ژنها در سنین 16 ماهگی و 5 سالگی به ترتیب فقط 10 و 4 درصد در پرخوری احساسی نقش دارند.
شفا آنلاین:پرخوری توسط کودکانی که تحت استرس یا نگرانی قرار دارند اساسا توسط محیط خانه تحت تاثیر قرار میگیرد.
به گزارش
شفا آنلاین:محققان دریافتهاند که ژنتیک برخلاف سایر رفتارهای خوردن که در اوایل دوران کودکی مشاهده میشود مانند ایرادگیری از غذا، نقش کوچکی در پرخوری احساسی <Emotional overeating>در کودکان نوپا دارد. ژنتیک تا حد زیادی برای پرخوری احساسی در دوران کودکی بیاهمیت هستند.
ژنها در سنین 16 ماهگی و 5 سالگی به ترتیب فقط 10 و 4 درصد در پرخوری احساسی نقش دارند.مطالعات گذشته بر این امر تمرکز کرده بودند که چگونه افراد بزرگسال با استفاده از غذا با استرس، غم و دیگر احساسات منفی خود مقابله میکنند. با این حال، اطلاعات کمی در مورد پرخوری احساسی در دوران کودکی وجود دارد. بنابراین مطالعه حاضر اولین بار نقش ژنتیک و عوامل محیطی را در کودکان بررسی کرده است.
در این راستا اطلاعات بیش از 4800 کودک دو قلو جمعآوری شد. والدین تمایلات کودکان خود را برای غذا خوردن بیش از حد معمول در زمانهایی که دچار اضطراب یا ناراحتی میشدند، توصیف کردند. آنها به پرسشهایی در 2 نوبت، زمانی که کودکان 16 ماهه و سپس زمانی که 5 ساله بودند، پاسخ دادند. محققان دوقلوهای همسان و دوقلوهای ناهمسان را از نظر غذا خوردن احساسی مقایسه کردند. مطالعات آینده باید برخی عوامل محیطی را که میتوانند در این امر موثر باشند مانند شیوه غذا خوردن والدین یا وجود استرس در اطراف میز غذا بررسی کنند.
افرادی که در زمان مواجه با استرس یا نگرانی تمایل به خوردن غذا دارند بیشتر احتمال دارد که به افزایش وزن و سایر مشکلات مانند اختلال پرخوری مبتلا شوند. فهم زمان و چگونگی این تمایلات مفید است، زیرا میتواند به محققان در یافتن راهکارهایی برای پیشگیری از آن کمک کند.سپید
Your Doctor