وی ادامه داد: در نشستی که قرار است امسال در پاریس برگزار شود، یک معاهده
نامه بین المللی جایگزین پروتکل کیوتو می شود و متناظر با آن، کشورها متعهد
می شوند برنامه هایی را در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در یک
زمان بندی معین در اختیار سازمان ملل قرار دهند.
ناصری با اشاره به اینکه انتشار گازهای گلخانه ای در جو باعث افزایش دمای
زمین شده، افزود: بسیاری از کشورها به سمت گرمتر، خشک تر و کم آب تر شدن
پیش می روند و در برخی کشورها شاهد ناهنجاری های اقلیمی همچون طوفان های
گرد و خاک هستیم.
وی ادامه داد: این در حالی است که اگر افزایش دمای زمین به طور میانگین بیش
از 4 درجه سانتیگراد شود، در بخش های زیادی از کره زمین حیات امکان پذیر
نخواهد بود بنابراین، کشورهای عضو کنوانسیون تغییر آب و هوا در سازمان ملل
متحد به طور جدی به دنبال تدوین برنامه عمل و استراتژی هستند که بتواند هم
سازگاری برای بقاء را فراهم کند و هم منجر به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای
شده و اجازه ندهد این افزایش دما تا سال 2050 بیشتر از 2 درجه سانتیگراد
شود.
نشست هایی برای تدوین استراتژی کلان کشور در حوزه تغییرات آب و هوا
مدیر پروژه تغییرات آب وهوا تصریح کرد: بسیاری از کشورها مانند ترکیه این
برنامه را داشتند و آن را اجرا می کردند اما تاکنون، این برنامه عمل در
ایران وجود نداشت بنابراین، دفتر طرح ملی تغییرات آب وهوا از آبان ماه سال
گذشته اقدام به برگزاری نشست هایی برای تدوین استراتژی کلان کشور در حوزه
تغییرات آب و هوا در دو بخش کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و سازگاری برای
بقاء کرده است.
وی افزود: در بخش سازگاری برای بقاء تاکنون جلسات جداگانه ای در سه موضوع
آب، کشاورزی و امنیت غذایی، بهداشت و سلامت برگزار شده است.
ناصری با اشاره به اینکه تاثیرات تغییر اقلیم در کشور عمدتا به صورت
خشکسالی و افزایش دما مشخص می شود، افزود: مردم در جوامع محلی و روستایی
برای تامین نیازهای معیشتی خود همچون آب و مرتع، فشار مضاعف به منابع طبیعی
تحمیل می کنند بنابراین، اگریک برنامه معیشتی جایگزین و کمکی وجود داشته
باشد، این فشار و تنش در استفاده و بهره برداری از منابع زیستی کشور به طور
قابل توجه ای کاهش می یابد.
پیش بینی ایجاد شبکه ملی پایش در برنامه ششم توسعه
وی با اشاره به اینکه در مدت زمان اجرای برنامه ششم توسعه، قرار است یک
شبکه پایش ملی ایجاد شود تا اطلاعات مربوط به وضعیت منابع طبیعی و منابع
زیستی کشور در آن جمع آوری شود، افزود: یک شبکه پایش می تواند وضعیت منابع
طبیعی و منابع زیستی کشور را مشخص کند تا به کمک آن به برخی نقاط جغرافیایی
که وضعیت مطلوبی ندارند، توجه بیشتری شود.
ناصری ادامه داد: بخشی از این پایش در محدوده اختیارات سازمان جهاد کشاورزی
و بخش دیگر در قالب وظایف سازمان حفاظت محیط زیست است، اطلاعات این دو
سازمان در یک شبکه پایش ملی به اشتراک گذاشته می شود تا در برنامه های
توسعه بعدی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد.
وی خاطر نشان کرد: نتیجه این فعالیت ها در قالب کتابچه ای با عنوان
استراتژی ملی تغییر آب و هوای کشور در دفتر طرح ملی تغییرات آب و هوا جمع
آوری شده تا به عنوان یک برنامه عمل برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و
سازگاری با تغییرات آب و هوا در کارگروه ملی تغییر آب و هوا در هیات دولت
تصویب و در قالب برنامه های سنواتی و برنامه های توسعه به عنوان مقرراتی
تعیین شده توسط دولت در دستگاه های کشور اجرا شود.
ناصری با اشاره به اینکه کارگروه ملی تغییر آب و هوا به عنوان یک کمیته ملی با تصویب هیات وزیران شکل گرفته است گفت: مواردی که در آنجا تصویب می شود، باید در قالب مقررات دولت توسط دستگاهای کشور دنبال شود.
وی ادامه داد: اگر دستگاه ها به هر دلیلی در پیگیری وظایف تعریف شده خود در
این برنامه کوتاهی کنند، باید به کارگروه ملی تغییر آب و هوا پاسخگو
باشند.