بیشترین مشکلی که صنعت داروسازی در حال حاضر با آن درگیر است، عدم حمایت شفاف و مشخص دولت از بخش خصوصی است. بخش دولتی از چابکی و چالاکی لازم برخوردار نیست و در نتیجه رها شدن از مشکلات اقتصادی موجود در صنایع مختلف و همچنین صنعت داروسازی، بها دادن به بخش خصوصی و حمایت از آن در جهت توسعه و ایجاد اشتغال و کارآفرینی است
شفا |آنلاین>سلامت>مدیرعامل شرکت داروسازی کیش مدیفارم گفت: بخشهای دولتی باید به سمت حمایت از بخش خصوصی حرکت کنند. بیشترین علت ایجاد رقابت منفی در بازار دارو، حضور شرکتهای دولتی و خصولتی در صنعت داروسازی است.
به گزارش شفا آنلاین:دکترمجید محمد حسینی درباره مشکلات صنعت دارو<medicine industry> به شفاآنلاین: بیشترین مشکلی که صنعت داروسازی در حال حاضر با آن درگیر است، عدم حمایت شفاف و مشخص دولت از بخش خصوصی است. بخش دولتی از چابکی و چالاکی لازم برخوردار نیست و در نتیجه رها شدن از مشکلات اقتصادی موجود در صنایع مختلف و همچنین صنعت داروسازی، بها دادن به بخش خصوصی و حمایت از آن در جهت توسعه و ایجاد اشتغال و کارآفرینی است.
وی ادامه داد: در دوره جدید وزارت بهداشت، از ابتدا موضوع حمایت از تولید داخل مطرح شد و در این مسیر از بین بردن رانتها در سازمان غذا و دارو و صنایع داروسازی میتواند امکانپذیر باشد.
حمایت واقعی از صنعت داروسازی
این داروساز بیان کرد: حمایت واقعی از صنعت داروسازی این است که توجه کنیم تولید به هر شکلی منجر به تامین منافع مردم نمیشود. همه به موضوع حمایت از تولید داخل میپردازند، اما وقتی به عمق موضوع و مشکل وارد میشویم اتفاق دیگری میافتد. سالها اتلاف سرمایهها اتفاق افتاده و حالا برای نگهداری از کارخانهها، همه را مجبور میکنند که هزینههای این موضوع را پرداخت کنند. به طور مثال ماده اولیه دارویی قرار است تولید شود. ورود ماده اولیه ممکن است در بسیاری از موارد ارزانتر از تولید آن ماده در داخل کشور تمام شود.
وی ادامه داد: در نتیجه نباید شرکت تولیدی را وادار کرد که ماده اولیه تولید داخل را خریداری کنند، در حالی که میتوان آن ماده اولیه را به صورت ارزانتر وارد کرد. این موضوع تکرار اتفاقی است که درباره صنایع خودروسازی در کشور افتاده است.
محمد حسینی افزود: تولیدکننده داروهای نهایی در کشور متوجه تفاوت کیفیت مواد اولیه دارو هستند. وقتی تولیدکننده دارو مجبور میشود مواد اولیه را از شرکتهای داخلی خریداری کند، بار این مشکل بر دوش تولیدکننده محصول نهایی دارو میافتد و در نتیجه تولیدکننده مجبور است دارو را با قیمت تمام شده بیشتری عرضه کند که در این صورت سود تولیدکننده کمتر میشود. در این شرایط کاهش سرمایه گذاری در توسعه و صنعت و همچنین اخراج کارگر و کاهش اشتغال اتفاق میافتد. این موضوع حمایت واقعی نیست و ما به عنوان تولیدکننده دارو به دنبال حمایت واقعی و ملموس هستیم.
مشکلات قیمت گذاری دارو در وزارت بهداشت
مدیرعامل شرکت داروسازی کیش مدیفارم درباره مشکل قیمت گذاری دارو توسط سازمان غذا و دارو نیز اظهار داشت: مشکل دیگر صنعت داروسازی، بحث قیمت گذاری دارو است. مواد اولیه وارداتی ارز دولتی میگیرند، اما سهم ماده اولیه از محصول نهایی درصد خیلی بالایی نیست و سهم عمده قیمت تمام شده دارو مربوط به مواد جانبی و حتی اقلام بسته بندی میشود. به طور مثال قیمت مقوای بسته بندی گاهی تا ۸ برابر بالاتر رفته است.
وی ادامه داد: قیمت مواد اولیه داخلی هم بدون هیچ حساب و کتابی بالاتر رفته و این در حالی است که قیمت تمام شده دارو باید ثابت بماند یا در کمیسیونهای بسیار سختگیر تعیین شود. مواد اولیه داخلی دارو در کشور وجود دارد که قیمت آن به شکل بی رویه افزایش یافته است، اما شرکتهای داروسازی نمیتوانند قیمت محصول نهایی را افزایش بدهند.
سیاستها در حوزه دارو کوتاه مدت است
محمد حسینی گفت: اگر قصد حمایت از محصول داخلی را داریم، نباید به بخش دیگری خسارت وارد کنیم یا صنایع دیگر را تنبل بار بیاوریم. زیرا این سرمایه گذاری منجر به توسعه نمیشود. متاسفانه سیاستها در حوزه دارو کوتاه مدت است و نگاه بلند مدت نمیشود. اگر همه نهادههای تولید با قیمت روز تطبیق داده میشود، چرا محصول نهایی نباید با قیمت روز تطبیق داده شود.
دارو ارزان است
مدیرعامل شرکت داروسازی کیش مدیفارم بیان کرد: هیچ کدام از صنایع و به خصوص صنعت داروسازی با ارز دولتی موافق نیستند. ارز دولتی به معنی حمایت از صنعت داروسازی نیست. همواره میگوییم فرهنگ مصرف دارو در ایران خوب نیست. وقتی قیمت دارو ارزان باشد، کنترل مصرف بسیار دشوار میشود.
وی ادامه داد: همه کشورها با مشکلات مربوط به سلامت و دارو مواجه هستند. مصرف کننده دارو از لحاظ مصرف و تشخیص برای مصرف قابل کنترل نیست. همین موضوع قیمت ارزان، باعث قاچاق دارو شده است.
محمد حسینی گفت: صنعت داروسازی به عنوان یکی از حلقههای زنجیره سلامت همواره تحت فشار است. مشکل این است که در این بین شرکتهای خصوصی بیشتر از سایر بخشها تحت فشار هستند.