خوشا دردی که درمانش تو باشی

  خداوند سبحان روح پاکش را دید تا بیافریند کالبد ظریفی که دلش منزلگه یار باشد و لطفش نمود آفرینش. کیست آن موجود رویایی که الگوی صحنه خالق است و تابلوی زیبای خلقت. این عطای خداوند یکتا، همتای بهترین مرد عالم بشریت است و اوست خود عشق. مظهر تمام زیبایی ها و نماد قداست یک زن. اوست نام آور بشریت پاک. دستان زیبایش بوسه گاه رسول خدا(ص) و مهرش صفا بخش قلوب اولیاء. و تنها لقب زنان عالم ، ام ابیها. مادر پدری یکتا و عشق مردی بی همتا. مردی که وقتی بر چهره معصومش می نگرد آسایش ابدی می یابد و غم جهانیان را فراموش می کند. زنی به پاکی اشک زلال چشمان هر دو عالم   عشق را با نام صدا زد و گفت اوست علی و تبلور درونش دوازده گلی را متولد کرد که نجات عالمیان شد. بیستم جمادی الثانی روز این زیباترین خلقت هاست . و اوست که تولد وجودش قبل از حواست. و اینکه خداوند متعال زن را مایه آرامش مرد قرار دادتا جلالش به جمال وی آرام گیرد. بانوی دوعالم فاطمه اطهر (ع) وزهرای بی همتا، تولدت عطر نبوی را منعکس کرد. از همان اوان کودکی درس های کمال را آموختی و بررتبه و اعتبار خویش افزودی. ای عزیز پیامبر خاتم، تو اسوه و الگوی مایی، و ماییم که پاکی را از وجودت، غمخواری را از غم نوازی برهمسرت، عبادت را در محرابت، ایمان را از ایمان پر صلابتت ، زهد و نجابت را در نابینا دیدنت، ایثار را در بخشش طعام اطفالت ، حٌسنت را از حسنت ، شهامت را از حسین ات، صبوری را از زینب ات ، و مادری را از ام ابیهایت آموختیم. گر چه هرآنچه از صفات پسندیده و طاهرت بگوییم عمر به سر می شود. مبارک باشد ولادت با صفایت و بودن همیشگی ات در مسیر تاریخ بشریت و زنده نگه داشتن روز عزیز مادر. واین تویی که اول و آخر کتاب خلقت هستی. نویسنده: کتایون اعتمادی