نويسندگان نامه از بحث جديدي که در محافل فناوري درجريان است که درنهايت، جايگزين کردن ابزارهاي ماشيني به جاي سربازان، از تلفات انساني ميدان‌هاي جنگ کم مي‌کند، استقبال کرده‌اند، اما در عين حال اين کارشناسان گفته‌اند که استفاده از سلاح‌هاي کنترل خودکار، هزينه جنگ‌ها را کاهش داده و ميل به استفاده از آنها را نيز بيشتر مي‌کند.
در اين صورت، يک زرادخانه هميشه مجهز
و آماده تنها چيزي است که براي يک مسابقه تسليحاتي بي‌پايان بايد دراختيار
داشت. در اين مسابقه، برخلاف سلاح‌هاي اتمي که مواد اوليه آنها با زحمت و
صرف هزينه بالا تهيه مي‌شوند، سلاح‌هاي هوش مصنوعي را مي‌توان با بودجه‌اي
نه‌چندان زياد به توليد انبوه رساند.
«سوال
اساسي براي بشر اين است که آيا ما مي‌خواهيم يک مسابقه تسليحات هوشمند در
سراسر جهان راه بيندازيم يا از آغاز از توليد اين سلاح‌ها جلوگيري کنيم.
طولي نمي‌کشد که در صورت توليد، اين سلاح‌ها وارد بازار سياه خريد و فروش
اسلحه شوند و دراختيار گروه‌هاي تروريستي يا ديکتاتورهاي خواهان سرکوب مردم
يا جنگ‌سالاراني قرار گيرند که به دنبال تصفيه نژادي و قومي هستند.»
اين
نامه آخرين فراخوان براي توقف پيشگيرانه سلاح‌هاي هوش مصنوعي است. در آوريل
امسال، در گزارش مشترک ديدبان حقوق بشر و دانشکده حقوقي هاروارد مطرح شده
بود که جلوي توليد اين سلاح‌ها بايد با توسل به پيمان نامه‌هاي بين‌المللي
گرفته شود.
اين
گزارش با عنوان «رويارويي با روبوت‌هاي قاتل، حلقه مفقوده» مي‌گويد، تحت
قوانين موجود، آنهايي که سلاح‌هاي هوش مصنوعي را توليد، برنامه‌ريزي و
هدايت مي‌کنند، مي‌توانند از زير بار مسئوليت رنج‌هايي که به واسطه از
استفاده از اين سلاح‌ها دامن بشر را مي‌گيرد، شانه خالي کنند.
درضمن، اين اولين بار نيست که نام‌هاي بزرگ عرصه هوش مصنوعي درباره آينده اين فناوري هشدار مي‌دهند. پروفسور هاوکينگ در ماه مي، گفت: «کامپيوترها با هوش مصنوعي که در آنها ايجاد شده است، در صد سال آينده بر بشر غلبه خواهند کرد.
آينده ما در گرو مسابقه بين هوش مصنوعي با قدرت فزاينده و خردي است که کمک مي‌کند، ما بتوانيم آن هوش مصنوعي را به خدمت گيريم. ا
ين نامه در
کنفرانس مشترک بين‌المللي هوش مصنوعي در بئوينس آيرس آرژنتين رائه شد. هوش
مصنوعي به سيستم‌هايي گفته مي‌شود که مي‌تواند، واکنش‌هايي مشابه رفتارهاي
هوشمند انساني از جمله درک شرايط پيچيده، شبيه‌سازي فرايندهاي تفکري و
شيوه‌هاي استدلالي انساني و پاسخ موفق به آنها، يادگيري و توانايي کسب دانش
و استدلال براي حل مسايل را داشته باشند.
گسترش دانش در حوزه پزشکي و پيچيدگي تصميمات مرتبط با تشخيص و درمان - به عبارتي حيات انسان - توجه متخصصان را به استفاده از سيستم‌هاي پشتيبان تصميم گيري در امور پزشکي جلب کرده است.
سپید
