متاسفانه درون جامعه عاملي براي کاهش عصبانيت وجود ندارد
شفاآنلاین>اجتماعی> يک جامعهشناس گفت: نبود شادي و نشاط، محدوديتها و محروميتهايي که در جامعه وجود دارد، خشونت جسمي عليه بخشي از جامعه بويژه زنان، آزار روحي و رواني، آزار اقتصادي، بيکاري، فقر، نااميدي نسبت به آينده، نگراني و استرس باعث ايجاد خشونت و عصبانيت ميشود.به گزارش شفاآنلاین، امانالله قراييمقدم با تاييد اينکه مردم ايران عصبانيترين مردم جهان هستند، گفت: متاسفانه درون جامعه عاملي براي کاهش عصبانيت وجود ندارد. براساس تحقيقات جامعهشناسان اجتماعي ريشه عصبانيت در خانواده است و در خانوادهاي که دائم عصباني هستند، بچهها نيز ميآموزند که عصباني باشند.او ادامه داد: وقتي که کودک وارد محيط خارج از خانه ميشود حتي در محيط مدرسه برخوردهاي معلم با شاگرد همه چيز در جهت عصباني شدن کودک است. همچنين نبود شادي و نشاط، محدوديتها و محروميتهايي که در جامعه وجود دارد، خشونت جسمي عليه بخشي از جامعه بويژه زنان، آزار روحي و رواني(Mental)، آزار اقتصادي، بيکاري، فقر، نااميدي نسبت به آينده نگراني و استرس باعث ايجاد خشونت و عصبانيت ميشود.اين جامعهشناس با بيان اينکه به اصطلاح ابر و باد و مه و خورشيد در جامعه ما در کارند تا آرامش را از جامعه ببرند، خاطرنشان کرد: همه اخباري که در تلويزيون ملي نشان داده ميشود، عصبانيت ميآورد. نمايش دائم صحنههاي جنگ و خونريزي باعث ايجاد عصبانيت ميشود. همچنين نبود موسيقي و برنامههاي شاديآور باعث فرار از تلويزيون ملي شده است.قراييمقدم تاکيد کرد: استفاده از رنگهاي سياه در جامعه(Society) از ديگر علل عصبانيت در جامعه ماست. از آن طرف نيز ماهوارهها هم شرايطي خلاف جامعه ما را نشان ميدهند و مردم آن شرايط را ميخواهند و اين موضوع باعث عصبانيت در جامعه ميشود.او در پاسخ به اين سوال که زنان در جامعه ما عصبانيتر هستند يا مردان گفت: هر دو از هم عصبانيت را ميپذيرند، اما اصولا در حال حاضر در جامعه ما مردان به دليل برخوردهاي اجتماعي بيشتر عصباني هستند و در شهرها به ويژه تهران عصبانيت بيشتر است، چراکه در شهرها سرعت بيشتر است و سرعت عصبانيت ميآورد.اين جامعهشناس با بيان اينکه آنچه را که خانواده انجام ميدهد جامعه تاييد ميکند، گفت: عصبانيت از درون خانواده شکل ميگيرد. بيشتر استرس ما براي آينده است و نگراني براي آينده باعث ايجاد عصبانيت ميشود. از سوي ديگر عصبانيت فطري، ذاتي و نژادي نيست بلکه پديدهاي اجتماعي است و اين معضلي است که ما سالهاست گرفتار آن شدهايم.او در پاسخ به اين سوال که براي رفع عصبانيت چه راهکاري بايد انجام داد، گفت: تنها راه برطرف کردن عصبانيت اين است که شادي و نشاط را به جامعه بياوريم جامعه هند را در نظر بگيريد برخي مردم در کنار خيابان متولد ميشوند، در کنار خيابان بزرگ ميشوند و در کنار خيابان ميميرند، اما در سينماي هند چقدر شادي وجود دارد و خوش عاقبت است، اما سينماي ما يا درباره فقر و مستاجر است و يا وضعيت اسفبار جامعه را به تصوير ميکشد.قراييمقدم تاکيد کرد: نارضايتي از عملکرد دولتمردان، برخوردهاي نامناسب بين آنها و همچنين برخوردهاي نامناسب دولتمردان با مردم باعث ايجاد افزايش عصبانيت در جامعه ميشود.او با بيان اينکه جامعهشناسان معتقدند اگر يک دلار در راه شادي و نشاط جامعه هزينه شود بيش از هزار دلار سود حاصل ميشود گفت: وقتي جامعهاي شاد باشد سلامتي جسمي در آن جامعه است. جامعه ما سالهاست به سمت عصبانيت رفته است اما شادي بيخودي نبايد ايجاد شود وقتي مردم شغل و اميد به آينده داشته باشند، شاد هستند. افراد در جامعه اکنون تنها و بيهويت هستند. در حالي که در يک جامعه شاد مردم اينگونه نيستند. شادي در جامعه به جلوگيري از انواع آسيبهاي اجتماعي، بهبود مسائل سياسي و دلبستگي به حکومت ميانجامد.