اسهال مسافرتی، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عفونی در کودکان در حین سفر محسوب می‌شود که حاصل مصرف آب یا غذای آلوده است.
شفا آنلاین:عفونت‌های
مسافرتی<Travel infections> در کودکان، به‌دلیل خصوصیات منحصربه فرد این گروه آسیب‌پذیر، در
مقایسه با بزرگسالان، با عوارض شدیدتری همراه هستند. کودکانی که برای دیدن
دوستان و اقوام مسافرت می‌کنند، به‌دلیل احتمال بالاتر مواجهه با پاتوژن‌ها
در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به بیماری‌های تب‌دار قرار دارند. در
مطالعات انجام شده در این زمینه، نیاز کودکان به بستری در بیمارستان در
نتیجه ابتلا به یک بیماری مسافرتی، بیشتر از بزرگسالان است. به گزارش شفا آنلاین:اسهال مسافرتی، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عفونی در کودکان در حین سفر محسوب می‌شود که حاصل مصرف آب یا غذای آلوده است. مالاریا، تیفوئید و تب دانگی نیز بیماری‌های کشنده‌ای در میان کودکان خردسال هستند. از میان بیش از 70 میلیون آمریکایی که در سال 2015 میلادی به خارج از این کشور سفر کرده‌اند، 2 میلیون نفر آنها در گروه سنی خردسالان قرار داشتند. عفونت‌ها در گروه سنی کودکان ممکن است خفیف و خودمحدودشونده یا تهدیدکننده حیات باشند.
خوشبختانه، بیشتر سندرم‌های مطرح در این زمینه، با اطلاع کافی از اپیدمیولوژی بیماری‌های عفونی و نیز توجه به نیازهای خاص گروه کودکان، قابل پیشگیری هستند. البته در اغلب موارد بیماری‌های عفونی مسافرتی در گروه کودکان و بزرگسالان مشابه است. اما عواملی وجود دارد که این جمعیت خاص را متفاوت می‌کند. این استثناها شامل بیماری‌هایی می‌شوند که بخصوص خردسالان را درگیر می‌کنند یا بیماری‌هایی که تظاهرات بالینی آنها در گروه کودکان متفاوت از بزرگسالان است. به عنوان مثال، نوزادان و شیرخواران در معرض خطر بیشتر ابتلا به برخی از بیماری‌های عفونی هستند، زیرا هنوز سیستم ایمنی آنها به اندازه کودکان بزرگ‌تر، تکامل نیافته است. همچنین، احتمال مواجهه با اشیای آلوده در تماس دهانی در شیرخواران بیشتر است.
اسهال:
شایع‌ترین علل اسهال مسافرتی در درجه اول باکتری‌ها هستند. در ادامه، عوامل ویروسی و پاتوژن‌ها نیز مطرح می‌شوند. باکتری‌هایی که بیش از همه با اسهال مسافرتی مرتبط دانسته شده‌اند عبارتند از انتروتوکسیژنیک اشریشیا‌کولی، شیگلا، کمپیلوباکتر ژژونی و سالمونلا. ویروس‌های مرتبط با اسهال مسافرتی شامل نوروویروس، آستروویروس و روتاویروس‌ها هستند. ژیاردیا اینتستینالیس، شایع‌ترین پروتوزا در این مورد است. در بیشتر کودکان، اسهال مسافرتی یک بیماری خودمحدود شونده است که طی یک هفته به طور کامل برطرف می‌شود و فقط نیاز به تحت نظر بودن بیمار و دریافت مایعات کافی دارد. در مورد کودکانی که دهیدراته می‌شوند، درمان اصلی عبارت است از رهیدریشن خوراکی. رهیدریشن خوراکی، یک درمان ارزان، سریع‌الاثر و بسیار موثر در درمان اسهال مسافرتی است که در مورد میلیون‌ها کودک، نجات‌بخش است. بسته‌های نمک باید درون آب غیرآلوده حل شوند و مرتبا به کودک خورانده شوند. شروع مجدد شیرمادر یا شیر خشک طی 6 تا12 ساعت اول پس از شروع درمان رهیدریشن خوراکی توصیه شده؛ حتی در مواردی که هنوز اسهال ادامه دارد. داروهای ضداسهال و ضداستفراغ معمولا برای گروه سنی کودکان توصیه نمی‌شوند.
تب:
گزارش تهیه شده از بیماری‌های مسافرتی بین سال‌های 2007 و 2011 میلادی نشان داده‌اند که سندرم‌های تب‌دار، موجب بروز 23 درصد از تمام موارد بیماری‌های مسافرتی هستند. از میان علل مختلف تب در کودکانی که از سفر بازگشته‌اند، مالاریا، دانگی و تیفوئید را نمی‌توان نادیده گرفت، زیرا با عوارض کشنده‌ای همراه هستند. سازمان جهانی بهداشت، گزارش کرده که مالاریا مسبب 400 هزار مورد مرگ در سال 2015 میلادی بوده که 95 درصد آنها در آفریقا ثبت شده‌اند. 70 درصد کل این موارد مرگ‌و‌میر، در کودکان کمتر از 5 سال رخ داده‌اند. درمان مالاریا، کاملا وابسته به نوع آن، عارضه‌دار بودن بیماری، منطقه سفر و نیز عوامل زمینه‌ای نظیر سن، وزن بیمار و احتمال مطرح بودن مقاومت دارویی دارد.
تب دانگی، ویروسی است که توسط گزش پشه منتقل می‌شود. 4 زیرنوع برای این ویروس وجود دارد که می‌توانند برای انسان بیماری‌زا باشند. تب دانگی، دومین علت تب اختصاصی پس از مالاریاست. گزارش شده که 390 میلیون نفر سالانه به تب دانگی مبتلا می‌شوند. تب دانگی در مناطق جغرافیایی خاصی شایع است و شدیدترین موارد آن در آسیا و آمریکای لاتین ثبت شده است. ایمن بودن نسبت به یکی از زیرنوع‌های ویروس این بیماری، موجب مصون بودن نسبت به بقیه انواع آن نمی‌شود.
همچنین، احتمال عارضه‌دار شدن بیماری در مورد برخی از زیرانواع ویروس بیشتر است. درمان تب دانگی نیازمند تشخیص صحیح و مدیریت علائم از همان مراحل اولیه بیماری است. هم اکنون هیچ درمان ضدویروسی اختصاصی برای این بیماری عفونی وجود ندارد.
تب تیفوئید و پاراتیفوئید توسط انواع مختلف سالمونلاها ایجاد می‌شوند. تب تیفوئید، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن در بین کودکانی است که مسافرت می‌کنند و معمولا در اثر مصرف غذا و آب آلوده ایجاد می‌شود. سالانه در آمریکا بیش از 400 مورد تیفوئید و پاراتیفوئید تشخیص داده می‌شوند. 80 درصد آنها در افرادی است که سفری به جنوب آسیا داشته‌اند. متاسفانه در بسیاری از کشورها به‌دلیل بروز مقاومت‌های چند دارویی، درمان این بیماری دشوار شده است. آزیترومایسین، سیپروفلوکساسین و سفتری‌اکسون، براساس منطقه ابتلا به بیماری و الگوی مقاومت دارویی توصیه می‌شوند. فلوروکینولون‌ها ممکن است برای تجویز در گروه کودکان ممنوع باشند.
البته بر اساس دستورالعمل سازمان جهانی بهداشت در شرایطی که آلترناتیوهای موجود کمک‌کننده نیستند، فواید مصرف این گروه دارویی در برخی مناطق بیشتر از خطرات ناشی آن است. مطالعات طولانی‌مدت نشان داده‌اند که مصرف مقطعی آنها در گروه کودکان بی‌خطر است.سپید
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار