فقر، برده داری نوین و رونق بازار فروش انسانیت در میانمار

به گزارش شفاآنلاین، مردم فقیر روستاهای میانمار که سایه فقر جایگاه انسانی آنها را کمرنگ کرده است برای فرار از گرسنگی و بی خانمانی طعمه سواگردانی می شوند که سیری در آنان مرزهای انسانی را به گونه ای در نوریده که دیگر قابل قیاس با دیگر موجودات در این کره خاکی نیز نیستند.

افسران پلیس شهر یانگون بر اساس گزارش رسانه های میانمار دست به گریبان شدن مردم فقیر روستایی با قاچاق انسان را مورد تایید قرار داده اند.

اطلاعات منتشر شده نشان می دهد بیشتر قربانیان قاچاق انسان در میانمار زنان هستند، در حالی که کودکان و مردان میانماری نیز به کشورهای دیگر مانند تایلند، چین و مالزی قاچاق می شوند.

بسیاری از دختران میانماری به عنوان کارگر جنسی به فروش می رسند و مردان و کودکان نیز برای کارهای سخت قاچاق می شوند.

علاوه بر روستاییان میانماری، مسلمانان روهینگیا که از سال 2012 مورد حمله بوداییان تندرو استان راخین قرار گرفته اند نیز انتخاب پرسودی برای سوداگران انسانی هستند.

مسلمان روهینگیا که برای حفظ جان خود دست از خانه و کاشانه کشیده اند برای رهایی از کشته شدن توسط بوداییان تندرو گرفتار باندهای قاچاق انسان شده و فروخته می شوند.

میانمار که از فقیرترین کشورهای آسیای جنوب شرقی محسوب می شود براساس گزارش توسعه انسانی سال گذشته برنامه توسعه سازمان ملل متحد از میان 186 کشور در رتبه 149 قرار داشت.

گزارش سال 2011 میلادی نشان می دهد تولید ناخالص داخلی میانمار با حدود 60 میلیون نفر جمعیت 55 میلیارد دلار است که درآمد سرانه آن به 916 دلار می رسد.

این در حالی است که میانمار در بین کشورهای جنوب شرق آسیا از آب زمین و آب وهوای مساعد برای کشاورزی بهره می برد و 70 درصد جمعیت در این بخش فعالند، اما بسیاری از مناطق روستایی از ناامنی غذایی حاد و مزمن رنج می برند.

میزان شیوع فقر در مناطق روستایی به طور قابل توجهی بالاتر از مناطق شهری است و بسیاری از فقرای میانمار در منطقه خشک مرکزی و یا مراکز پرجمعیت و جنگ زده زندگی می کنند.

کارشناسان معتقدند روستاییان فقیر میانمار اکنون برای فرار از فقر به هر راهی متوسل شده و در این مسیر گرفتار باندهای قاچاق انسان می شوند.

پلیس میانمار از سال 2006 تا سال گذشته میلادی تلاش خود را برای ریشه کن کردن قاچاق انسان به کار گرفته است به طوری که تاکنون موفق شده دو هزار و 757 قاچاقچی انسان را دستگیر و دو هزار و 234 قربانی را آزاد کند.

جابجایی های در مقیاس بزرگ به دلیل درگیری در میانمار، عدم حمایت از پناهندگان، کمبود کمک های انسان دوستانه و دسترسی آسان به مرزها از جمله عواملی است که باعث گسترش قاچاق گسترده انسان در این کشور شده است.

برخی اطلاعات منتشر شده نشان می دهد مردان، زنان و کودکان میانماری برای بهره برداری جنسی و کار در تایلند، چین، مالزی، بنگلادش، کره جنوبی، ماکائو و پاکستان قاچاق می شوند.

بسیاری از کودکان میانماری برای کار اجباری به عنوان متکدی به تایلند قاچاق شده و مورد بهره برداری در برده داری مدرن قرار می گیرند و یا برای امور نظامی و سرباز فروخته شده و در بهترین وضعیت کار کشاورزی می کنند و یا در صنایع مشغول کار می شوند.

زنان و دختران میانماری نیز از سنین پایین برای کارهای مختلف به مردان چینی فروخته می شوند.

برآورد قابل اعتمادی در تعداد افرادی که از میانمار قاچاق می شوند وجود ندارد، اما بسیاری از ناظران بر این باورند که تعداد قربانیان حداقل چند هزار نفر در سال است.

گسترش فقر، نبود نظارت بر امور حقوق بشر، مصونیت دولت از مجازات، نبود فرصت های شغلی و درآمدهای بالا در کشورهای همسایه همگی دست به دست هم داده تا قاچاق فقرا در این کشور از رونق بسیاری برخوردار باشد و برای قاچاقچیان به منظور فریب قربانیان فرصت ایجاد کند.

مشکل بزرگتر در میانمار از اینجا ناشی می شود که نیروهای امنیتی این کشور و یا کشورهای همسایه نیز مردان و زنان را قاچاق و یا مجبور به بیگاری می کنند.

گزارش های حقوق بشری نشان می دهد زنان میانماری به بردگی اجباری وادار شده و نظامیان برخی را مجبور به بردگی در پایگاه های نظامی می کنند.

ایرنا