نیکلاس ریوز تصور می کند که یکی از این دو معبر به یک انبار منتهی می شود . با این که که معبر دیگری با هر دو طرف اتاق ورودی آرامگاه در یک راستا قرار دارد ، ممکن است به یک راهرو و اتاق دفن ملکه باز شود.
به گفته ریوز چنین سبک ساختاری در آرامگاه برای ملکه ها به کار می رفته است. او در ادامه این توضیح می گوید که آرامگاه توت عنخ آمون نسبت به آرامگاه های دیگر پادشاهان ، در دره پادشاهان کوچکتر است. به نظر می رسد که ساخت این آرامگاه با عجله و شتاب انجام گرفته باشد.
لازم به توضیح است که در این پژوهش ها از سوی ریوز سوالی مطرح می شود که پاسخ آن می تواند کشف بزرگی را در باستان شناسی رقم زند. آیا این آرامگاه برای نفرتیتی ، نامادری توت عنخ آمون در نظر گرفته شده بود؟ اسکن های رادار می تواند پاسخگوی این مساله باشد. به اعتقاد ریوز با به کارگیری این فن آوری می توان اتاق مخفی شده مذکور را در صورتی که وجود داشته باشد، پیدا کرد.
نیکلاس ریوز در پایان توضیحاتش می گوید: « هر قطعه از شواهد و مدارک به خودی خود قطعی درست نیست اما اگر همه آن ها را در کنار هم قرار دهید به سختی می توانید از نتیجه گیری من طفره روید و آن را نپذیرید. در صورتی که من در این نظریه اشتباه کنم ، فقط اشتباه کرده ام اما اگر حق با من باشد و درست استدلال کرده باشم، می توان شاهد بزرگترین کشف باستان شناسی که تاکنون مخفی مانده است، بود. »
