» عمومی
در زندگی همه افراد اتفاقات تلخی افتاده که فراموشی آن بسیار سخت است
شفا آنلاین>اجتماعی>در زندگی همه افراد اتفاقات تلخی افتاده که فراموشی آن بسیار سخت است.آنان تمام مدت به ناملایمات زندگی خود فکر می‌کنند و به همین دلیل از شادی و خوشی لحظه حال بی‌بهره می‌مانند و از زندگی ناامید می شوند
به گزارش شفا آنلاین،در ادامه به معرفی 9 مرحله مبارزه با ناامیدی(Frustration) می پردازیم؛ با ما همراه باشید.
تنفس: زمانی که ناامید شده بودم، برگه‌ای روی یخچال چسباندم تا فهرست کارهایم را بر آن بنویسم. این فهرست 9 شماره داشت و من هر روز صبح در صدر این فهرست می‌نوشتم «نفس بکش». همین. تا چند ماه جز این، هیچ چیز دیگری در فهرستم نبود.درست است که گاهی غیرممکن به نظر می‌رسد اما آن روز خوب بالاخره می‌رسد. تا آن موقع، فقط باید همین کار را انجام بدهید: نفس بکشید.
همواره به خاطر داشته باشید همه چیز در زندگی گذراست: قانون اول زندگی این است که همه چیز در گذر است. لحظات خوب، لحظات بد، همگی می‌گذرند و باقی نمی‌مانند. بدشانسی‌های شما تا ابد ادامه نخواهد داشت و روزهای خوب زندگی را هم خواهید دید. همیشه همین‌طور است، چرا که این، قانون زندگی است. پس تا آن موقع همچنان نفس بکشید.
یادتان باشد، پایان شب سیه، سپید است: شاید امروز یا فردا خبری نباشد، اما اگر مرحله اول و دوم را خوب به خاطر بسپرید، سرانجام به آن روز خوب می‌رسید. قول می‌دهم.
آهسته آهسته: احتمالا دلتان می‌خواهد کابوسی که زندگی‌تان را فراگرفته همین امروز و به تمامی از بین برود اما چرخ روزگار به خواست شما نمی‌گردد. اندوه، مشکلات مالی، همه و همه دردسرهایی هستند که آهسته آهسته و قدم به قدم می‌توانید از دلشان بگذرید. وقتی سرانجام صبح سپید خود را دیدید، روی پاهایتان بایستید و به سویش بروید اما آهسته آهسته.
خیال نکنید زمان مرهم تمام زخم‌هاست: زمان حلال مشکلات نیست. مردم این‌طور می‌گویند و دوست دارند این‌طور باشد، اما واقعیت این‌گونه نیست. از روزی که همه چیزم را در زندگی از دست دادم ده سال می‌گذرد. وقتی می‌گویم همه چیز اغراق نمی‌کنم. ده سال گذشته است اما هنوز بعضی روزها این مسئله آزارم می‌دهد. آنچه می‌خواهید کاسته شدن از حجم درد است تا بتوانید از نو آغاز کنید.
به خودتان سخت بگیرید: به خودتان اجازه غصه خوردن بدهید؛ اگر به خاطر یک سهل‌انگاری یا اشتباه، شغل یا خانه‌تان را از دست دادید، از دست خودتان عصبانی شوید اما به این عصبانیت ادامه ندهید. دیر یا زود باید از این کار دست بکشید. زمانش که برسد متوجه خواهید شد. اما آن روز که رسید به جلو نگاه کنید و به خودتان یاد بدهید که دیگر به عقب برنگردید.
تصمیمات بزرگ نگیرید: گاهی وقتی در حال غرق شدن هستیم، وسوسه می‌شویم اولین جلیقه نجاتی که به سویمان پرتاب می‌کنند بگیریم.وقتی در چنین شرایطی هستیم بیش از هر چیز می‌خواهیم دردمان به پایان برسد. اما حواس‌تان باشد، تنها وقتی می‌توانید تصمیم‌های بزرگ بگیرید که این همه آسیب‌دیده نباشید.
همه اتفاقات زندگی گذراست: وقتی روی شن‌های ساحل چیزی می‌نویسید، با آمدن اولین موج دیگر آن نوشته وجود نخواهد داشت. قبول کنید آنچه در حال تجربه آن هستید یکی از اتفاقات گذرای زندگی است. تا فرصت هست از نو روی شن‌ها بنویسید.
به گزارش شفا آنلاین،در ادامه به معرفی 9 مرحله مبارزه با ناامیدی(Frustration) می پردازیم؛ با ما همراه باشید.
تنفس: زمانی که ناامید شده بودم، برگه‌ای روی یخچال چسباندم تا فهرست کارهایم را بر آن بنویسم. این فهرست 9 شماره داشت و من هر روز صبح در صدر این فهرست می‌نوشتم «نفس بکش». همین. تا چند ماه جز این، هیچ چیز دیگری در فهرستم نبود.درست است که گاهی غیرممکن به نظر می‌رسد اما آن روز خوب بالاخره می‌رسد. تا آن موقع، فقط باید همین کار را انجام بدهید: نفس بکشید.
همواره به خاطر داشته باشید همه چیز در زندگی گذراست: قانون اول زندگی این است که همه چیز در گذر است. لحظات خوب، لحظات بد، همگی می‌گذرند و باقی نمی‌مانند. بدشانسی‌های شما تا ابد ادامه نخواهد داشت و روزهای خوب زندگی را هم خواهید دید. همیشه همین‌طور است، چرا که این، قانون زندگی است. پس تا آن موقع همچنان نفس بکشید.
یادتان باشد، پایان شب سیه، سپید است: شاید امروز یا فردا خبری نباشد، اما اگر مرحله اول و دوم را خوب به خاطر بسپرید، سرانجام به آن روز خوب می‌رسید. قول می‌دهم.
آهسته آهسته: احتمالا دلتان می‌خواهد کابوسی که زندگی‌تان را فراگرفته همین امروز و به تمامی از بین برود اما چرخ روزگار به خواست شما نمی‌گردد. اندوه، مشکلات مالی، همه و همه دردسرهایی هستند که آهسته آهسته و قدم به قدم می‌توانید از دلشان بگذرید. وقتی سرانجام صبح سپید خود را دیدید، روی پاهایتان بایستید و به سویش بروید اما آهسته آهسته.
خیال نکنید زمان مرهم تمام زخم‌هاست: زمان حلال مشکلات نیست. مردم این‌طور می‌گویند و دوست دارند این‌طور باشد، اما واقعیت این‌گونه نیست. از روزی که همه چیزم را در زندگی از دست دادم ده سال می‌گذرد. وقتی می‌گویم همه چیز اغراق نمی‌کنم. ده سال گذشته است اما هنوز بعضی روزها این مسئله آزارم می‌دهد. آنچه می‌خواهید کاسته شدن از حجم درد است تا بتوانید از نو آغاز کنید.
به خودتان سخت بگیرید: به خودتان اجازه غصه خوردن بدهید؛ اگر به خاطر یک سهل‌انگاری یا اشتباه، شغل یا خانه‌تان را از دست دادید، از دست خودتان عصبانی شوید اما به این عصبانیت ادامه ندهید. دیر یا زود باید از این کار دست بکشید. زمانش که برسد متوجه خواهید شد. اما آن روز که رسید به جلو نگاه کنید و به خودتان یاد بدهید که دیگر به عقب برنگردید.
تصمیمات بزرگ نگیرید: گاهی وقتی در حال غرق شدن هستیم، وسوسه می‌شویم اولین جلیقه نجاتی که به سویمان پرتاب می‌کنند بگیریم.وقتی در چنین شرایطی هستیم بیش از هر چیز می‌خواهیم دردمان به پایان برسد. اما حواس‌تان باشد، تنها وقتی می‌توانید تصمیم‌های بزرگ بگیرید که این همه آسیب‌دیده نباشید.
همه اتفاقات زندگی گذراست: وقتی روی شن‌های ساحل چیزی می‌نویسید، با آمدن اولین موج دیگر آن نوشته وجود نخواهد داشت. قبول کنید آنچه در حال تجربه آن هستید یکی از اتفاقات گذرای زندگی است. تا فرصت هست از نو روی شن‌ها بنویسید.
از آنچه برایتان مانده استفاده کنید: مهمترین مرحله همین است که از آنچه برایتان مانده، استفاده کنید. اگر بتوانید همه این مراحل را انجام دهید، و خرد نشوید، پس آنچه باقی‌مانده، شخصیت قابل احترامتان است. طی کردن این مسیر شما را به انسان بهتری تبدیل می‌کند. هرگز این را فراموش نکنید.
نظرشما
آخرین اخبار