به گزارش شفا آنلاین،هیجان کشف اسکلت 7 هزار ساله در تهران آن‌قدر زیاد است که هرکس با توجه به تخصص و شغل خود در این زمینه اظهارنظر می‌کند، اظهارنظرهایی متفاوت از درست بودن یا نبودن تخمین‌ها از قدمت جدید مطرح شده برای تهران و حتی کارهایی که از این پس می‌توان برای این محوطه‌ی تاریخی انجام داد.
مختاری، کارشناس پیشکسوت میراث فرهنگی با اشاره به محوطه‌های تاریخی تهران و قدمت آن‌ها قبل از کشف این محوطه تاریخی در جنوب تهران گفت: قبل از این «چشمه‌علی» با قدمت هزاره پنجم و ششم قبل از میلاد در نقطه جنوبی و محوطه‌ی «قیطریه» متعلق به هزاره اول پیش از میلاد در شمال تهران، قدیمی‌ترین نقاط پایتخت بودند، چون تا چند هفته گذشته، به هیچ محوطه‌ای در محدوده‌ی تهران صفوی و تهران قاجاری باقی مانده از دوران پیش از تاریخ بر نخورده بودیم، بنابراین باید این کشف را یک اتفاق بزرگ برای تاریخ تهران دانست.
او با اشاره به کاوش‌های باستان شناسی که پیش از این در نقاط مختلف تاریخی مانند «مسجد جامع» تهران انجام شده است، گفت: در این گونه مکان‌ها لایه‌های تاریخی حداکثر به دوره سلجوقی می‌رسند، اما اینکه اکنون در عمق منهای چهار متر با آثار پیش از تاریخ آن هم هزاره پنجم با سفال‌هایی از «چشمه‌علی» و تدفین دوره‌ی نوسنگی برخورد کردیم، یک تحول بزرگ در تاریخ تهران است.
او با تاکید بر اینکه شان تهران به عنوان یک کلان شهر می‌طلبد که این تحول جدی گرفته شده و به آن بهای لازم داده شود، گفت: این کشف قدیمی‌ترین سند اسکان در حوزه‌ی تهران مرکزی است، آن باید در جای خود پایدار بماند و به یک سایت موزه تبدیل شود.
مختاری با اشاره به لزوم برگزاری یک کنفرانس علمی و حضور مجموعه‌ای از باستان‌شناسان با تخصص‌های مختلف مانند دیرینه شناسی، انسان شناسی و مورخان گفت: در این کنفرانس هر کدام از باستان‌شناسان می‌توانند با ارائه مقاله‌ها و یافته‌های خود برگ جدیدی از تاریخ تهران را رو کنند و در نهایت به یک طرح بیانیه‌ای برای تعیین تکلیف لحظه‌ی برخورد با این نوع آثار تاریخی رسیده و راهکار ارائه کرد.
این استاد دانشگاه گفت: به نظر من شهرداری و اداره‌کل میراث فرهنگی تهران باید در یک تعامل مشترک قرار گیرند و برای چگونگی حفظ این اثر، پایدار و تبدیل کردن آن به یکی از مکان رویدادهای مهم کشور تلاش کنند.
او با اشاره به رد قدمت هفت هزار ساله و احتمال فرضیه‌هایی مبنی بر کوچ یک قبیله از منطقه و دفن مرده‌گانشان در این منطقه گفت: حتی اگر این فرضیه مطرح شود که این جسد در زمان کوچ یک قبیله از این مکان دفن شده است، نیز یک اتفاق مهم است. مگر مرد یخی که در مرز ایتالیا و سوئیس پیدا شد، یک مسافر نبود؟ آیا کسی به راحتی از آن نقطه گذشت؟ مرد یخی مورد توجه باستان شناسان قرار گرفت و اکنون یکی از شاخص‌های تمدنی اروپا محسوب می‌شود حتی اگر اینگونه باشد و این جسد متعلق به یک استقرار هم نباشد، موضوع بحث از ارزش‌های آن چیزی کم نمی‌کند.
ایسنا
