شرایط برای خانوادههای دارای معلول بسیار سخت شده است؛ برای نمونه اکنون تهیه پوشک برای بیمارانی که دچار ضایعه نخاعی هستند بسیار دشوار است
شفا آنلاین>اجتماعی> مشکلات اقتصادی که افراد عادی جامعه را نیز در تامین هزینههای روزمره با مشکل روبهرو کرده است، فشار مضاعفی را بر معلولان و خانوادههای آنها برای تأمین نیازهای ضروری و حیاتیشان وارد کرده است.
به گزارش
شفا آنلاین:بهروز مروتی، یکی از چهرههای فعال در زمینه پیگیری مطالبات معلولان
> و مدیر کمپین مناسبسازی فضای شهر برای معلولان است که خود نیز از معلولیت رنج میبرد، درباره وضعیت معلولان در شرایط اقتصادی کنونی کشور، میگوید: شرایط برای خانوادههای دارای معلول بسیار سخت شده است؛ برای نمونه اکنون تهیه پوشک برای بیمارانی که دچار ضایعه نخاعی هستند بسیار دشوار است.
وی با بیان اینکه وضعیت تامین هزینه لوازم بهداشتی خانواده معلولان نیز بسیار سخت شده است، افزود: افزایش قیمت لوازم به کنار، مشکل این است که در برخی موارد، اقلام مورد نیاز در بازار موجود نیست. سازمان بهزیستی قبلا مقداری از لوازم بهداشتی را در اختیار معلولان قرار میداد، اما از چندی پیش که مشکل تهیه و خرید این اقلام پیش آمد، هزینه آن را پرداخت میکند که بین 70 تا 100 هزار تومان است.
رفع معضل بیکاری معلولان، با توسعه کسب و کارهای اینترنتی
معلولان در طیفهای مختلف معلولیت، برای پیدا کردن شغلی مناسب با مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم میکنند و با وجود افتخار آفرینی و موفقیت چشمگیر عده قابل توجهی از معلولان در رشتهها و مشاغل گوناگون هنوز نوع نگاه کارفرمایان به این قشر نگاه منصفانه و خوبی نیست.
پیش از این حسین نحوی نژاد، معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور در خصوص ضرورت گسترش کسب و کارهای اینترنتی اظهار کرد: دنیا روبه پیشرفت است و این پیشرفت دستاوردهای بسیلری را برای جامعه بشری به همراه داشته و بسیاری از کسب و کارها و بازاریابیهای فعلی در فضای الکترونیکی و اینترنتی در حال انجام است.
وی تصریح کرد: کسب و کارهای اینترنتی دو بخش اطلاع رسانی و رسانههای اینترنتی که جایگزین رسانههای کاغذی و نوشتاری شده اند و همچنین اموری که با طراحی و بهره مندی از اپلیکیشن های ویژه مشاغل اینترنتی ایجاد میشود را دربر میگیرد و معلولان و توانیابان در هر دو بخش میتوانند توانمند شده و در نهایت مشغول به کار شوند و به خوبی ایفای نقش کنند.
معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور اضافه کرد: متاسفانه هم اکنون بیشتر کارفرمایان و حتی مردم عادی با مشاهده وضعیت ظاهری یک فرد معلول و انجام یک قضاوت و پیش داوری غلط، وی را فاقد هرگونه توانایی قلمداد کرده و از بکارگیری معلولان در سایر مشاغل خودداری میکنند و این در حالی است که بسیاری از معلولان با وجود محدودیتهای جسمی و حرکتی از استعداد و هوش بالایی برخوردار هستند.
نحوی نژاد تاکید کرد: پیش داوری افراد نسبت به جامعه معلولان، محدودیت این قشر در یافتن شغلی مناسب را افزایش میدهد و مناسبترین راهکار برای ایجاد اشتغال و کاهش بیکاری، ویژه اشخاص دارای معلولیت توسعه کسب و کارهای اینترنتی است.
وی از ایجاد 500 فرصت شغلی در فضای اینترنتی برای جامعه معلولان تحت پوشش سازمان بهزیستی کشور خبر داد و گفت: کسب و کارهای اینترنتی علاوه بر اشتغال به کار معلولان، به افزایش اعتماد به نفس و توانمندی این افراد و فعالیت در یک فضای رقابتی به دور از هرگونه قضاوت و پیش داوری منجر خواهد شد.
معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: بسیاری از تولیدکنندگان و افرادی که صاحب رای و اندیشه برتر هستند، را افراد معلولی شامل میشوند که با اشتغال به کسب و کارهای اینترنتی به این جایگاه دست پیدا کرده و توانمند شدهاند و درحال حاضر نمونه افراد موفقی از این دست در کشور ما نیز کم نیست.
نحوی نژاد تاکید کرد: در حال حاضر زیرساختهای انجام مشاغل مختلف به صورت اینترنتی و فعالیت در فضای مجازی ضعیف است و بهبود این وضعیت نیازمند اهتمام بیشتر مسئولان و فعالان حوزه مشاغل اینترنتی و سایبری برای معلولان است.
جایگاه معلولان در سیاستگذاریهای شهری
جدا از این مسایل هم اکنون معلولان ایران از بدیهیترین حقوق شهروندی خود برخوردار هستند. شاید بتوان یکی از بدیهیترین حقوق هر شهروندی را، حق استفاده ایمن و آسان او از فضاهای شهری دانست. حقی که در شهرهای ایران حتی در کلانشهر تهران نادیده گرفته می شود.
به گفته معصومه سلطانی، دانشجوی دکتری سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران، شهر تهران شهر معلولمحور نیست، چراکه در طراحی معابر آن نیازهای ویژه افراد دارای معلولیت تا حدود زیادی نادیده گرفته شده است. وضعیت خاص معابر در این شهر سبب شده است تا این گروه عملا یا از صحنه فعالیتها و کنشهای شهری حذف شدند، یا با تکیه به دیگر افراد و به صورت وابسته، به انجام امور روزمره خود در شهر مبادرت ورزند یا در قبال انجام کنشهای اجتماعی هزینهها و خطرات مالی و در پارهای موارد جانی را پذیرا باشند.
وی افزود: بسیاری از پیادهروها به دلیل وجود چالهها، ناهمواریها، داربستها، و سایر موانع در عمل برای بسیاری از افراد دارای معلولیت غیرقابلاستفاده است یا استفاده از آنها با مشقت و صرف زمان بیشتر همراه است. این معضل در کنار معضلات دیگر همچون عبور از خیابان و عدم توجه به مناسبسازی آنها مشکل دسترسی را برای معلولان دو چندان مینماید.
وی اظهار کرد: وضعیت تعدادی از خیابانها به گونهای است که عبور از آنها بدون راهنمایی و مساعدت دیگران میسر نیست و با وجود آنکه خیابانهای شهر تهران به طور روزافزون به پلهای عابر پیاده مجهز گشتهاند، استفاده از آنها برای تمامی افراد دارای معلولیت امکانپذیر نیست. بر این اساس بیمعنا نخواهد بود اگر گفته شود در مراحل مختلف فرایند سیاستگذاری شهری، معلولان و نیازهای ویژه آنها برای بهرهگیری آسان و امن از فضاها و معابر شهری نادیده گرفته شده است.
وی ادامه داد: همچنین با نگاهی اجمالی به وضعیت کنونی شبکه حملونقل عمومی شهر تهران میتوان میزان حضور افراد دارای معلولیت در آنها را دریافت. در حقیقت با وجود توسعه کمی و کیفی شبکه حمل و نقل عمومی و افزایش میزان دسترسی شهروندان به آن در مقایسه با دهههای گذشته، نهاد مدیریت شهری آنگونه که باید و شاید شرایط بهرهگیری از آنها را برای شهروندان دارای معلولیت فراهم نیاورده است. طراحی نامناسب بسیاری از ایستگاهها از یک سو و عدم اتخاذ تدابیر مناسب در جهت بهرهگیری این گروه از این قابلیت مهم شهری در ساعات ازدحام جمعیت، باعث کاهش تمایل برای استفاده از آن شده است.
به گفته وی، استفاده از بخش عمدهای از ساختمانهای عمومی همچون بانکها، برای افراد معلول با دشواریهای فراوان همراه است، به گونهای که تعداد فراوانی از این افراد، فقط در شرایط اضطرار به ادارات و سازمانهای دولتی و خصوصی مراجعه میکنند. در موارد متعددی افراد معلول به سبب فقدان مناسبسازیهای استاندارد قادر به مراجعه به بخش مربوطه نیستند و ناگزیر از تماس تلفنی برای انجام امور مربوطه و سپردن مدارک شخصی خود بعضاً به دست افراد ناشناس برای انتقال به آن کارمند هستند. به جز ادارات دولتی مراکز دیگر همچون فروشگاهها در بسیاری موارد به دلیل بیتوجهی به افراد معلول فاقد مناسبسازی هستند و در نتیجه منجر به بروز مشکلاتی برای این گروه میشوند.
وی اظهار کرد: در اماکن تفریحی شهر تهران همچون پارکها، سینماها، موزهها، کافیشاپها و رستورانها آنگونه که باید به نیازهای افراد دارای معلولیت توجه نشده است. وجود پلهها و دیگر موانع مشکلات متعددی را برای بسیاری از افراد معلول همچون معلولان جسمی حرکتی ایجاد نموده است. به علاوه سینماها و تئاترها به دلیل عدم وجود یک مترجم برای افراد ناشنوا قابل استفاده نیست. این نقایص باعث شده است تا این گروه به سبب دشواریهای موجود از استفاده از اماکن تفریحی چشم پوشی کند. به این ترتیب آنچه که در شهر تهران قابل مشاهده است، فقدان توجه کافی به افراد دارای معلولیت در بهرهگیری از فضاها و امکانات شهری به صورت برابر با دیگر شهروندان است.