کد خبر: ۳۰۷۷
تاریخ انتشار: ۱۳:۳۲ - ۱۳ خرداد ۱۳۹۲ - 2013June 03
شفا آنلاین -یكی از آزادگان درباره خاطره خود از شب رحلت امام(ره)می گوید: خبر به اندازه ای تلخ و سنگین بود كه با انتشار آن همه اسرای اردوگاه عزادار شدند.
به گزارش شفا آنلاین با انتشار خبر بیماری امام راحل سختی و مرارت های اسرای ایرانی در اردوگاه های عراقی دو چندان شد؛ بطوری كه گرد غم بر چهره آنها نشست، برخی برای سلامتی امام (ره) روزه گرفتند، بعضی نذر و نیاز كردند تا خداوند پیر و مراد آنها را شفا دهد، تعدادی با خواندن نماز مستحبی، قرائت قرآن به شفای مشعل فروزنده انقلاب امید داشتند اما دریغ كه خبر ملكوتی شدن روح امام (ره) تمام آرزوهای آنان را خشكاند. شبی كه برای عراقی ها توام با شادی و رقص و پایكوبی بود،‌ برای اسرای عزیز لحظه بسیار سخت و غمباری بود بخصوص اینكه از وطن خود دور بودند و نمی توانستند در مراسم تشییع و تدفین پیر جماران شركت كنند. ** یكی از آزادگان می گوید: پس از شنیدن خبر رحلت امام خمینی(ره)، بچه ها یكدیگر را در آغوش گرفتند و شروع به آه و ناله كردند، عراقی ها پشت پنجره ریختند و داد و بیداد راه انداختند، آنها می گفتند، گریه نكنید، جرات اینكه در اردوگاه ها را باز كنند و بچه ها را كتك بزنند، نداشتند. 'الهیار ابراهیمی'كه به هنگام اسارت سرباز وظیفه ژاندارمری بوده است، افزود: بچه ها ساكت نشدند، فرمانده ارشدشان به بچه ها گفت، اگر ساكت نشوید، فردا به حسابتان می رسیم، تلویزیون ها را هم می بریم. دربند شش، بچه ها با یكی از دژبانها درگیری پیدا كرده بودند، گویا دژبان خندیده بود و بچه ها به او ناسزا گفته بودند. نزدیك صبح در را باز كردند و عده ای را به همراه مسئولان آسایشگاه بردند، فردا گفتند، در را باز نمی كنیم، مگر آنكه ساكت باشید. ابراهیمی كه به مدت چهار سال و چهار ماه در اسارت دژخیمان بعثی بوده، ادامه می دهد: بچه ها در اردوگاه با حالت حزن و اندوه سكوت كرده بودند و قدم می زدند، فرمانده اردوگاه گفت، چرا دژبان های ما را اذیت می كنید، ما هم جواب دادیم ما عزاداریم، اگر یكی از شما خنده یا شادی كند، تحمل نمی كنیم، ما دیگر از جان خود گذشته ایم. او هم دستور داد كه دژبان ها در این مدت خنده و یا شادی نكنند، چون می دانست كه واقعا به ضررشان تمام می شود. بچه ها آماده بودند كه با دژبان ها درگیر شوند، حتی اگر به قیمت جانشان تمام می شد. این آزاده می افزاید: آرزوی همه ما دیدار امام بود، افسوس كه آن را از دست دادیم ولی عهد و پیمان بستیم كه ادامه دهنده راه امام باشیم. تصور دشمنان اسلام مخصوصا عراقی ها این بود كه با رفتن امام، هیچ نشانی ازجمهوری اسلامی باقی نمی ماند ولی بچه ها با شنیدن خبر تعیین جانشین رهبر كبیر انقلاب و انتخاب یار با وفایش دوباره جان گرفتند و امیدوار بودند كه ادامه دهنده راه ایشان باشند.
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: