به گزارش شفا آنلاین:بر پایه نتایج یک پژوهش جدید که در مجله تخصصی journal Nature Communications منتشر شده است، بیشتر مدل های پیش بینی آب و هوای جهان نشان دهنده کاهش میزان ابرهای باران زا در مناطق استوائی است. اما بر اساس نتایج این مطالعات باید در نظر داشت که بارش باران تنها به وجود ابرهای باران زا مرتبط نبوده و میزان انرژی زمین، انرژی دریافت شده از خورشید و گرمای سطحی زمین نیز در این موضوع دخالت دارد.
پژوهشگران ناسا با مقایسه اطلاعات هواشناسی چند ده گذشته بر اساس 23 مدل مختلف اقلیمی و شبیه سازی آن ها دریافتند در بسیاری از مدل های آب و هوایی ارائه شده، میزان افزایش در بارش به نسبت هر درجه گرم شدن سطح زمین که در دهه های اخیر رخ داده دست کم گرفته شده و تخمین های مرتبط با آن نادرست هستند. مدل هایی که با شرایط فعلی آب و هوائی و الگوی ابرها در حال حاضر تطابق بیشتری دارد نشان دهنده بیشتر شدن میزان بارش ها در آینده است.
ابرهایی که در ارتفاع زیاد مناطق استوائی وجود دارد معمولا سبب حبس شدن حرارت در اتمسفر می شوند و کاهش این ابرها در آینده می تواند منجر به خنک تر شدن هوای مناطق استوائی شده و هوای خنک در سطوح بالای جو قابلیت تبدیل به باران، ذرات یخ یا برف را خواهد داشت.
با بررسی تغییرات ابرها در دهه های گذشته به نظر می رسد که واکنش اتمسفمر زمین در مواجه با پدیده گرمایش جهان، کاهش میزان ابرها باشد. از سوی دیگر مطالعاتی که در این رابطه به سرپرستی هوی سو از پژوهشگران مرکز مطالعات و آزمایشگاه نیروی جت ناسا (NASA's Jet Propulsion Laboratory) انجام شده نشان می دهد این شرایط کم بارش فعلی در مناطق استوائی در آینده به دلیل ایجاد توازن در هوای سرد و گرم اتمسفر فوقانی این مناطق می تواند با افزایش بارندگی همراه شود. وی در این رابطه اعلام کرد:«این مطالعات می تواند مسیر پیش بینی الگوی بارش و تغییرات آن را هموار کند.»
پژوهشگران ناسا با مقایسه اطلاعات هواشناسی چند ده گذشته بر اساس 23 مدل مختلف اقلیمی و شبیه سازی آن ها دریافتند در بسیاری از مدل های آب و هوایی ارائه شده، میزان افزایش در بارش به نسبت هر درجه گرم شدن سطح زمین که در دهه های اخیر رخ داده دست کم گرفته شده و تخمین های مرتبط با آن نادرست هستند. این تیم تحقیقاتی برای بررسی دقیق موارد فوق از مشاهدات و اطلاعات ثبت شده ناسا در زمینه تابش حرارت خروجی از ابرها و سیستم انرژی تابشی منعکس شده از زمین (Clouds and the Earth's Radiant Energy System یا CERES) و همچنین سایر اطلاعات ماهواره ای و مشاهدات ثبت شده از سطح زمین استفاده کرده اند.
مدل هایی که با شرایط فعلی آب و هوائی و الگوی ابرها در حال حاضر تطابق بیشتری دارد نشان دهنده بیشتر شدن میزان بارش ها در آینده است.
در خاتمه لازم به توضیح است که بر اساس مطالعات پیشین اعلام شده بود که در پی گرمایش زمین، ابرهای باران زا به عرض های جغرافیائی بالاتر صعود کرده و بارش باران در این مناطق افزایش خواهد یافت. در نظر داشتن این موضوع نیز دارای اهمیت است که تغییرات اقلیمی صرفا به معنی کم و زیاد شدن باران و سایر پدیده های جوی نبوده و می تواند به صورت تغییرات الگوی رفتاری ظاهر شود. برای نمونه بارش برف تبدیل به بارش باران شود که در نتیجه آن میزان ذخایر آب شیرین کاهش پیدا می کند. از سوی دیگر این تغییر الگو می تواند منجر به افزایش بارندگی با الگوی غیر منظم شده که در پی آن مواردی چون بارش های مقطعی زیاد و خشکسالی های فصلی ظاهر می شوند.
منبع: xinhuanet
