاری فریدونکنار علاوه بر تنها قطعه درنای سفید، پذیرای سایر پرندگان مهاجر نیز هست که همچون سال های گذشته این تالاب را برای زمستان گذرانی خود انتخاب کرده اند.
مهاجرت پرندگان به پناهگاه های حیات وحش مازندران به خصوص به تالاب بین المللی میانکاله و تالاب فریدونکنار آغاز شده و هر ساله افزون بر یک میلیون و 500هزار پرنده تالاب های مازندران را برای زمستان گذرانی انتخاب می کنند.
*** درنای سیبری
درنای سیبری با نام علمی Grus leucogeranus پرنده ای از خانواده درنایان است. این پرنده ظاهر خاصی دارد که آن را از دیگر پرندگان متمایز می کند. درنای سیبری پرنده ای بزرگ با قدی نزدیک به یک و نیم متر و فاصله دو بال بیش از 2 متر و بدنی یکدست سفید است که پاهای بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته است.
درنای سیبری به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می شود. جمعیت شرقی تابستان در شرق سیبری زاد آوری کرده و برای زمستان گذرانی به شرق چین می آیند، از اعضای این گروه بیش از 3 هزار درنا باقیمانده که زیستگاه زمستانی تقریبا تمام آنها در دریاچه پویانگ و اطراف آن است.
جمعیت غربی و مرکزی تابستان ها را در سواحل رود اوب واقع در غرب سیبری و یاقوتستان گذرانده و سپس گروه مرکزی برای زمستان گذرانی به هند و گروه غربی به شمال ایران می آمدند. از گروه مرکزی در سال 1992 فقط یک جفت باقیمانده بود و آخرین آنها آخرین بار در سال 2002 دیده شده و احتمالا این گروه منقرض شده است.
از جمعیت غربی آن نیز که تابستان به شمال ایران می آمدند از زمستان 2007 تاکنون فقط یک پرنده باقیمانده است که زمستان ها به تالاب فریدونکنار می آید. مسیر مهاجرت این یک پرنده از فریدونکنار به سوی سواحل غربی دریای خزر ادامه پیدا کرده و پس از گذشتن از استان گیلان، جمهوری آذربایجان، داغستان، و منطقه آستراخان روسیه به سوی شمال قزاقستان رفته و سپس تا رودخانه اوب در نزدیکی اقیانوس منجمد شمالی ادامه می یابد.
احتمال انقراض درنای سیبری به شدت بالاست، چرا که جمعیت آن در چند نسل اخیر کاهش شدیدی داشته است. تقریبا تمام درناهای سیبری باقیمانده در حیات وحش، زمستان را در دریاچه پویانگ چین گذرانده و تابستان نیز به شرق سیبری می روند و جمعیت آنها در این دریاچه در سال 2008 حدود 3750 و در سال 2012 حدود 3400 بال برآورد شده است.
طول این پرنده 135 سانتی متر و صدای آن آرام، آهنگین و رسا شبیه کروک کروک است. درنای سیبری در مناطق تالابی، شالیزارها، نیزارها و دریاچه ها به سر می برد.
پراکندگی درنای سیبری بیشتر در جنوب چین، هند و سیبری روسیه است. درناهای گروه شمال روسیه زمستان ها به مناطق پارک ملی بوجاق کیاشهر در گیلان و فریدونکنار مازندران کوچ می کردند ولی امروزه نسل آنها در ایران تقریبا منقرض شده است.ایرنا
کهرم در این باره گفت: حدود 35 سال پیش تعداد درناهایی که وارد میانکاله می شدند 12 تا بود که به مرور جمعیتشان کاهش یافت و اکنون 5 سال است که فقط یک درنای نر می آید.
وی افزود: درناها معمولا در 6 سالگی بالغ می شوند و زمانی که جفتی انتخاب می کنند تا آخر عمرشان با همان یک جفت به سر می برند اما اگر یکی از آنها تلف شد دیگری سراغ جفت جدید می رود اما این درنای نر5 سال است که تنها به ایران می آید.
کهرم ادامه داد: درناها تا دو سال فرزندانشان را به همراه دارند تا مهاجرت را بیاموزند، تخم گذاری آنها در سیبری است و برای زمستان گذرانی به جاهای گرمتر از جمله ایران می آیند، اینکه این درنا تنها می آید احتمال دارد که در سیبری هم تنها باشد.
وی تاکید کرد: علاقه زیادی داریم تا در مورد وضعیت این درنا در سیبری و مسیر مهاجرتش به ایران مطالعه و تحقیق کنیم اما به بنا به دلایلی این کار فعلا امکان پذیر نیست.
کهرم گفت: یک گروه 400 تایی از درنا ها در سیبری به سر می برند که برای زمستان گذرانی گروهی به هندوستان و گروهی به چین می روند و فقط این تک درنا به ایران می آید که برای خود معمایی شده است.
وی با بیان اینکه درنا به طور طبیعی 16 سال عمر می کند، اظهار کرد: تخریب زیستگاه ها و شکار دو عامل تهدید این پرنده در خطر انقراض است که برخورد کردن با سیم های برق در مسیر پرواز ، استفاده از آبهای آغشته به سموم شیمیایی و طعمه شدن برای حیواناتی مانند روباه نیز از دیگر عوامل تهدید است که اگر از تمام این موارد سالم عبور کنند، 16 سال عمر خواهند کرد.
همچنین علی تیموری مدیرکل حفاظت و مدیریت شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست گفت: این درنا هر سال آبان ماه وارد میانکاله می شود و تا بهمن ماه دوباره به سمت سیبری حرکت می کند.
از 12 سال پیش پروژه حفاظت از درنای سیبری در کشور آغاز شد و به مدت 7 سال فعالیت کرد که در زمان خود مشکلات خاص خودش را داشت و برخی معتقدند که این پروژه ناموفق بوده زیرا اکنون درنایی در کشور نداریم.
اما برخی از مسولان سازمان محیط زیست معتقدند هنوز خط پروازی درنای سیبری به تالاب فریدونکنار به صفر نرسیده است و سالانه یک درنا به این تالاب وارد می شود.
تیموری درباره احیای این پروژه و اینکه برنامه ای در این زمینه در دست دارند، گفت: پروژه حفاظت از درنای سیبری بستر را برای حضور درنا در میانکاله فراهم کرد و اکنون که هنوز یک درنا وارد این تالاب می شود نتیجه بستر سازی این پروژه است اما فعلا در این زمینه برنامه ای نداریم.
12 آبان که درنای سیبری وارد میانکاله شد میلاد بهرامی سرپرست روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران گفت: تنها بازمانده گله غربی درنای سیبری منطقه فریدونکنار مازندران وارد و موجب خوشحالی اهالی شهرستان، علاقه مندان به محیط زیست و حیات وحش شد.
وی افزود: تک درنای سیبری از زیستگاه زادآوری سیبری از مسیر روسیه، قزاقستان و آذربایجان به فریدونکنار مازندران مهاجرت و حدود چهار ماه از سال را با تغذیه در محدوده دامگاه های سنتی ' ازباران ' ، ' سرخ رود ' و ' فریدونکنار ' زمستان گذرانی می کند.
درنای سیبری از انواع گونه در معرض خطر درناها است و دارای سه جمعیت مستقل چین، هند و ایران است.
زیستگاه زادآوری درناهای سیبری در نواحی شرق سیبری، نواحی غرب سیبری است که برای زمستان گذرانی به چین و ایران و بعضا هند مهاجرت می کنند.
اداره کل حفاظت محیط زیست استان مازندران با کمک جوامع محلی و بومیان منطقه و باتوجه به اهمیت این پرنده به عنوان پرنده ای در خطرانقراض با انجام اقدامات مختلفی از این پرنده زیبا و با ارزش حفاظت می کند.
تالاب پنج هزار و 400هکتاری فریدونکنار علاوه بر تنها قطعه درنای سفید، پذیرای سایر پرندگان مهاجر نیز هست که همچون سال های گذشته این تالاب را برای زمستان گذرانی خود انتخاب کرده اند.
مهاجرت پرندگان به پناهگاه های حیات وحش مازندران به خصوص به تالاب بین المللی میانکاله و تالاب فریدونکنار آغاز شده و هر ساله افزون بر یک میلیون و 500هزار پرنده تالاب های مازندران را برای زمستان گذرانی انتخاب می کنند.
*** درنای سیبری
درنای سیبری با نام علمی Grus leucogeranus پرنده ای از خانواده درنایان است. این پرنده ظاهر خاصی دارد که آن را از دیگر پرندگان متمایز می کند. درنای سیبری پرنده ای بزرگ با قدی نزدیک به یک و نیم متر و فاصله دو بال بیش از 2 متر و بدنی یکدست سفید است که پاهای بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته است.
درنای سیبری به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می شود. جمعیت شرقی تابستان در شرق سیبری زاد آوری کرده و برای زمستان گذرانی به شرق چین می آیند، از اعضای این گروه بیش از 3 هزار درنا باقیمانده که زیستگاه زمستانی تقریبا تمام آنها در دریاچه پویانگ و اطراف آن است.
جمعیت غربی و مرکزی تابستان ها را در سواحل رود اوب واقع در غرب سیبری و یاقوتستان گذرانده و سپس گروه مرکزی برای زمستان گذرانی به هند و گروه غربی به شمال ایران می آمدند. از گروه مرکزی در سال 1992 فقط یک جفت باقیمانده بود و آخرین آنها آخرین بار در سال 2002 دیده شده و احتمالا این گروه منقرض شده است.
از جمعیت غربی آن نیز که تابستان به شمال ایران می آمدند از زمستان 2007 تاکنون فقط یک پرنده باقیمانده است که زمستان ها به تالاب فریدونکنار می آید. مسیر مهاجرت این یک پرنده از فریدونکنار به سوی سواحل غربی دریای خزر ادامه پیدا کرده و پس از گذشتن از استان گیلان، جمهوری آذربایجان، داغستان، و منطقه آستراخان روسیه به سوی شمال قزاقستان رفته و سپس تا رودخانه اوب در نزدیکی اقیانوس منجمد شمالی ادامه می یابد.
احتمال انقراض درنای سیبری به شدت بالاست، چرا که جمعیت آن در چند نسل اخیر کاهش شدیدی داشته است. تقریبا تمام درناهای سیبری باقیمانده در حیات وحش، زمستان را در دریاچه پویانگ چین گذرانده و تابستان نیز به شرق سیبری می روند و جمعیت آنها در این دریاچه در سال 2008 حدود 3750 و در سال 2012 حدود 3400 بال برآورد شده است.
طول این پرنده 135 سانتی متر و صدای آن آرام، آهنگین و رسا شبیه کروک کروک است. درنای سیبری در مناطق تالابی، شالیزارها، نیزارها و دریاچه ها به سر می برد.
پراکندگی درنای سیبری بیشتر در جنوب چین، هند و سیبری روسیه است. درناهای گروه شمال روسیه زمستان ها به مناطق پارک ملی بوجاق کیاشهر در گیلان و فریدونکنار مازندران کوچ می کردند ولی امروزه نسل آنها در ایران تقریبا منقرض شده است.ایرنا
نظرشما
آخرین اخبار
اما مزید اطلاع به استحضارمیرساند این گزارش همانطورکه درانتهای مطلب نیزقید شده ازخبرگزاری ایرنا نقل شده است