یکی از زنان محلی که در خانه را باز کرد می گوید: حق آب این خانه تاریخی به عنوان مهریه در قباله اش ثبت شده است.
گچ بری و مرصع کاری های اطراف شومینه در قسمت شاه نشین خانه با آیه های قرآن ،اسامی پنج تن، شیر و شمشیر تزیین شده است.
مردم محلی اظهار می کنند: صاحب اصلی خانه سفره دار بوده و از مهمانان پذیرایی می کرده است. این خانه شامل صندوق خانه، شاه نشین و مطبخ خانه است. از فضولات حیوانی که روی فرش ها ریخته شده می توان حدس زد که در حال حاضر هیچ استفاده ای از این خانه نمی شود.
متاسفانه طاعون آپارتمان سازی به روستاها هم سرایت کرده است و برخی روستاییان در حریم این خانه تاریخی در حال ساخت و ساز هستند که این ساخت وسازها را می توان از حیاط خانه دید.
خانه تاریخی یا شاه نشین «خُراشا» در اسفند سال ۸۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
براساس کتیبه های موجود در بنای شاه نشین، ساخت این بنا در ۱۳۱۰هجری قمری به پایان رسیده است.
این خانه از شش نسل پیش به خاندان بنی هاشم به ارث رسیده و سازنده آن «سید حاج میرزا بابا» است و مرمت آن در سال 93 با اعتباری بالغ بر 280 میلیون ریال تمام شده است.(ایسنا)
