باستان شناسان و پژوهشگران با استفاده از روش های مدرن سالیابی ، قدمت این پیکره های کوچک گلی را هفت هزار و پانصد سال تاریخ گذاری کردند . در گزارش مذکور در شرح تصویر یکی از این پیکره های گلی که پیکره زنی بوده ، آمده است که دست های پیکره بر روی کمرش قرار داشته و چشمان، دهان و سوراخ های بینی اش همه باز هستند . به اعتقاد این باستان شناسان پیکره فوق ، شخصی که از دعا و نیایش اظهار شادی می کند ، را که به تصویر کشیده است . برخی دیگر از محققان معتقد هستند این پیکره ، نماد الهه مادر و یا الهه بارداری است .
در بخش سایت مذکور علاوه بر این پیکره های کوچک ، قطعات سفالی یک ظرف تزئین شده نیز به دست آمده که تصویر زنی را در حالت دعا و نیایش نشان می دهد. این ظرف سفالی برای ذخیره کردن غلات مورد استفاده قرار می گرفت . پژوهشگران تصویر این ظرف را به آئینی مذهبی برای برداشت محصول نسبت داده اند و معتقد هستند که انسان های آن دوره برای حفظ محصولات کشاورزی خود و برداشت هر چه بهتر آن ، این نقش را بر ظروف ذخیره محصول کشیده اند .
دکتر سوتلانا ونلینوا (Svetlana Venelinova) معاون سرپرست تیم کاوش این پروژه حفاری اعلام کرد که علاوه بر این مصنوعات کشف شده ، دو لایه فرهنگی نیز به دست آمده که یکی مربوط به دوران پیش از دوره نوسنگی بوده و دیگری متعلق به دوره رم است .
در حال حاضر این پیکره گلی
نیایشگر به همراه مصنوعات دیگری که از همین سایت به دست آمده در بخش مجموعه
موزه منطقه ای تاریخچه در شومن بلغارستان (Regional Museum of History in Bulgaria’s Shumen) نگهداری و محافظت خواهد شد .