» عمومی
شفاآنلاین-نویسنده و پژوهشگر مسایل اجتماعی گفت: اولویت دادن به نقش مادری و ایجاد تسهیلات برای زنان بویژه زنان شاغل به شدت می تواند در روند رشد جمعیت تاثیرگذار باشد.
به گزارش شفا آنلاین،«طهورا نوروزی» افزود:
سیاست کاهش جمعیت در دهه 60 و 70 با توجه به رویکرد مقطعی آن زمان، سیاست درستی بود، اما ادامه این روند در دهه 80، ضربات مهلکی را به جامعه وارد کرد.
وی با بیان اینکه سیاست های اجتماعی حدی برای توقف ندارند، گفت: اجرای بخشی از سیاست های اجتماعی، برای بهبود روند مسایل اجتماعی، تا یک مقطع صحیح است، اما بعضا ادامه آن روند در طولانی مدت آسیب زا است؛ مثلا کنترل رشد جمعیت در شرایطی مناسب، اما ادامه روند آن در شرایط دیگر اشتباه بود.
نوروزی ادامه داد: مثل اینکه در خانه ای را در فصل تابستان باز بگذاریم در حالیکه هیچ عقل سلیمی باز ماندن در در زمستان را تایید نمی کند، و ادامه روند سیاست کاهش جمعیت در دهه 80، مثل باز ماندن همین در در فصل زمستان است.
این پژوهشگر مسایل اجتماعی افزود: ادامه این روند بود که در سیاست های کاهش جمعیت در دهه 80 مشکلی از جنس دیگر را گریبانگیر جامعه کرد، در واقع ادامه سیاست های اجتماعی کاهش جمعیت، در مقطعی، تورم جمعیت را در ایران کنترل کرد، اما ادامه این روند منجر به ایجاد آسیب های دیگر در جامعه شد و براین اساس در حوزه جمعیت، این بی توجهی ما را دچار آسیب های فراوانی کرد.
نوروزی تاکید کرد: وقتی در دهه 70 و 80، بحث کاهش جمعیت مطرح شد، جامعه به لحاظ اقتصادی، سبک زندگی و کارکردهای خانواده به سمتی می رفت که در واقع بسترهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی نیز در راستای سیاست های اجتماعی، تسهیل گری داشت.
وی ادامه داد: با مقایسه بین دهه 60 و دهه 70 و 80 از نظر بسترهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، به نظر می رسد این بسترها در رشد جمیعت در دهه 60 و کاهش جمعیت در دهه 70 و 80 تاثیر بسزایی داشته زیرا در دهه 60، خانواده هنوز سبک سنتی خود را حفظ کرده بود. به عنوان مثال نقش های سنتی در خانواده
سبب شده بود تا مادر مرکز ثقل و توجهش، نقش مادری باشد تا حضور و مشارکت اجتماعی.
این نویسنده و پژوهشگر اجتماعی ادامه داد: در واقع در دهه 60، نبود اشتغال زنان به صورت انفجار گونه، بستری برای رشد جمعیت بود اما اکنون فضای اقتصادی نامطلوب در کشور و حضور همپای زنان در کنار مردان برای برآورده شدن حوائج اقتصادی، فرزندآوری آنها را تحت الشعاع قرار داده است.
نوروزی گفت: وقتی زنان به نسبت مردان امنیت شغلی کمتری را در چرخه اشتغال دارند، فرزندآوری، ضربه مهلکی به وضعیت شغلی آنها وارد می کند که این جای تامل دارد، حتی در مورد بحث مرخصی زنان شاغل باید گفت که چه میزان امنیت دوران پس از زایمان با تثبیت زمان طولانی مرخصی زایمان و رسیدگی به فرزندانشان، تامین می شود، بنابراین می توان گفت، ورود به چرخه اشتغال برای زنان و ماندن در این چرخه به صورت غیر مستقیم بر رشد جمعیت اثر منفی دارد.
وی گفت: نگاه متفاوت به زن و مرد در چرخه اشتغال که البته نگاه صد در صد دینی است، با اولویت دادن نقش مادری و ایجاد تسهیلات، به شدت برای زنان می تواند، موثر و بر روند رشد جمعیت تاثیر گذار باشد زیرا فضای اجتماعی تغییر کرد و به دلیل فشارهای اقتصادی زنان هم مجبور شدند وارد عرصه اجتماعی شوند.
نوروزی ادامه داد: از سوی دیگر جامعه در این هجمه ورود زنان به عرصه کار، آینده نگری تاثیر این هجمه را روی روند کاهش جمعیت ندید در حالیکه مادر کانونی ترین مرکز ثقل در بحث جمیعت است.
به گفته وی، نگاه محوری به پدیده مادری در عرصه اجتماع و خانواده، تاثیرگذاری فراوانی بر نرخ رشد یا کاهش جمعیت دارد، در واقع بی توجهی به نقش مادری زنان در عرصه اجتماعی و هجمه مشارکت اجتماعی زنان که بنا به ضرورت ها در جامعه ایجاد شده بود، در نرخ کاهش جمعیت تاثیرگذار بود.
نوروزی با اشاره به دیگر تفاوت های دهه های 60، 70 و 80 در بحث نرخ جمعیت در حوزه بستر و شرایط اجتماعی، گفت: بحث ساده زیستی و فرهنگ قناعت از جمله این تفاوت ها است. در دهه 60 کم توقعی خانواده ها به فرزندان هم کشیده شده بود و فرزندان نیز خیلی راحت کنار هم زندگی می کردند، اما در نقطه مقابل در دهه 70 و 80، آغاز فضای رفاه زدگی و مصرف گرایی، عامل موثری در کاهش نرخ جمعیت شد.
ایرنا
سیاست کاهش جمعیت در دهه 60 و 70 با توجه به رویکرد مقطعی آن زمان، سیاست درستی بود، اما ادامه این روند در دهه 80، ضربات مهلکی را به جامعه وارد کرد.
وی با بیان اینکه سیاست های اجتماعی حدی برای توقف ندارند، گفت: اجرای بخشی از سیاست های اجتماعی، برای بهبود روند مسایل اجتماعی، تا یک مقطع صحیح است، اما بعضا ادامه آن روند در طولانی مدت آسیب زا است؛ مثلا کنترل رشد جمعیت در شرایطی مناسب، اما ادامه روند آن در شرایط دیگر اشتباه بود.
نوروزی ادامه داد: مثل اینکه در خانه ای را در فصل تابستان باز بگذاریم در حالیکه هیچ عقل سلیمی باز ماندن در در زمستان را تایید نمی کند، و ادامه روند سیاست کاهش جمعیت در دهه 80، مثل باز ماندن همین در در فصل زمستان است.
این پژوهشگر مسایل اجتماعی افزود: ادامه این روند بود که در سیاست های کاهش جمعیت در دهه 80 مشکلی از جنس دیگر را گریبانگیر جامعه کرد، در واقع ادامه سیاست های اجتماعی کاهش جمعیت، در مقطعی، تورم جمعیت را در ایران کنترل کرد، اما ادامه این روند منجر به ایجاد آسیب های دیگر در جامعه شد و براین اساس در حوزه جمعیت، این بی توجهی ما را دچار آسیب های فراوانی کرد.
نوروزی تاکید کرد: وقتی در دهه 70 و 80، بحث کاهش جمعیت مطرح شد، جامعه به لحاظ اقتصادی، سبک زندگی و کارکردهای خانواده به سمتی می رفت که در واقع بسترهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی نیز در راستای سیاست های اجتماعی، تسهیل گری داشت.
وی ادامه داد: با مقایسه بین دهه 60 و دهه 70 و 80 از نظر بسترهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، به نظر می رسد این بسترها در رشد جمیعت در دهه 60 و کاهش جمعیت در دهه 70 و 80 تاثیر بسزایی داشته زیرا در دهه 60، خانواده هنوز سبک سنتی خود را حفظ کرده بود. به عنوان مثال نقش های سنتی در خانواده
سبب شده بود تا مادر مرکز ثقل و توجهش، نقش مادری باشد تا حضور و مشارکت اجتماعی.
این نویسنده و پژوهشگر اجتماعی ادامه داد: در واقع در دهه 60، نبود اشتغال زنان به صورت انفجار گونه، بستری برای رشد جمعیت بود اما اکنون فضای اقتصادی نامطلوب در کشور و حضور همپای زنان در کنار مردان برای برآورده شدن حوائج اقتصادی، فرزندآوری آنها را تحت الشعاع قرار داده است.
نوروزی گفت: وقتی زنان به نسبت مردان امنیت شغلی کمتری را در چرخه اشتغال دارند، فرزندآوری، ضربه مهلکی به وضعیت شغلی آنها وارد می کند که این جای تامل دارد، حتی در مورد بحث مرخصی زنان شاغل باید گفت که چه میزان امنیت دوران پس از زایمان با تثبیت زمان طولانی مرخصی زایمان و رسیدگی به فرزندانشان، تامین می شود، بنابراین می توان گفت، ورود به چرخه اشتغال برای زنان و ماندن در این چرخه به صورت غیر مستقیم بر رشد جمعیت اثر منفی دارد.
وی گفت: نگاه متفاوت به زن و مرد در چرخه اشتغال که البته نگاه صد در صد دینی است، با اولویت دادن نقش مادری و ایجاد تسهیلات، به شدت برای زنان می تواند، موثر و بر روند رشد جمعیت تاثیر گذار باشد زیرا فضای اجتماعی تغییر کرد و به دلیل فشارهای اقتصادی زنان هم مجبور شدند وارد عرصه اجتماعی شوند.
نوروزی ادامه داد: از سوی دیگر جامعه در این هجمه ورود زنان به عرصه کار، آینده نگری تاثیر این هجمه را روی روند کاهش جمعیت ندید در حالیکه مادر کانونی ترین مرکز ثقل در بحث جمیعت است.
به گفته وی، نگاه محوری به پدیده مادری در عرصه اجتماع و خانواده، تاثیرگذاری فراوانی بر نرخ رشد یا کاهش جمعیت دارد، در واقع بی توجهی به نقش مادری زنان در عرصه اجتماعی و هجمه مشارکت اجتماعی زنان که بنا به ضرورت ها در جامعه ایجاد شده بود، در نرخ کاهش جمعیت تاثیرگذار بود.
نوروزی با اشاره به دیگر تفاوت های دهه های 60، 70 و 80 در بحث نرخ جمعیت در حوزه بستر و شرایط اجتماعی، گفت: بحث ساده زیستی و فرهنگ قناعت از جمله این تفاوت ها است. در دهه 60 کم توقعی خانواده ها به فرزندان هم کشیده شده بود و فرزندان نیز خیلی راحت کنار هم زندگی می کردند، اما در نقطه مقابل در دهه 70 و 80، آغاز فضای رفاه زدگی و مصرف گرایی، عامل موثری در کاهش نرخ جمعیت شد.
ایرنا
نظرشما
آخرین اخبار