کد خبر: ۷۶۷۲۰
تاریخ انتشار: ۱۰:۵۵ - ۱۸ شهريور ۱۳۹۴ - 2015September 09
شفاآنلاین:جامعه>خانواده>گذشت آن زمان که وقتی پشت لب‌های پسر سبز می‌شد، پدر زیر چشمی نگاهش می‌کرد و در دل می‌گفت: کدام دختر فامیل و همسایه مناسب است تا عروس من شود؟

حالا دیگر دختر ها تا قد می کشند و بزرگ می شوند مادرشان نگران نمی شود که دیر شد و هنوز نمی داند چگونه یک کدبانوی خوب باشد. نکند او را برای زندگی آینده اش آماده نکرده ام!

این روزها دختران و پسران می توانند جوانی کنند و دنبال آرزوها و ایده آل هایشان بروند تا وقتی حس کنند دیگر دیر شده و باید صفحه دوم شناسنامه شان پر شود.

به حرف های مینو یکی از همسن و سالان خودتان توجه کنید:

«مادربزرگم می گفت، روز عروسی برای آن که نگذاشته بودند عروسک هایش را با خودش ببرد، کلی گریه کرده بود. آخر هنوز فکر می کرد عروسی و لباس عروس هم نوعی خاله بازی است.

پدربزرگم هم تعریف می کرد که قبل از آن که صدایش دورگه شود پدرش او را به بازار برد و حرفه خودش را به او آموخت تا بتواند نان آور زندگی شود.

اما من امسال برای دکترا آماده می شوم و اگر موفق شوم و بتوانم دانشجوی دکترا شوم، شاید به ازدواج به عنوان یکی از گزینه های روی میز فکر کنم.

برادرم هم هنوز درس می خواند و خرج تحصیلش با پدرم هست چه برسد به این که بخواهد نان آور کسی باشد.

من فکر می کنم قدیمی ها زودتر از زمانی که باید دکمه شروع زندگی را می زدند و همه چیز برایشان جدی می شد.»

این را در یک مهمانی برایم تعریف کرد وقتی یکی از بزرگ ترها به او گفت که تا کی می خواهد درس بخواند، دیگر باید به فکر ازدواج باشد، اما مینو خیلی راحت گفت: کارهای مهم تری برای زندگی دارد و ازدواج دیر نمی شود.

حرف های او مرا پرتاب کرد به چند سال آینده به بچه هایی که در اواخر دهه سوم زندگی پدر و مادرشان به دنیا می آیند، تک فرزند خواهند بود و خیلی زود باید پدرو مادر مسن شان را مراقبت کنند البته اگر به خانه سالمندان نسپارند.

احساس کردم وارد یک زمان دیگر شده ام، مثل وقتی در فیلم ها فردی با ماشین زمان حرکت می کند و جایی می رود که برایش غریبه است.

دختران و پسرانی که سال ها بعد از ورود به دنیای جوانی همچنان مجرد هستند، درس می خوانند،کار می کنند، تفریح می کنند و وقتی صحبت از ازدواج می شود با نیشخندی آنهایی را که چنین کرده اند را به تمسخر می گیرند.

از طرفی باز هم با ماشین زمان به روزگاری می روم که عروس ها هنوز خودشان عروسک بازی می کردند و هنوز نمی دانستند ازدواج یعنی چه! آنها خیلی زود بچه می آوردند و در پستوی شب بیداری ها برای بی خوابی فرزند خودشان قد می کشیدند و بزرگ می شدند.

یاد یک ضرب المثل قدیمی می افتم: نه به این شوری شور نه به آن بی نمکی. بعضی از این ضرب المثل ها چقدر به دل می نشیند و انگار لمس می شود، مثل همین مزه شور و بی نمکی که در سن ازدواج و تشکیل خانواده در چند دهه به چشم می خورد.

نمی خواهم بگویم باید زود ازوداج کرد و زیر بار مسئولیت رفت، اما خوب است شما اگر در سن و سالی هستید که باید تشکیل خانواده بدهید یک علامت سوال مقابل تصمیم تان برای ازدواج نکردن و انتخاب زندگی بدون حلقه، البته منظورم حلقه ازدواج است، بگذارید.ازدواج، مراسم خواستگاری، بله برون ، مهریه، جهاز و بوق بوق های ماشین عروس نیست.

ازدواج، همان همراهی همیشگی با شریکی است که باید آرامش را در زندگی بیشتر کند و مانند کوهنوردی که با یک همراه خوب و راه بلد می تواند به دل سخت ترین راه ها بزند، ازدواج یعنی دلت قرص و سرت سلامت که یکی هست که برای تو سختی های راه را شیرین می کند.

من فکر می کنم همانقدر که در ازدواج های نارس و کال لذت همسری گم می شد در ازدواج های زیادی رسیده هم لذت همراهی کم می شود.

باید فکری به حال سن ازدواج کرد. نمی خواهم منکر مشکلات اقتصادی شوم، اما فکر می کنم تنها راهی که می تواند یک سن ازدواج معتدل را رقم بزند تغییر نگرش خود شما جوانان به همراهی برای زندگی است.

نتیجه گیری اخلاقی وجود ندارد، فقط کمی فکر کنید که شاید ازدواج دیر باعث می شود دکمه شروع زندگی را دیر بزنید.جام جم آنلاین

نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: