روانشناس
ديگري به نام کلايتون کريچر از دانشگاه کاليفرنيا هم بر اين عقيده است که
حفظ اسرار، به مانند يک فرايند خودتنظيمي است، به عبارت ديگر همان طور که
ما در جريان رژيم گرفتن به خود فشار ميآوريم و از خوردن يک غذاي پرکالري و
آماده، پرهيز ميکنيم، براي حفظ اسرار هم اين سختي و مرارت را بايد بکشيم.
در
پژوهشي که نتايج آن منتشر شده، کريچر و همکارانش نشان دادهاند انرژي لازم
براي حفظ اسرار، توانايي شناختي ذهن ما را کاهش ميدهند. آنها در يک
مطالعه شبيهسازي نشان دادند چنانچه افرادي، چيزي مثل ترجيح جنسيتي خود را
مخفي کنند، در آزمونهاي فيزيکي و نيز در تعاملات اجتماعي ضعيفتر خواهند
بود. به عبارت ديگر، اگر ما همواره مواظب چيزي باشيم که ميخواهيم بيان
کنيم، مبادا که سري را فاش کنيم، تواناييمان در عرصههايي مثل واکنشهاي
احساسي، کاهش پيدا خواهد کرد.
در
مطالعه ديگري نشان داده شد که نگهداري اسرار، سطح هورمون کورتيزول را که
در مواقع مواجهه با استرس بالا ميرود، افزايش ميدهد. چيز ديگري که معلوم
شد، اين بود که حفظ اسرار ميتواند باعث ايجاد سردرد، تهوع، سردرد و احتمال
بيشتر ابتلا به افسردگي و اضطراب شود.
چطور خاطرهنويسي پادزهر
اين مشکلات ميشود؟
مسلما
فاش کردن اسرار، کل مشکلات را از بين ميبرد، اما خب، نميشود پيش هر کسي
رفت و اسرار را برملا کرد. اينجاست که خاطرهنويسي به کار ميآيد. هم
مطالعات امواج مغزي و هم MRI عملکردي نشان دادهاند که خاطرهنويسي، ميزان
ارتباط بين نيمکره راست و چپ مغز را افزايش ميدهد. ساير آثار مثبت
خاطرهنويسي شامل موارد زير ميشوند:
افزايش عملکرد سيستم ايمني،
افزايش سلولهاي دفاعي T در بيماران مبتلا به ايدز،
کاهش ويزيتهاي پزشکي ناشي از بيماريهاي مرتبط با استرس،
افزايش سطح حافظه،
افزايش قابليت مديريت موقعيتهاي استرسزا،
کاهش اشتباهات شغلي.
در کل شايد شما هم به تجربه يافته باشيد که نوشتن ايدهها و کارهايي که به ذهنتان راه يافته، تمرکز حواس شما را بسيار بيشتر ميکند. اگر اين ايدهها را ننويسيد، گويي که اپليکيشني هستند که قسمتي از توان پردازشي ذهني را در پشتزمينه ميبلعند و تمرکز شما را کاهش ميدهند، اما نوشتن آنها برابر است با آسودهخيالي از فراموش نکردن آنها و مجال رسيدن به کارهاي اصلي.
بنابراين يک دفترچه يادداشت يا يک اپليکيشن براي نوشتن ايدهها و اقدامات
را فراموش نکنيد.
در متن اصلي البته صحبتي
از وبلاگنويسي نشده است، اما به نظر ميرسد وبلاگنويسي، يکي از مؤثرترين
کارها براي کاهش استرس ميتواند باشد. گرچه در وبلاگ نميتوان در مورد همه
مسائل و مشکلات و دغدغهها زندگي نوشت، دستکم همان قسمتي هم امکان بروز
مييابند، باري از مغز کم ميکنند، اما اگر وبلاگنويسي را هم دوست
نداشتيد، يک دفترچه خاطرات تهيه کنيد و سعي کنيد هر روز يا چند روز يک بار،
چند سطري در آن بنويسيد.