» عمومی
شفاآنلاین-دو روز قبل احمد میدری، معاون رفاه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در نشست خبری اعلام کرد که ایران از لحاظ شاخص های نشاط ملی در جایگاه 110 قرار دارد.
به گزارش شفا آنلاین،این در حالی است که چندی قبل، علیرضا جزینی، قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه
با مواد مخدر هم گفته بود که نشاط اجتماعی در پیشگیری از اعتیاد تأثیر
بسزایی دارد.
اگر این دو نقل قول را کنار هم بگذاریم، متوجه می شویم که یکی از چند مجهول های معادله اعتیاد در ایران شناسایی شده است.اما آیا پیدا کردن مجهول می تواند به تنهایی نقشی در حل معضل اعتیاد داشته باشد؟
اگر چه پیدا شدن این مجهول اتفاق خوبی است اما قطعاً کافی نیست. چرا که پس از آن نوبت به آن می رسد که بپرسیم چطور می توان نشاط اجتماعی را در جامعه افزایش داد؟
نشاط اجتماعی یکی از مؤثرترین برنامه های پیشگیرانه در سطح جهان است و به همین دلیل برنامه ریزی برای افزایش نشاط اجتماعی در جامعه یکی از اولویت های کشورهای توسعه یافته در برنامه ریزی ها به شمار می رود. وقتی تحقیقات نشان می دهد که ایران رتبه 110 را در نشاط اجتماعی دارد یعنی مسئولان ما توجهی به این مهم نداشته اند.
هر ساله مجلس بودجه ای برای برنامه های پیشگیرانه اعتیاد تصویب می کند. حرفی در این نیست که مبلغ این بودجه اندک است و پاسخگوی نیاز کشور نیست اما از این مبلغ چگونه استفاده می شود؟ بخش زیادی از این مبلغ صرف تقبیح اعتیاد می شود؛ یعنی چه؟ یعنی تلاش می شود که شعارهایی در جامعه تبلیغ شود که مردم را از اعتیاد بترسانند و به آنها فهمانده شود که خط آخر اعتیاد، ویرانی است. نمی دانم چرا مسئولان گمان می کنند که همیشه باید ساده ترین راه را انتخاب کرد. چرا به تبلیغ مستقیم که کمترین میزان اثربخشی را دارد، کفایت می کنند. حال که قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر هم گفته است که نشاط اجتماعی در پیشگیری از اعتیاد تأثیر بسزایی دارد چرا از این بودجه برای افزایش نشاط اجتماعی در جامعه استفاده نشود؟
سؤال دیگری در اینجا مطرح می شود این است که آیا ظرفیت افزایش نشاط در ایران وجود دارد؟ تقویم ما پر است از اعیاد و جشن های ایرانی و اسلامی که اگر به آنها توجه شود و برنامه ریزی درستی برای احیا و زنده کردن آنها صورت گیرد می تواند بهانه ای برای افزایش نشاط اجتماعی در جامعه باشد. واقعیت این است که توجه به این مناسبت ها یعنی ایجاد مدل ایرانی و اسلامی برای افزایش نشاط در سطح جامعه. همیشه برای رسیدن به راه حل نیاز نیست که مسیرهای پرپیچ و خم را طی کنیم.
روزنامه ایران
اگر این دو نقل قول را کنار هم بگذاریم، متوجه می شویم که یکی از چند مجهول های معادله اعتیاد در ایران شناسایی شده است.اما آیا پیدا کردن مجهول می تواند به تنهایی نقشی در حل معضل اعتیاد داشته باشد؟
اگر چه پیدا شدن این مجهول اتفاق خوبی است اما قطعاً کافی نیست. چرا که پس از آن نوبت به آن می رسد که بپرسیم چطور می توان نشاط اجتماعی را در جامعه افزایش داد؟
نشاط اجتماعی یکی از مؤثرترین برنامه های پیشگیرانه در سطح جهان است و به همین دلیل برنامه ریزی برای افزایش نشاط اجتماعی در جامعه یکی از اولویت های کشورهای توسعه یافته در برنامه ریزی ها به شمار می رود. وقتی تحقیقات نشان می دهد که ایران رتبه 110 را در نشاط اجتماعی دارد یعنی مسئولان ما توجهی به این مهم نداشته اند.
هر ساله مجلس بودجه ای برای برنامه های پیشگیرانه اعتیاد تصویب می کند. حرفی در این نیست که مبلغ این بودجه اندک است و پاسخگوی نیاز کشور نیست اما از این مبلغ چگونه استفاده می شود؟ بخش زیادی از این مبلغ صرف تقبیح اعتیاد می شود؛ یعنی چه؟ یعنی تلاش می شود که شعارهایی در جامعه تبلیغ شود که مردم را از اعتیاد بترسانند و به آنها فهمانده شود که خط آخر اعتیاد، ویرانی است. نمی دانم چرا مسئولان گمان می کنند که همیشه باید ساده ترین راه را انتخاب کرد. چرا به تبلیغ مستقیم که کمترین میزان اثربخشی را دارد، کفایت می کنند. حال که قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر هم گفته است که نشاط اجتماعی در پیشگیری از اعتیاد تأثیر بسزایی دارد چرا از این بودجه برای افزایش نشاط اجتماعی در جامعه استفاده نشود؟
سؤال دیگری در اینجا مطرح می شود این است که آیا ظرفیت افزایش نشاط در ایران وجود دارد؟ تقویم ما پر است از اعیاد و جشن های ایرانی و اسلامی که اگر به آنها توجه شود و برنامه ریزی درستی برای احیا و زنده کردن آنها صورت گیرد می تواند بهانه ای برای افزایش نشاط اجتماعی در جامعه باشد. واقعیت این است که توجه به این مناسبت ها یعنی ایجاد مدل ایرانی و اسلامی برای افزایش نشاط در سطح جامعه. همیشه برای رسیدن به راه حل نیاز نیست که مسیرهای پرپیچ و خم را طی کنیم.
روزنامه ایران
نظرشما
آخرین اخبار