به گزارش شفا آنلاین : امسال حدود ۶4 هزار زائر ایرانی عازم سفر حج شدند که در روز جمعه (۲۰ شهریور) سقوط جرثقیل در محوطه مسجدالحرام ۱۰۷ قربانی و ۲۳۸ مصدوم به همراه داشت.
این حادثه، شیرینی حج را برای بسیاری زائران تلخ کرد زیرا آن ها همراهان خود را در این حادثه از دست دادند.
چیزی از این حادثه نگذشته بود که فاجعه بزرگ منا هزاران مسلمان را در ۲۲ کشور اسلامی داغدار کرد.
از روز دوشنبه (۶ مهر) اولین هواپیمای حجاج به کشور بازگشت و دومین پرواز سه شنبه (۷ مهر) به کشور بازگشته که ۱۴ تن از مسافران به دلیل بیماری های زمینه ای که داشتند توسط آمبولانس و نیروهای امدادی مستقر در فرودگاه امام خمینی به بیمارستان های شریعتی، امام خمینی (ره) و محب کوثر منتقل شدند که بیشتر این افراد در حال حاضر در بیمارستان محب کوثر به سر می برند.
شهناز میری سرپرستار بیمارستان محب کوثر در گفت و گو با «آنا» در خصوص وضعیت این بیماران می گوید: «۹ بیمار به بیمارستان محب کوثر منتقل شدند که یک نفر از این افراد با رضایت شخصی خود و خانواده از بیمارستان ترخیص شده است.»
وی افزود: «تمام آزمایشات این بیمار هیچ گونه بیماری را نشان نمی داد و در سلامت کامل از بیمارستان ترخیص شد.»
میری با تاکید بر اینکه افراد مشکوک مبتلا به ویروس کرونا در این بیمارستان بستری نشده اند، گفت: «تمام این افراد در مراسم رمی جمرات حضور نداشتند و برای انجام مراسم برای خود نائب برگزیده اند، بنابراین هیچ یک در حادثه منا حضور نداشته اند.»
سرپرستار بیمارستان محب کوثر در ادامه با توجه به علائم ویروس کرونا گفت: «تب، سرفه، تنگی نفس و اسهال اولین علائم این بیماری است که هیچ یک از بیماران بستری، دارای علائم فوق نیستند.»
وی افزود: «تمام این افراد از ابتدا دارای بیماری زمینه ای مانند دیابت، فشار خون، مشکلات کلیوی و غیره بودند که طی سفر دچار مشکل شده اند و در حال حاضر سازمان حج و زیارت پرونده معاینات قبل سفر و تمام داروهایی که این بیماران طی سفر مصرف کرده اند را برای ما ارسال کرده است.»
میری درباره مخارج درمان این بیماران، گفت: «تمام مخارج این بیماران توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور پرداخت خواهد شد.»
تمام بیماران در طبقه پنجم بیمارستان محب کوثر بستری هستند و فضا کاملا برای نگهداری آن ها مناسب و پیش بینی شده است، به گونه ای که هر بیمار به صورت مجزا در یک اتاق نگهداری شده و پرستاران بعد از معاینه هر بیمار با رعایت بهداشت فردی و مقرارت بهداشتی بر بالین بیمار دیگر حاضر می شود.
تمام بیماران بستری در این بیمارستان افراد سالمند و میانسالی هستند که دو نفر آن ها زن و بقیه مرد هستند و تنها دو تن از بیماران قادر به سخن گفتن هستند و مابقی به دلیل بیماری و یا کهولت سن قادر به سخن گفتن نیستند و یکی از بیماران نیز جانباز است که به دلیل مشکلات اعصاب، در این بیمارستان بستری شده است.
همراهان یکی از بیماران می گوید: «احوال ما زمانی که متوجه سقوط جرثقیل در مسجدالحرام شدیم غیر قابل توصیف بود و نمی دانستیم باید چه کاری انجام دهیم اما خوشبختانه برقراری تماس به راحتی انجام شد و ما متوجه شدیم که مادرمان در آن زمان در هتل بوده است.»
وی افزود: «قبل از رمی جمرات نیز ما متوجه شدیم مادرم به دلیل ناراحتی فشار خون باید در نوبت عصر در آنجا برای انجام اعمال حضور داشته باشد به همین دلیل زمانی که این فاجعه بزرگ اتفاق افتاد ما می دانستیم مادرمان در آنجا حضور ندارد.»
او می گوید: «این بی تدبیری دولت عربستان به هیچ بهانه ای قابل بخشش نیست و فاجعه اخیر این موضوع را برای ما روشن کرد.»
وقتی در سالن قدم می زنی بیماران همه بر روی تخت دراز کشیده و یا از شدت خستگی خواب بودند اما به جز سر پرستار بخش، نگرانی از ویروس کرونا در بین تمام پرسنل به خوبی احساس می شد.
در یکی از اتاق ها آقای ۵۰ ساله ای اهل فریمان بستری بود که در خصوص لحظه حادثه و اتفاقات عربستان گفت: «زمانی که جرثقیل سقوط کرد من در مسجد حضور داشتم و تعداد زیادی از حجاج مصدوم و فوت کردند.»
وی افزود: «عده ای نیز در زیر جرثقیل مانده و در همان لحظه فوت کردند. مجروحان حدود سه ساعت بر روی زمین مانده بودند و نیروهای امدادی با تاخیر بالای سر آن ها رفتند برای همین هنوز صحنه های دلخراش بر ذهنم مانده است و آزارم می دهد.»
او در حالی که اشک در چشمانش حلقه بسته است، می گوید: «حج آرزوی همه مسلمانان است و اکثر حجاج در سنی بودند که شاید دیگر نتوانند عازم حج شوند و شاید این آخرین سفر آن ها بود که برخی در آخرین سفر خود جا ماندند.»
یکی دیگر از بیماران، پیرمرد ۷۵ ساله ای بود که برای ترخیص آماده شده بود که بر تخت خود پارچه سیاهی را آویزان کرده بود و در حالی که برای رفتن و دیدار با خانواده اش آماده شده بود، گفت: «این پارچه سیاه را از زمان وقوع حادثه منا با خود به همراه دارم.»
او در حالی که به شدت ناراحت بود، گفت: «مسلمانان بسیاری قربانی شدند اما من در آن لحظه حضور نداشتم اما دیدن آن لحظه ها و مرگ هم کاروانی ها به شدت تاسف بار است و صحنه های این فاجعه هیچ وقت از ذهن ما بیرون نخواهد رفت.»
وقتی از رسیدگی مسئولان ایرانی و عربستانی از او پرسیدم، گفت: «پزشکان بیمارستان ایرانی و عربستانی رسیدگی خوبی به بیماران داشتند اما آنچه بیش از همه ما را آزار داد این بود که نیروهای امدادی با سه تا پنج ساعت تاخیر برای امدادرسانی حضور پیدا کردند و بسیاری از حجاج از شدت تشنگی و یا له شدن بر زیر دست و پا فوت کردند.»
وقتی صحبت به جایی رسید که این حاجی مجبور شد از هم کاروانی هایی که دیگر در بین آن ها حضور نداشتند صحبت کند، او به گریه افتاد و گفت: «بسیاری از دوستانمان را از دست دادیم و بهترین خاطره های ما به تلخ ترین خاطره ها تبدیل شد. بازگشت بدون دوستانی که در هنگام رفتن با ما بودند بسیار سخت بود.»
دیدار با حجاج بیماری که در یکی از خون بارترین حج های تاریخ حضور داشته
اند به شکل توصیف ناپذیری احساسی و تلخ بود. دیدن اشک غم در چشمان این
حاجیان و حس درد مشترکی که کشیده بودند حکایت از فاجعه ای داشت که حج امسال
را هرگز از ذهن این حجاج، خانواده هایشان و مسلمانان جهان پاک نخواهد کرد.جام جم آنلاین
