وی با تحلیل داده‌های مربوط به زلزله‌های بزرگ هاییتی و تایوان و مقایسه آنها با تعدادی از زلزله‌های مخربی که طی چهار سال گذشته و پس از طوفان‌های گرمسیری پربارش رخ داده‌اند، موفق شد شباهت‌هایی را میان وقوع این زمین لرزه‌ها کشف کنند.
زلزله ویرانگر ۷ ریشتری هائیتی در اوایل سال ۲۰۱۰ در حالی رخ داد که تنها ۱۸ ماه قبل این منطقه در معرض طوفان و گردبادهای گرمسیری قرار گرفته بود.
علاوه بر این، زلزله ۶.۴ ریشتری که تایوان را در سال ۲۰۰۹ به لرزه درآورد، تنها هفت ماه پس از طوفان موراکوت رخ داد که باعث ریزش ۲.۵ متر باران در طی پنج روز در جنوب تایوان شد و سیل ، سه شهر جنوبی این جزیره را به زیر آب فرو برد.
دوینسکی در تحلیل تحقیقات خود می نویسد: «احتمال وقوع زلزله بزرگ در تایوان پس از رویداد طوفان، در بازه زمانی ۴ ساله، ۵ برابر بیشتر از احتمال وقوع آن در شرایطی است که هیچ طوفانی در این منطقه اتفاق نیفتاده باشد.»
گفتنی است که وزن آب به خودی خود منجر به رخداد زمین لرزه نمی شود، بلکه فرسایش حاصل از رانش زمین، که به طور پیوسته به دنبال طوفان رخ می دهد، عامل اصلی افزایش احتمال وقوع زمین لرزه است.
مهر
