برخی معتقدند بهدلیل اینکه در کشور ما جداسازی جنسیتی در دوران مدرسه وجود دارد، میل و گرایش دخترها و پسرها به نزدیک شدن به یکدیگر بیشتر از سایر کشورهاست
شفاآنلاین>اجتماعی> آشنایی و نزدیک شدن دخترها و پسرها همیشه در جامعه ما مورد بحث بوده اما هنوز هم بسیاری از خانوادهها در این زمینه با فرزندان خود اختلاف نظر دارند. گرایش به جنس مخالف حتی قبل از سن بلوغ را نمیتوانیم منکر شویم.
به گزارش شفاآنلاین، در این میان برخی معتقدند بهدلیل اینکه در کشور ما جداسازی جنسیتی در دوران مدرسه وجود دارد، میل و گرایش دخترها و پسرها به نزدیک شدن به یکدیگر بیشتر از سایر کشورهاست. کار یواشکی و خلاف قانون و عرف، شاید ظاهری فریبنده داشته باشد اما میتواند در خیلی از مواقع خطرآفرین هم باشد.
همه میدانیم که دور ماندن محیطی دخترها و پسرها از یکدیگر حس کنجکاوی آنها را در همه ابعاد روحی و وجودی تحریک میکند و بههمین دلیل هم آرامش خانوادهها و در نهایت جامعه(Society) تحت تأثیر این معضل قرار دارد؛ از اینرو با یک تحلیلگر ارشد مسائل و آسیبهای اجتماعی ایران گفتوگویی انجام دادیم که با زوایای این روابط که با ورود و باز شدن پای فضای مجازی به محیط خانهها بیش از قبل گسترده شده، آشنا شویم و راهکاری آسان در مواجهه با این معضل پیدا کنیم.
مصطفی آب روشن با اشاره به اینکه نظرات متفاوتی در زمینه روابط دختر و پسر وجود دارد، میگوید: گروهی بر این باور هستند که حتی چنانچه این نوع از رابطهها آسیبهای فردی یا خانوادگی بهدنبال داشته باشد بازهم امری شخصی و کاملاً خصوصی است و هر کسی به شیوه خود با واقعیت آن کنار میآید و اگر هم مشکل و گرفتاری در این زمینه بهصورت مقطعی پیش بیاید توسط خود فرد باید حل شود. این دسته از افراد بر این باورند که روابط بین دختر و پسر دستاورد زندگی مدرن است و جداسازی را نشان دهنده عقبماندگی جوامع میدانند، زیرا این گونه جداسازیهای جنسیتی نقطه مقابل شادی و نشاط کودکان و نوجوانان است.
او در ادامه درباره گروه مقابل توضیح میدهد: دستهای دیگر کاملاً برعکس فکر میکنند، به اعتقاد آنها آتش و پنبه را نباید در کنار یکدیگر قرار داد و هر نوع ارتباط جنس مخالف جز در شرایط اضطراری را ممنوع میدانند و دوری دو جنس مخالف از یکدیگر را به نفع همه میدانند، زیرا با نزدیک شدن ممکن است فرد اختیار خود را از دست بدهد و رفتار غیرمتعارفی انجام دهد.
منافع آتی یا آنی!
گروه اول و دوم به نوعی هر یک نقصهایی دارند که از دو منظر مختلف میتوانند برای فرد و خانواده و حتی جامعه مخرب باشند.
بهگفته این جامعه شناس، در این میان دسته سومی هم قرار دارند که نه طرفدار نگاه سهلگرایانه گروه اول هستند و نه دیدگاه افراطی گروه دوم را قبول دارند، به طور حتم روابط دختر و پسر نباید به گونهای باشد که با هنجارشکنی، چارچوبهای اخلاقی جامعه را زیر سؤال ببرد یعنی تمنیات جنسی نباید در سایر امور اجتماعی نقش داشته باشد.
او در ادامه میافزاید: رها کردن دختر و پسر بدون الگوهای تربیتی و وجود خط قرمز اثرات منفی زیانباری بهدنبال خواهد داشت، از اینرو خانواده و مدرسه دوشادوش یکدیگر باید به نوجوان یاد دهند که بتواند وسوسههای هیجانی خود را مدیریت کند و لذتهای آنی را به تأخیر بیندازد.
سختگیری غیرمعقول ممنوع!
نمی توانیم بهصورت شعاری بر حذف لذت اصرار داشته باشیم بلکه میتوانیم با آموزش از سنین پایین به فرزندان خود بیاموزیم که لذتهای آنی را میتوانند به تأخیر بیندازند.
آب روشن در ادامه به مفهوم «کامروایی معوق» اشاره میکند و میگوید: مفهوم کامروایی معوق همان ترجیح منافع آتی بر آنی است، یک نوجوان یا جوان باید بیاموزد که رابطه با جنس مخالف را در چارچوبهای مجاز خانوادگی و چارچوبهای جامعهپسند تنظیم کند، سختگیریهایی که حالت دستوری دارند و مانع آزادی نوجوان میشود، نگاه او را جنسیت زده میکند، در واقع بسیاری از انحرافات جنسی و مشکلات(Difficulties) ارتباطی در جامعه ما بهدلیل همین سختگیریهای غیرمنطقی است. به جای امر و نهی کردن و نظم دستوری باید میانه رو و معتدل باشیم و بر آموزش و افزایش آگاهی فرزندان خود تأکید کنیم.
او در خاتمه با بیان اینکه رابطه بین دختر و پسر امری کاملاً طبیعی است، توصیه میکند: باید با کمک والدین و اولیای مدارس میزان آگاهی کودکان و نوجوانان را در حوزه ارتباط با جنس مخالف بالا ببریم تا با کمترین آسیب از این سنین بحرانی عبور کنند.ایران