» عمومی
کودک در فرهنگ ملی و دینی ما هدیه‌ای است که محبت، ملایمت، مراقبت، رشد و تعالی او وظیفه خانواده است؛ اما این که بر خلاف این تلقی فرهنگی، کودک در خانواده و جامعه از سوی والدین و سایرین مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد، نشان از یک مساله و مشکل اساسی دارد
شفا انلاین>جتماعی>یکی از خطرات بالقوه در مورد کودکان، کودک آزاری است.کودک آزاری نه تنها امروز و دیروز کودکان را نشانه می‌رود، بلکه از آنها بزرگسالانی ضعیف النفس، تحقیر شده و با عزت نفس پایین می‌سازد که در خود فرو می‌روند، منزوی می‌شوند یا از جامعه انتقام می‌گیرند.
به گزارش شفا آنلاین، کودک در فرهنگ ملی و دینی ما هدیه‌ای است که محبت، ملایمت، مراقبت، رشد و تعالی او وظیفه خانواده است؛ اما این که بر خلاف این تلقی فرهنگی، کودک در خانواده(Family) و جامعه از سوی والدین و سایرین مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد، نشان از یک مساله و مشکل اساسی دارد.
عدم توجه به کودک سبب طرد شدن کودک می شود؛ در نتیجه او به هیچ وجه نسبت به محیطی که در آن زندگی می کند احساس امنیت نمی کند.
چنین کودکانی معمولا مشوش و مضطرب بوده و ناسازگاری‌های رفتاری نشان می دهند؛ لذا قرارگرفتن کودک در محیط خانوادگی پر استرس(Stress) یا در معرض آزار و اذیت بودن می‌تواند مانع رشد جسمی و فکری کودک گردد.
کودکان تحت آزار در کسب مهارت‌های بنیادی در دامان خانواده دچار مشکل می شوند. مهارت‌های اصلی فکر کردن را به دست نمی آورند، اعتماد به نفس ضعیفی خواهند داشت و رشد اجتماعی پیدا نمی کنند و نهایتا در بزرگسالی ممکن است نقش مثبت و موثر در اجتماع نداشته باشند.
پدیده کودک آزاری(child abuse) ناشی از علل گوناگونی چون نا آگاهی و نا آشنایی افراد نسبت به حقوق کودک، فقر، اعتیاد، طلاق، مشکلات روانی آزارگران کودک، مشکلات خانوادگی و بیماری‌های مزمن و غیرقابل درمان در کودکان است.
کودک آزاری، احتمال ایجاد آسیب های روانی دراز مدت را در بزرگسالی همچون افسردگی شدید اضطراب، اعتیاد به مواد و الکل افزایش می دهد.
شکل گیری شخصیت نابهنجار در کودکان آزار دیده از مهمترین علل روانشناختی شکل‌گیری چرخه کودک آزاری است.
کودکان مبتلا به این اختلال دشواری‌های زیادی در برقراری روابط سالم داشته و در رسیدن به رشد و نمو طبیعی ناموفق هستند؛ آنها نیاز به درمان و پشتیبانی خاص دارند.
کودکان از آسیب پذیرترین گروههای جامعه هستند و خطر تعرض افراد گوناگون در خانواده یا اجتماع، همواره آنها را تهدید می کند.
یکی از خطرات بالقوه در مورد کودکان،کودک آزاری است.
کودک آزاری نه تنها امروز و دیروز کودکان را نشانه می رود، بلکه از آنها بزرگسالانی ضعیف النفس، تحقیر شده و با عزت نفس پایین می‌سازد که در خود فرو می‌روند، منزوی می‌شوند یا از جامعه انتقام می‌گیرند.
متاسفانه در جامعه ما مسئله کودک آزاری دارای سابقه طولانی است و به تدریج نیز شدت می‌یابد.
با در نظر گرفتن ویژگی های کودک آزاری در کشور و در شهر تهران از قبیل گسترش و پیچیده بودن علل این مساله، همچنین به دلیل آثار زیانبار این پدیده و آسیب اجتماعی با کمبود آمار و ارقام در این زمینه مواجه بوده و به دلیل وجود نداشتن یک سازمان برای اطلاع رسانی موارد کودک آزاری هر اقدامی که در راه شناخت و کاهش کودک آزاری انجام گیرد،گامی درجهت کمک به حفظ سلامت و امنیت کودکان است.
به گزارش شفا آنلاین، کودک در فرهنگ ملی و دینی ما هدیه‌ای است که محبت، ملایمت، مراقبت، رشد و تعالی او وظیفه خانواده است؛ اما این که بر خلاف این تلقی فرهنگی، کودک در خانواده(Family) و جامعه از سوی والدین و سایرین مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد، نشان از یک مساله و مشکل اساسی دارد.
عدم توجه به کودک سبب طرد شدن کودک می شود؛ در نتیجه او به هیچ وجه نسبت به محیطی که در آن زندگی می کند احساس امنیت نمی کند.
چنین کودکانی معمولا مشوش و مضطرب بوده و ناسازگاری‌های رفتاری نشان می دهند؛ لذا قرارگرفتن کودک در محیط خانوادگی پر استرس(Stress) یا در معرض آزار و اذیت بودن می‌تواند مانع رشد جسمی و فکری کودک گردد.
کودکان تحت آزار در کسب مهارت‌های بنیادی در دامان خانواده دچار مشکل می شوند. مهارت‌های اصلی فکر کردن را به دست نمی آورند، اعتماد به نفس ضعیفی خواهند داشت و رشد اجتماعی پیدا نمی کنند و نهایتا در بزرگسالی ممکن است نقش مثبت و موثر در اجتماع نداشته باشند.
پدیده کودک آزاری(child abuse) ناشی از علل گوناگونی چون نا آگاهی و نا آشنایی افراد نسبت به حقوق کودک، فقر، اعتیاد، طلاق، مشکلات روانی آزارگران کودک، مشکلات خانوادگی و بیماری‌های مزمن و غیرقابل درمان در کودکان است.
کودک آزاری، احتمال ایجاد آسیب های روانی دراز مدت را در بزرگسالی همچون افسردگی شدید اضطراب، اعتیاد به مواد و الکل افزایش می دهد.
شکل گیری شخصیت نابهنجار در کودکان آزار دیده از مهمترین علل روانشناختی شکل‌گیری چرخه کودک آزاری است.
کودکان مبتلا به این اختلال دشواری‌های زیادی در برقراری روابط سالم داشته و در رسیدن به رشد و نمو طبیعی ناموفق هستند؛ آنها نیاز به درمان و پشتیبانی خاص دارند.
کودکان از آسیب پذیرترین گروههای جامعه هستند و خطر تعرض افراد گوناگون در خانواده یا اجتماع، همواره آنها را تهدید می کند.
یکی از خطرات بالقوه در مورد کودکان،کودک آزاری است.
کودک آزاری نه تنها امروز و دیروز کودکان را نشانه می رود، بلکه از آنها بزرگسالانی ضعیف النفس، تحقیر شده و با عزت نفس پایین می‌سازد که در خود فرو می‌روند، منزوی می‌شوند یا از جامعه انتقام می‌گیرند.
متاسفانه در جامعه ما مسئله کودک آزاری دارای سابقه طولانی است و به تدریج نیز شدت می‌یابد.
با در نظر گرفتن ویژگی های کودک آزاری در کشور و در شهر تهران از قبیل گسترش و پیچیده بودن علل این مساله، همچنین به دلیل آثار زیانبار این پدیده و آسیب اجتماعی با کمبود آمار و ارقام در این زمینه مواجه بوده و به دلیل وجود نداشتن یک سازمان برای اطلاع رسانی موارد کودک آزاری هر اقدامی که در راه شناخت و کاهش کودک آزاری انجام گیرد،گامی درجهت کمک به حفظ سلامت و امنیت کودکان است.
نظرشما
آخرین اخبار