درباره نارسایی قلبی بیشتر بدانید

شفا آنلاین:در بیماری نارسایی قلبی،<Heart failure> قلب نمی‌تواند خون را به خوبی به درون رگ‌ها پمپ کند. این نقص باعث می‌شود که قلب نتواند وظیفه اصلی خود را که فرستادن خون به تمامی اعضای بدن است، به خوبی انجام دهد، در نتیجه مایعات درون بدن تجمع یافته و اندام‌ها به اندازه کافی خون دریافت نمی‌کنند.

به گزارش شفا آنلاین:این مشکلات باعث بروز نشانه‌های بیماری یعنی تورم، تنگی نفس و احساس خستگی می‌شوند. ابتلا به نارسایی قلبی به معنی کار نکردن قلب یا از کار افتادن آن نیست بلکه به این معنی است که قلب نمی‌تواند وظیفه خود را با کیفیت مورد انتظار به انجام برساند.
نارسایی قلبی به دو گروه اصلی تقسیم می‌شود: نارسایی سیتولیک و نارسایی دیاستولیک در نارسایی قلبی دیاستولیک قلب بیش از حد سفت شده و پس از انقباض نمی‌تواند به میزان لازم منبسط شده و خون کافی را درون حفرات خود جمع کند.
در نارسایی قلبی سیستولیک قلب ضعیف شده و نمی‌تواند به خوبی منقبض شده و خون را با قدرت به درون رگ‌ها پمپ کند.
قلب با هر انقباض مقداری از خون جمع شده را درون بطن‌های خود با فشار به درون رگ‌ها می‌راند. نسبت بین حجم خون موجود در بطن‌ها و میزان خونی را که با هر انقباض از قلب خارج می‌شود، اصطلاحا «کسر جهشی یا EF» یا می‌نامند. بیماران دچار نارسایی قلبی سیستولیک کسر جهشی پایین‌تر از طبیعی و بیماران مبتلا به نارسایی قلبی دیاستولیک کسر جهشی طبیعی دارند، به همین دلیل به نارسایی قلبی دیاستولیک گاهی نارسایی قلبی با کسر جهشی نرمال هم گفته می‌شود.
نشانه‌های نارسایی قلبی
در صورتی‌که قلب نتواند به خوبی خون را به درون رگ‌ها پمپ کند، ممکن است در مراحل اولیه فرد هیچ علامتی نداشته باشد اما با پیشرفت بیماری کم‌کم نشانه‌های زیر پدیدار می‌شوند:
 احساس ضعف و خستگی یا احساس سرگیجه و سبکی سر
 تنگی نفس که فعالیت بدنی بیمار را محدود کرده و وی را مجبور می‌کند با قرار دادن بالش‌های بیشتر زیر سر خود، به حالت نیمه‌نشسته بخوابد.
 تند بودن ضربان قلب، حتی در زمان استراحت
تورم پا، قوزک و ساق یا شکم
چه آزمون‌هایی برای تشخیص نارسایی قلبی به کار می‌روند؟
در صورتی‌که پزشک شما به نارسایی قلبی شک کند، ممکن است آزمون‌های زیر را برای شما درخواست کند:
عکس قفسه سینه: پرتونگاره قفسه سینه شکل عمومی قلب و عروق بزرگ آن را نشان داده و همچنین در صورت تجمع مایع درون ریه‌ها، آن را نشان می‌دهد.
نوار قلب: فعالیت الکتریکی قلب را نشان داده و اختلالات ضرباهنگ قلب یا سکته قبلی را که از علل به وجود آورنده نارسایی قلبی هستند، مشخص می‌کند.
اکوکاردیوگرافی: در این آزمون اندازه حفرات قلبی، قدرت پمپاژ قلب و چگونگی عملکرد دریچه‌های قلبی ارزیابی می‌شوند.
تست ورزش یا آزمون استرس: در خلال این آزمون، وضعیت قلب در زمان فعالیت بررسی می‌شود. هنگام ورزش قلب خون را با قدرت بیشتری به درون رگ‌ها پمپ کرده و نیاز عضلات آن به اکسیژن نیز افزایش می‌یابد. این آزمایش نشان می‌دهد که آیا قلب در زمان فعالیت خون کافی دریافت می‌کند یا خیر؟
کاتتریزاسیون قلبی یا آنژیوگرافی: در این آزمون پزشک لوله توخالی باریکی را از طریق سیاهرگ‌های بزرگ ران یا بازو به درون قلب فرستاده و ماده حاجبی را به درون حفرات قلب وارد کرده و تصویربرداری توسط اشعه ایکس انجام می‌شود. گرفتگی یا انسداد عروق قلبی در این بررسی آشکار می‌شود.
من چگونه می‌توانم از قلب خود محافظت کنم؟
با رعایت نکات زیر احساس بهتری یافته و نیاز کمتری به مراجعه به بیمارستان خواهید داشت:
مصرف داروهای خود را حتی در صورتیکه احساس می‌کنید کاملا بهبود یافته‌اید، ادامه دهید. داروهایی که پزشک برای شما تجویز کرده، حال شما را بهتر کرده و بر طول عمر شما می‌افزایند، اما تنها در صورتی موثر خواهند بود که کاملا مطابق دستور پزشکتان مصرف شوند.
مراقب تغییر در علایم خود بوده و از قبل برنامه مشخصی داشته باشید که در صورت تغییر هر نشانه، چه کارهایی باید انجام دهید. لازمه پیروی از این برنامه این است که علایم خود را هر روز به دقت بررسی کرده و روزانه خود را وزن کنید. در صورت بدتر شدن نشانه‌ها یا افزایش وزن ناگهانی، باید به برنامه خود مراجعه و کارهای لازم را انجام دهید. بهتر است این برنامه عملکردی را در محلی که در معرض دیدتان قرار دارد، مانند در یخچال، نصب کنید تا همواره پیگیری وزن و علایم را به شما یادآوری کرده و در صورت نیاز بتوانید به راحتی به آن مراجعه کنید.
زمانی که شما مبتلا به نارسایی قلبی هستید، افزایش ناگهانی وزن می‌تواند نشانه تجمع بیش از حد مایع درون بدنتان باشد. وزن خود را هر روز صبح، پس از ادرار کردن و قبل از خوردن صبحانه، اندازه‌گیری و مقدار آن را به صورت کتبی در یک تقویم یادداشت کنید. در صورت افزایش وزن ناگهانی به اندازه یک کیلوگرم یا بیشتر (با در نظر گرفتن تفاوت وزن لباس‌ها) در یک روز یا 2 کیلوگرم یا بیشتر در عرض یک هفته، با پزشک خود تماس بگیرید.
کمتر نمک مصرف کنید. غذای کم‌نمک بپزید و از آوردن نمکدان به سر سفره خودداری کنید. از مصرف غذاهای صنعتی بپرهیزید مگر اینکه روی برچسب بسته‌بندی این مواد عبارت «با سدیم کم» یا «کم‌نمک» ذکر شده باشد. ممکن است پزشکتان از شما بخواهد که مایعات کمتری بنوشید.
باید بدانید که داشتن اضافه وزن کار بیشتری را بر قلب شما تحمیل می‌کند بنابراین کاهش وزن می‌تواند کمک موثری به قلب شما کند.
مصرف دخانیات را ترک کنید. سیگار کشیدن نارسایی قلبی را تشدید کرده و خطر سکته قلبی و مرگ را افزایش می‌دهد.
از مصرف الکل بپرهیزید.
زندگی فعالی داشته باشید. با پزشک خود مشورت کرده و از او بپرسید چه فعالیت‌های بدنی برای شما خطرناک نیستند. در صورتی‌که مثلا پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری برای شما مجاز بود، در اغلب روزهای هفته زمانی را برای پرداختن به این فعالیت‌ها اختصاص دهید، اما اگر علایم‌تان شما را به شدت آزار می‌دهند، ورزش نکنید.
قبل از مصرف هرگونه دارو، مکمل، ویتامین یا حتی فرآورده گیاهی با پزشک خود مشورت کنید، چون پاره‌ای از این مواد برای بیماران دچار نارسایی قلبی مضر هستند. به عنوان مثال، حتی داروهای رایجی مانند ایبوبروفن یا ناپروکسن ممکن است نارسایی را تشدید کنند.
نارسایی قلبی چگونه درمان می‌شود؟
درمان‌های مختلفی برای این بیماری وجود دارند اما داروها جزء اصلی درمان این بیماری به شمار می‌آیند.
داروهای خود را به صورت منظم و مطابق دستور پزشک مصرف کنید. آنها می‌توانند نیاز شما به مراجعه به بیمارستان را کاهش داده و از خطر سکته قلبی یا حتی مرگ در شما بکاهند. داروها همچنین می‌توانند نشانه‌های شما را برطرف یا خفیف‌تر کنند.
در صورتی‌که با مصرف داروها دچار عارضه یا مشکلی می‌شوید، پزشکتان را از این موضوع مطلع کنید. او می‌تواند داروی شما را تغییر داده یا مقدار آنرا کاهش دهد.
سایر درمان‌های موجود برای نارسایی قلبی شامل استفاده از دستگاه‌هایی است که به قلب کمک می‌کنند تا خون را با قدرت بیشتری پمپ کرده یا با ضرباهنگ منظمی منقبض شود. راه‌حل‌های دیگر، جراحی برای بهبود خونرسانی به قلب یا پیوند قلب هستند.سپید
.UpToDate