این گزارش شاخصی را به نام شاخص رضایت از زندگی منتشر کرده و به هر کشور نمره‌ای از صفر تا ۱۰ داده که هر چه نمره کشوری بیشتر باشد دلالت بر رضایت بیشتر شهروندان از زندگی خود دارد.
بر اساس این گزارش که بر پایه آمار سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ تهیه شده است ایران در شاخص رضایت از زندگی نمره ۴.۶ را بدست آورده و رتبه ۱۱۲ را در جهان به خود اختصاص داده است. تنها شهروندان ۴۲ کشور در جهان رضایت کمتری نسبت به زندگی در مقایسه با ایرانی‌ها داشته‌اند.
در نظرسنجی انجام شده از شهروندان ایرانی برای تهیه این گزارش ۵۵ درصد پاسخ دهندگان اعلام کرده‌اند از حق آزادی انتخاب برخوردارند، ۵۵ درصد نسبت به برخورداری از امنیت ابراز رضایت کرده‌اند، ۶۷ درصد از شغل خود ابراز رضایت کرده‌اند و ۶۷ درصد از سطح زندگی خود ابراز رضایت کرده‌اند.
همچنین ۵۲ درصد مردم ایران از کیفیت خدمات بهداشتی و ۶۱ درصد از کیفیت آموزش در کشورشان راضی بوده‌اند. ۵۸ درصد پاسخ‌دهندگان تلاش‌های دولت برای مبارزه با فقر را راضی کننده دانسته‌اند و ۶۱ درصد نیز از برنامه‌های دولت برای حفاظت از محیط زیست ابراز رضایت کرده‌اند.
این گزارش میزان اعتماد شهروندان ایرانی به دولت وقت را ۵۶ درصد اعلام کرده است.
بررسی‌های دفتر برنامه توسعه سازمان ملل نشان می‌دهد مردم کشور آفریقایی بنین کمترین رضایت از زندگی را دارند. نمره این کشور در شاخص رضایت از زندگی ۳.۲ اعلام شده است. پس از بنین، کشور رواندا با نمره ۳.۳ و ماداگاسکار با نمره ۳.۶ در رده‌های بعدی قرار دارند.
بیشترین میزان رضایت از زندگی در سوئیس دیده می‌شود به طوری که نمره این کشور در شاخص رضایت از زندگی ۷.۸ اعلام شده است. نروژ با نمره ۷.۷ و سوئیس با نمره ۷.۶ به ترتیب در رتبه‌های دوم و سوم از این نظر قرار گرفته‌اند.
نمره برخی کشورهای دیگر در شاخص رضایت از زندگی عبارت است از: آمریکا ۷، آلمان ۶.۷، کانادا ۷.۴، انگلیس ۶.۹، ژاپن ۶، فرانسه ۶.۶، قطر ۶.۷، عربستان ۶.۵، امارات ۷.۲، بحرین ۵، کویت ۶.۲، رومانی ۵.۲، روسیه ۵.۶، مالزی ۵.۹، لبنان ۴.۶، ترکیه ۵.۳، اردن ۵.۱، برزیل ۶.۹، اندونزی ۵.۴، مصر ۴.۲، عراق ۴.۷، هند ۴.۶، پاکستان ۵.۱، یمن ۴.۱، افغانستان ۳.۸، و نیجر ۳.۸.
