شفا آنلاین: مطالعه صورت گرفته توسط یک تیم بین المللی نشان
می دهد، عواقب ناشی از زمستان های سردتر و خشک تر، فراتر از تصور بوده و
منجر به کاهش بهره وری محصولات کشاورزی در عرض های پایین تر می شود.
به گزارش شفا آنلاین:دی اکسید کربن بیشتر در جو به همراه شرایط گرمتر آب و هوایی، گزینه های مطلوبی برای گیاهان محسوب می شوند؛ بخصوص ذوب شدن پرمافراست (permafrost)، نواحی جدیدتری از زمین را آزاد می کند؛ اما این مسأله برای اقلیم مناطق شمالی زمین چندان مطلوب نیست.
مشکل اینجاست که تأثیر تغییرات آب و هوایی قطب شمال، بر رشد گیاهان (طبیعت) معتدل به درستی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
ال نینو یک مثال کلاسیک است که متخصصان هواشناسی از آن به نام تله کانکشن (teleconnection) یاد می کنند؛ جایی که یک ناهنجاری در بخشی از دنیا – مانند تغییر در فشار هوا در اطراف جزیره Tahiti در اقیانوس آرام – می تواند با یک ناهنجاری در هزاران کیلومتر دورتر – مانند فشار هوا در اطراف داروین استرالیا – در ارتباط باشد.
در دهه های اخیر، قطب شمال بدلیل پدیده ای موسوم به Arctic amplification، بیش از سهم عادلانه و منصفانه خود، گرمایش جهانی را تجربه کرده است.
ذوب شدن یخ ها، جریان های داغ تر اقیانوسی و افزایش بخار آب جوی، همگی به معنای افزایش دما با سرعتی دو برابر سریعتر در عرض های جغرافیایی شمالی است. این تغییرات، در عین حال با زمستان های سخت تر و سردتر همراه است و مردم به اشتباه تصور کنند که پدیده گرمایش جهانی روی نداده است.
اما شرایط گرمتر در قطب شمال نشان داده است که با زمستان های سردتر در آمریکای شمالی همخوانی دارد.
مطالعه اخیر یک تیم بین المللی به سرپرستی موسسه علوم کارنگی (US Carnegie) نشان می دهد که چگونه دمای بالاتر از حد متوسط در قطب شمال، منجر به رشد کندتر گیاهان و کاهش جذب دی اکسید کربن در اکوسیستم های آمریکای شمالی شده است.
محققان در این مطالعه، ارتباط بین الگوهای غیرمعمول آب و هوایی در آمریکای شمالی و گرم شدن قطب شمال را تأیید کردند. تأثیرات فوری این مسأله در عرض های جغرافیایی پایین تر قابل مشاهده هستند.
در ادامه تحقیقات، از مجموعه ای از مدل ها موسوم به CMIP5 برای شناسایی ارتباط میان ناهنجاری ها و کاهش بهره وری ناخالص اولیه استفاده شد. به نظر می رسد، اگر گرم شدن قطب شمال باعث زمستان های سردتر با بارش کمتر شود، کاهش ظرفیت گیاهان برای جذب دی اکسید کربن حدود 14 درصد خواهد بود.
موضوع قطعی و حتمی این است که پدیده گرمایش جهانی به مرزها و سرزمین های خاصی محدود نمی شود و همه مردم جهان درگیر آن هستند.
